szczury.org

Na forum jest kilka tematów dotyczących kastracji samców, wpływu zabiegu na ich zachowanie oraz jeden mówiący o zaletach kastracji samic na powstawanie gruczolaków. Chciałabym jednak poznać opinie na temat wpływu kastracji na zachowanie SAMIC. Kilka postów sprzed lat mówi o tym, że kastracja samic nie wpływa na zmniejszenie ich agresji, chyba, że jest ona spowodowana intensywnymi rujkami i niesie za sobą dość spore ryzyko. Do niedawna żyłam też w takim przekonaniu jednak zaczęłam czytać i...

Spotkałam się z kilkoma opiniami (opartymi na doświadczeniu) które wskazują na to, że niektóre samiczki stają się łagodniejsze po kastracji. Czy ktoś posiada podobne doświadczenia?

Od dwóch miesięcy próbuję połączyć Kwika (samica) ze swoim stadem. Szczura jest wiecznie przerażona, nastroszona, próbuje ugryźć i nie pozwala podejść do siebie choćby na odległość 5 cm. Łączenie nie udaje się z żadnym, nawet najłagodniejszym szczurkiem ze stada. Ani smyrającym każdego, kto popadnie ani z takim, który od razu wykłada się na plecy w pozycji poddańczej.Z tego co wiem, jestem jego trzecim domem i postanowiłam, że ostatnim. W związku z tym próbuję rozważyć różne ewentualności.

Zastanawiam się, nad próbą adopcji kastrata. Nie mam jednak pewności, że to kastrat będzie tym, który zostanie zaakceptowany przez Kwika. Jeszcze nigdy nie zauważyłam u agresorki ciekawości drugim szczurkiem, chęci powąchania pod ogonkiem- mała najchętniej wkomponowałaby się w ścianę a w chwili podejścia do niej drugiego ogonka- wbicia w niego zęby. Nie wiem więc, czy kwestia płci jest tu kluczowa.

Kastracja. Starsze posty mówią o tym, że kastracja nie wpłynie na zachowanie samicy. Jestem jednak ciekawa, czy bieg lat zmienił poglądy na ten temat. Czy warto ryzykować?

Samotność? Nie zmuszać małej do kontaktów z innymi, nie kastrować dla swojego widzi-misie tylko dlatego, że uważam, że będzie szczęśliwsza w stadzie (po czym okaże się, że kastracja nie wpłynie na jej zachowanie).

Byłabym wdzięczna za rady.

Od razu zaznaczam, że stosowałam różne sposoby łączenia: wymiana szmatek, olejek zapachowy, zmiana otoczenia, transporterek, wanna, klatki w tym samym pokoju, klatki w różnych pokojach, przerwy w łączeniu, itd... Kwik odgryzł małej Serenadzie końcówkę ogonka (moja wina- weszła na jego klatkę, czego nie zauważyłam), dziabał każdego w głowę, zadrapywał na ciałkach, prężył się, zgrzytał, uciekał bez końca ale straciłam nadzieję dopiero niedawno, gdy zobaczyłam reakcję drugiego szczurka na Kwika. Po 5 minutach spotkania oczodoły drugiej maluchy wypełniły się ciemną porfiryną tak mocno i intensywnie, że nic spod niej nie było widać, co wyglądało, jakby mała nie miała oczu a krwawiące intensywnie jamy.. okropność! Nie chcę już narażać żadnego z nich na tak wielki stres, potrzebujemy pomocy..

Dobry dział wybrałam? Bo właściwie poruszam dwa problemy: zachowanie a kastracja i łączenie ze stadem.

Szukałem na sieci, ale albo nie ma info, albo , że kastracja nie ma wpływu.
Kastrat moglby byc dobrym rozwiązaniem, czytałem, ze samice sa mniej agresywne w stosunku do kastratów (klub niekastrowanych samców). No ale dobrze mówisz, nie wiadomo czy zadziala.
Jesli jestes pewna, że Kwik nie jest chora, to trzeba by sie zastanowic nad innym zródlem agresji. Do Ciebie też jest agresywna ? Moze ma po prostu ciężką przeszlośc, wiesz jak to jest

Czy masz mozliwosc trzymać ją na razie osobno? Dwa miesiące to może nadal za krótko. NIe wiem, moze trzeba by ją najpierw przekonać , ze nic jej nie zje, że Ty jej nigdzie nie oddasz. łatwiej poradzić sobie z agresja w stosunku do własciciela , niż w stosunku do innych szczurów, ale moze to własnie o to chodzi ? BYła agresywna i nieoswojona, ktoś ją oddał, sytuacja sie powtarza, szczur zestresowany , kółko się zamyka

Na zagranicznej stronie polecają środki homeopatyczne, może spróbuj?
Jak coś znajdę, to dam znać . Bez sensu kastrowac jesli moze to nie miec wpływu na jej zachowanie

Przepraszam, że dopiero teraz, nie miałam internetu parę dni.

Kwik wydaje się być okazem zdrowia. Chyba, że ma objawy niezauważalne przeze mnie.

Nie jest agresywna w stosunku do człowieka, tzn. nie rzuca się z zębami. Nie lubi jednak rąk, człowieka, dotyku (choć czasem jak śpi i zaczynam ją głaskać po główce a ona nie ma gdzie uciec wydaje się być zadowolona, przymyka oczka i kompletnie się nie broni). Tak, myślę, że jest to kwestia przeszłości aniżeli hormonów Chciałam jednak rozważyć różne ewentualności..

Kwik mieszka samotnie, nie jest to jakiś problem, choć wiadomo- dwie klatki to nie to samo co jedna.

Uparta jestem, nie potrafię uwierzyć, że jakiś szczur (mój szczur) chciałby mieszkać samotnie. Wiem, że to się zdarza, ale nie spocznę, póki nie spróbuję wszystkiego.
Spróbujemy z kastratem..

Dziękuję Paul_Julian :*
Gdyby ktoś jeszcze chciał coś dodać- będę wdzięczna.