szczury.org

Trishna 20.03.2008r - 12.03.2010r
Trishna, Trish, Trisunia.

Moje największe szczęście.
Nie potrafie nic napisać, nie potrafie sie uspokoić. Nie chce w to uwierzyć.


-------------Dodane 13.03------------------
Moja najukochańsza. Najbardziej moja ze wszystkich szczurów. Ona była moja, ja byłam jej.
Odeszła wczoraj... tak nagle. Jeszcze wieczorem dzień wcześniej miałam problem z zamknięciem jej w klatce, tak ganiała po pokoju. Nic nie wskazywało na to, że dobe później znajde ją zimną. Spała jak zwykle w koszyku, zwinięta w kłębek, przykryta polarkiem. Ale nie zerwała sie słysząc mój głos, nie domagała sie wypuszczenia i wzięcia na ręce. Jej już tam nie było...

Została ze mną kompletnie nie planowanie. Miała trafić do nowego domu, bo przecież miałam wtedy na głowie jej siostre - Bąble i gromadke jej dzieci. Trzykrotnie rezygnowano z przygarnięcia jej, raz nawet była już pod drzwiami nowego domu. Wtedy uznałam, że do trzech razy sztuka i została z nami. Bez problemu zaakceptowała dzieci Bąbli, z którymi zamieszkała, była ponad szczurze konflikty.
Wiele razy najadłam sie z nią strachu. Tu ugryziony palec, którego tamowanie zajęło ponad 2 godziny a szczur przez utrate krwi zaczynał lać sie przez ręce, tu zadławienie i siniejący szczur, który później przez 3 dni dochodził do siebie, dziura w boku, później operacja, łatwa, choć ryzykowna ze względu na możliwość słabej krzepliwości krwi.
Mogłam zrobić z nią wszystko. Wywracać na plecy, całować po brzuchu. Ufała mi na tyle, że mogłam 'upuszczać' ją gdy leżała na plecach a ona nic sobie z tego nie robiła. Wołana przybiegała, domagała sie kontaktu. Strzelała filmowe fochy. Po operacji dłuuugo musiałam ją przepraszać i przekupywać.

Chyba nadal nie wierze w to, że jej nie ma. Nie potrafie sie z tym pogodzić.

Boże, tak bardzo mi przykro, co się dzieje
[*] dla maleństwa

bardzo mi przykro..
śpij słodko, malutka..
[*] dobranoc..

Bardzo mi przykro...
(*) dla Trishny

Jej

Właśnie co się dzieje ?

(*) dla Trishny

Nie wiem co sie stało...
Zaczęłam pisać aktualizacje strony. Akurat napisałam o Trish i stwierdziłam, że pora iść do smrodów, wypuścić, posprzątać.
Weszłam do pokoju, jestem na tyle wyczulona, że wystarczy, że rzuce okiem na klatke i widze, którego szczura nie ma. Od jakiegoś czasu wchodziłam tam i tak sie składało, że akurat jej nie było widać... zawsze lubiła mnie straszyć. Ale tym razem było inaczej, czułam, że jej już nie ma.
Zajrzałam do ich ukochanego koszyka. Spała zwinięta w kłębuszek, częściowo przykryta polarkiem - zawsze tak spała. Zacmokałam - zero reakcji, dmuchnęłam w futerko - nic. Była już zimna i sztywna. Chyba nigdy sie tak nie zachowywałam po stracie szczura...

Nie wierzę, że jej nie ma. Moja najkochańsza

Trzymaj się Nina

Dla szczury [*]

[*]

Strasznie mi przykro
Trish [*]

[*]

Trzymaj się, Nin. Pamiętaj, że nie jesteś sama..

['] na drogę dla Trish..

Co się dzieje?

Przykro mi Ninuś..trzymaj się...

[*] dla Trishny na drogę

Ninuś, jestesmy z Tobą, nie załamuj się!

[*]Trishna

[*]

Nina, ja nie mam słów.. Trishna.. no przecież ta cholerka mała nie mogła tak po prostu... Nie jestem w stanie tego zrozumieć. Przecież.. tak nie może być! Trzymaj się dzielnie..

Trishna, głuptaku... (*)