szczury.org

Ja nie wiem wszyscy piszą na tym forum, że stosują sie do ogolnych zasad oswajania i po paru dniach (jezeli nie w tym samym nawet) są tego efekty, a to juz ogony wchodzą na ręke, są spkojniejsze mniej strachliwe itp. Ja mam chyba jakieś dwa przypadki z kosmosu bo sposoby na Wasze ziemskie szczury wogóle na moje nie działają. Jedyne co to udało mi się połączyc dwa młode szczurki ze sobą bez większych dramatów. Ale o oswojeniu ze mną nie ma chyba wogole mowy. Obydwa są u mnie prawie 2 tygodnie i ani "dudu". Wogole to mam wrażenie ze dziczeja coraz bardziej. I coraz bardziej sie wszystkiego boją. Naprawde poświęcam im każdą wolną chwilę, siedze przy klatce, mówie do nich, cmokam i daje jedzenie ( raz na milion przypadków udaje się ze przyjdą i zainteresują się tym co mam w ręcę, ale tyl p to by za pare chwil juz wogole nei wiedzac o co chodzi a na następny dzień wogole zachowują sie jakby mnie 1 raz na oczy widziały) Chowają się cły czas do swojego domku, dopiero w nocy zaczynaja buszowac, jak kazdy spi. Jeden starszy ok 2 miesiecy da sie wziąść z klatki to po dłuższej chwili uspokojenia wchodzi mi za bluzkę i usypia. Nie wiem już co mam robić, pomóżcie Macie moze jakies wskazówki?? Albo chociaż dobre slowo. Mam chyba dzisiaj dzień zwątpienia w to ze one wogole kiedykolwiek sie oswoja.

Są u Ciebie dopiero dwa tygodnie, to niedługo, poczekaj cierpliwie

Tak, wiem ze to niedługo ale inni juz po krótszym czasie mieli jakies efekty. Trafiłam na cieżki orzech a raczej 2 orzechy do zgryzienia

Są różne szczurki, niektóre oswajają się szybciej inne wolniej. Swoją drogą szukajka nie gryzie

Właśnie.
Po drugie daj im do klatki znoszoną koszulkę przesiąkniętą Twoim zapachem.

Mam dobre słowo Nie martw się - dwa tygodnie to nie tak dużo - niektóre szczury oswajają się bardzo długo np. jedna z moich samiczek w pełni oswoiła się dopiero po kilku miesiącach. Jeśli chodzi o radę - na pewno pomógłby szczurek, który już jest dobrze z człowiekiem oswojony - inne mogłyby z niego brać przykład - powinny być jakieś oswojone maluchy do adopcji. Rób dalej to, co robisz, nie martw się i z czasem zobaczysz, że się polepsza, choć nie będzie to zmiana z dnia na dzień

Dzięki za dobre słowo, nie powiem bo brak efektów troche mnie zniechecił. Postaram się trwać w postanowieniu oswajania. Mam nadzieje, ze tu na forum będzie to o wiele łatwiejsze niz samej

Dodam jeszcze że "cmokanie" do nieoswojonych szczurów raczej je straszy.
Przynajmniej z moim tak było.

Moje też się bały i nadal boją cmokania. Może nie aż tak mocno jak na początku, ale się wzdrygają na ten dźwięk

To jakich dzwieków mozna przy nich uzywac???

Takich, których się nie boją, generalnie trzeba mówić cicho i spokojnie i starać się unikać hałasu

To wszystko zależy od charakteru szczurka. Mam dwie samiczki. Jedna była bardziej odważna,a druga już nie.Wolała siedzieć pod szafką czy w domku,chociaż wychodziła pozwiedzać itp. Po kilku dniach dzięki pierwszej szczurce przekonała się i teraz jest równie odważna . Także nie niecierpliw się. Każdy szczur jest inny i trzeba to brać pod uwagę.

bubu pisze:To wszystko zależy od charakteru szczurka. Mam dwie samiczki. Jedna była bardziej odważna,a druga już nie.Wolała siedzieć pod szafką czy w domku,chociaż wychodziła pozwiedzać itp. Po kilku dniach dzięki pierwszej szczurce przekonała się i teraz jest równie odważna . Także nie niecierpliw się. Każdy szczur jest inny i trzeba to brać pod uwagę.

Wiem zdaje sobie z tego sprawe, jedynie czas tu jest na wszystko sposbem. Zobaczymy jak to wszystko sie potoczy. mam nadzieje ze moje kochane szczurki nie okaza sie jednak kosmitami

Nie tylko czas. Ty też musisz w to bardzo dużo zaingerować.
Trzymam kciuki