szczury.org

Wieczorem 6 kwietnia odebrałam albinoska Lennona z Krakowa i pojechaliśmy do Lublina. Podróż przebiegała bardzo spokojnie, małemu niezbyt podobało się w transporterku i połowę drogi przesiedział mi pod kurtką. Tam się uspokoił i zasnął.

Łączenie przebiegło bardzo spokojnie, choć Panowie nawzajem przerazili się swoim widokiem. Louis poszedł na najwyższą półeczkę, Lennon zaszył się w kąciku na samym dnie, a ja przez całą noc oka nie zmrużyłam gapiąc się na szczury, w obawie, ze się zagryzą.

Do niczego podobnego nie doszło, rano panowie odrobinkę się ośmielili – tzn Louis zaczął piszczeć z góry na małego, jakieś 2h próbował go przywołać, (chyba, bo w szczurzym jestem kiepska) bezskutecznie oczywiście. Popołudniu doszło do pierwszego kontaktu, panowie stanęli oko w oko, po czym mały bezceremonialnie założył przyjaźnie nastawionemu Louisowi chwyt i przewrócił go na plecki. I to by było na tyle jeśli chodzi o walkę szczurów. Wstyd mi za Louisa, bo jest sporo większy i grubszy od małego. Gdyby chciał załatwił by go jedną łapką, ale chyba jest szczurzym pacyfistą i przemocą się brzydzi ;P

Lennon to taki mały diabełek w porównaniu ze spokojnym i przyjacielskim Louisem, choć kiedy się oswajamy, to traci całą szczurzą pewność siebie, ale mam nadzieje, że się przyzwyczai i chociaż do mnie zapała miłością, bo Louisa albo olewa, albo wywraca na plecy. Louis na widok Lennona płaszczy się jak może i udaje że go nie ma, aż mi go żal. Chyba nie jest zachwycony nowym lokatorem, choć wyraźnie podoba mu się nowa, większa klatka

zdjęcia!

Na pewno się do siebie przekonają i niedługo będą spać wtulone w siebie!
Zdjeciaaaa!

zdjecia prosimy napewno sie zżyja ze soba

Na pewno będzie dobrze ale że Lennonek spokojny ugodowy labiś kogoś zdominował....... muszę przyznać że jestem dumna z mojego dzieciaka

No i co z tymi zdjęciami?

Hej! Przepraszam za brak zdjęć (zepsuty aparat) i przerwę w pisaniu o moich chłopcach, ale mam aktualnie urwanie głowy na studiach.

Louis i Lennon już się zaprzyjaźnili. Wszystko robią razem i Lennon troszkę się już ośmielił dzięki starszemu Louisowi.
Wprawdzie ma mnie totalnie w nosie kiedy jest wypuszczany (- w przeciwieństwie do Louisa, który co jakiś czas przychodzi się meldować i prawie zawsze przybiega kiedy go wołam), ale lubi siedzieć mi na ramieniu i być głaskany, o co Louis jest czasem zazdrosny, bo przybiega wtedy do mnie i usiłuje odepchnąć małego. Ale obywa się bez bójek. Władza została podzielona sprawiedliwie: dominuje Lennon, ale jeśli chodzi o głaskanie czy jedzonko - Louis nie dał się zdetronizować, i zawsze musi być pierwszy.

Generalnie wszystko jest ok. Jak tylko będę miała więcej czasu zajmę się zdjęciami i będę pisać częściej, obiecuję!

A kiedy naprawisz swoje robiące zdjęcia cudo?