szczury.org

Jak w temacie, kupując szczura i klatkę sprzedawczyni powiedziała mi że jak się ma jednego szczura to zdziczeje że lepiej mieć dwa że wtedy jest lepiej, ja wyszedłem z założenia że po prostu chciała się pozbyć bo były akurat ostatnie dwa. czy szczur w pojedynkę może zdziczeć?? Czy lepiej dokupić jeszcze jednego??

Po pierwsze - nie dokupywać tylko adoptować.

Po drugie - Pani w sklepie jak najbardziej miała rację. Szczury są zwierzętami stadnymi i muszą żyć w stadach przynajmniej dwuszczurowych (tej samej płci). Więc jak najszybciej znajdź przyjaciela/przyjaciółkę dla Twojego szczurka

Tutaj masz temat o tym, dlaczego szczurki musza być min. dwa http://szczury.org/viewtopic.php?f=17&t=8541

Zajrzyj tu w adopcje http://szczury.org/viewforum.php?f=163 może ktos jest z Twojej okolicy ?

Pani w sklepie jak najbardziej miała rację.

A właśnie, że nie. Szczur w pojedynkę jest smutny, osowiały, nieszczęśliwy, ale jak go oswoisz to nie zdziczeje w żadnym wypadku. Miałam pojedyncze szczury kiedyś jak nie wiedziałam, że są stadne wiec swoje wiem. A powiem więcej są bardzo miziaste i przywiązują się do właściciela jak pies i będą chodzić jak pies, ale w głębi duszy są smutne i potrzebują stada.

A właśnie, że mogła mieć
To zależy od szczura i od tego jak się nim zajmujesz. Szansa istnieje. Dwa szczury jest łatwiej oswoić niż jednego. Przecież dwa czasem ciężko oswoić ( o czym wiesz ), więc jednego tym bardziej

I chodziło mi o to - tak przy okazji - że miała rację - szczury powinny być trzymane przynajmniej po dwa.

Z mojego własnego doświadczenia wynika, że szczur nie zdziczeje w samotności, jeśli poświęcasz mu odpowiednią ilość uwagi. Tak jak Wilczocha pisze, nie ma takiej opcji, a nawet często jest bardziej oswojony niż w stadzie. Sama popełniłam ten błąd, teraz mam stadko i widzę pewne różnice, szczególnie w przypadku dwóch dzikusków, które są u nas od lutego, a nadal się zachowują jak strachaki Moja Kluska była bardzo szczęśliwą szczurzynką, pewnie brakowało jej towarzyszki, ale nigdy nie okazywała mi tego w dostateczny sposób, była moim oczkiem w głowie, więc spędzała więcej czasu poza klatką, niż w klatce. Znajomy mojego brata ma jednego szczura, który całe swoje życie spędza na jego ramieniu, na dworze, zawsze poza domem, nie wygląda na smutnego, nieszczęśliwego szczura. Bądźmy szczerzy, to jest temat rzeka, każdy z nas ma swoje zdanie, ale jedno jest pewne, szczury są zwierzętami stadnymi i basta.
Zresztą, tak jak Paul_Julian pisał, jest wiele wątków na ten temat, zakładanie dodatkowego wątku było zbędne

Kluska123 pisze:Z mojego własnego doświadczenia wynika, że szczur nie zdziczeje w samotności, jeśli poświęcasz mu odpowiednią ilość uwagi. Tak jak Wilczocha pisze, nie ma takiej opcji, a nawet często jest bardziej oswojony niż w stadzie. Sama popełniłam ten błąd, teraz mam stadko i widzę pewne różnice, szczególnie w przypadku dwóch dzikusków, które są u nas od lutego, a nadal się zachowują jak strachaki Moja Kluska była bardzo szczęśliwą szczurzynką, pewnie brakowało jej towarzyszki, ale nigdy nie okazywała mi tego w dostateczny sposób, była moim oczkiem w głowie, więc spędzała więcej czasu poza klatką, niż w klatce. Znajomy mojego brata ma jednego szczura, który całe swoje życie spędza na jego ramieniu, na dworze, zawsze poza domem, nie wygląda na smutnego, nieszczęśliwego szczura. Bądźmy szczerzy, to jest temat rzeka, każdy z nas ma swoje zdanie, ale jedno jest pewne, szczury są zwierzętami stadnymi i basta.
Zresztą, tak jak Paul_Julian pisał, jest wiele wątków na ten temat, zakładanie dodatkowego wątku było zbędne

To nie jest kwestia "własnego zdania", stadność szczurów i potrzeba szczurzego towarzystwa jest potwierdzonym faktem naukowym i to, że nie zauważyłaś po swojej szczurce że jest nieszczęśliwa tego nie zmieni. Samotny szczur może i przywiązuje się bardziej, bo nie ma innego wyjścia, ale czy to dobrze? Nie głoś takich herezji, bo jeszcze ktoś stwierdzi że może sobie trzymać samotnego szczura

Nie no, nie nazwałabym to herezją Napisałam w swojej wypowiedzi również, że szczur MUSI mieć towarzysza, chyba dokładnie nie doczytałaś, smeg
Naukowo czy nie naukowo, jestem takiego samego zdania jak wszyscy na forum, napisałam tylko jak było z moją Kluską i tyle

Zresztą, ja potępiam tych, którzy na siłę trzymają szczura w samotności, wiedząc, że nie powinno się. Ale SZANUJĘ zdanie tych, którzy kiedyś z niewiedzy mieli jednego ogona, lecz twierdzą, że był szczęśliwy, to tak, jakby ktoś Ci teraz na siłę próbował wmówić, że Twoje szczury są nieszczęśliwe, bo naukowcy tak któregoś pięknego dnia potwierdzili. Uwierzyłabyś? Wątpię

Nie można i tyle, dlatego uważam dyskusję za zamkniętą, tak jak wcześniej pisała tu i wielu innych wątkach, szczury trzymamy razem i koniec

Są niestety szczury-samotnicy, które w żadnych, choćby najmniejszych stadach nie czują się dobrze. Ale odsetek takich zwierząt jest znikomy, więc lepiej mieć przynajmniej 2 stwory, żeby mogły się sobą zajmować, gdy nas nie ma w pobliżu. A poza tym - człowiek szczura nie wyiska

Hanka&Medyk, zgadzam się, z tym że wiele osób ma jednego szczura. Którego kiedyś "spotkali" ze szczurem znajomego i teraz twierdzą "ho ho mój szczur to samotnik, on nie akceptuje innych zwierząt". A tylko bardzo doświadczony właściciel może ocenić czy szczur rzeczywiście jest samotnikiem. W większości przypadków to albo kwestia łączenia albo doboru towarzysza.

Tak właśnie, tylko osoby z naprawdę dużym doświadczeniem wiedzą, co w trawie piszczy, że tak powiem
Ja do nich nie należę, może kiedyś, po latach ...

Mi się wydaje ,że jeden szczurek nie powinien zdziczeć .
(Jak już wyżej pisano)
Ja osobiście miałam ogonka w pojedynkę i nie zdziczał ,a wręcz przeciwnie -uwielbiał się przytulać,zawsze kładł główkę na rękę i przymykał oczka Chodził przy nogach i lizał po rękach .Był szczurkiem idealnym . Ale to nie znaczy ,że lepiej mieć szczuraska w pojedynkę ! Bo szczurek będzie szczęśliwszy ,gdy będzie miał kompana zabaw i towarzysza wycieczek po domu

Moim zdaniem szczur trzymany w pojedynkę w większości przypadków, po oswojeniu, gdy właściciel poświęca mu dużo czasu, bierze go na ręcę itd to szczur staje się właśnie taką przytulanką, a właściwie to czuje się bezpiecznie na ramieniu swojego ludzkiego przyjaciela, bo boi się sam na większej przestrzeni, kiedy tak naprawde nie ma towarzysza z którym mógłby eksplorować nowe tereny Oczywiście w przypadku, kiedy szczur jest zostawiony samotnie w klatce, wyciągany z niej raz na 2-3 dni, a właściciel sypie mu tylko jedzonko i zmienia wodę to myślę, że jest spore prawdopodobieństwo, że szczur stanie się nieufny wobec człowieka, co może właśnie się objawić zachowaniem podobnym do "dziczenia". Szczur domowy nigdy nie będzie "dziki" ponieważ nie wychował się od małego w środowisku naturalnym, tylko jest jakby zależny od człowieka, który karmi go i się nim opiekuje. Oczywiście najważniejszym argumentem jest to że szczury są zwierzętami stadnymi, a z prawdziwą naturą zwierzęcia nie należy walczyć, tylko pozwolić mu żyć w stadzie, tak jak powinno to być.

Miałem przez chwilę jedną samiczkę i powiem Wam, że od razu było po niej widac że potrzebuje towarzystwa...
moim zdaniem szczur który chce żyć w pojedynką może się zdarzyć ale to WYJĄtEK i min muszą być dwa ogony żeby było kogo poiskać na ten przykład;-)