Chochlik (u mnie 27.02.2010-23.08.2011)
: wt sie 23, 2011 9:21 pm
Jeszcze parę miesięcy temu broił i z upodobaniem gonił za kulkami z folii aluminiowej. Po śmierci brata (Skierka odszedł w maju) stał się osowiały, coraz rzadziej wychodził z klatki, wyraźnie się zestarzał.
Wykończyła go jakaś podstępna infekcja dróg oddechowych. W niedzielę zauważyłam objawy, a dziś wczesnym rankiem umarł prawie na moich rękach. Wizyty u weterynarzy i zastrzyki nic nie pomogły, było coraz gorzej. Ostatnią dobę desperacko się do mnie garnął, jak nigdy wcześniej, chyba nie chciał być sam. Budziłam się w nocy kilkakrotnie, aby go pogłaskać, a on wpełzał na moją rękę i wdrapywał się na mnie jak na tratwę ratunkową. W końcu wzięłam go do łóżka; leżał na mojej szyi i konwulsyjnie łapał powietrze, a ja płakałam, jego agonia rozdzierała mi serce. Chciałam skrócić mu cierpienia, lecz zanim zadzwoniłam po taksówkę, zgasł sam.
Obawiam się, że to był mój ostatni szczurek.
Gdzieś niezmiernie daleko, aż za Tęczowym Mostkiem
Szczurza moja kompania prowadzi życie beztroskie.
Każdy ogon tu zdrowy, niestary i pełen werwy
Hasa wśród młodej trawy, jedząc specjały bez przerwy.
Ret, Kangus, Urodzinka (jedyna dama w tym stadku),
Skrawek i mały Flipsik (ofiary strasznych wypadków),
Najukochańsi moi Yeti i gruby Okruszek,
Settimo (dzikus), Skierka - nie skaczą sobie do uszek,
Żyją w wielkiej przyjaźni, mocują się dla zabawy.
Iskanie - znak czułości, a bójka by nie wyjść z wprawy.
W Krainie Wiecznych Dropsów wielkie nastało dziś święto:
Choć dziewięcioro - dużo, nowego członka przyjęto.
Tęczowym Mostkiem bowiem Chochliczek strudzony drepcze,
Gdzie kres szczurzej niedoli, gdzie życie i dropsy wieczne.
Skierka, braciszek luby, już biegnie mu na spotkanie,
A reszta popiskuje: "Witaj husky'usiu nam w klanie!"
Wykończyła go jakaś podstępna infekcja dróg oddechowych. W niedzielę zauważyłam objawy, a dziś wczesnym rankiem umarł prawie na moich rękach. Wizyty u weterynarzy i zastrzyki nic nie pomogły, było coraz gorzej. Ostatnią dobę desperacko się do mnie garnął, jak nigdy wcześniej, chyba nie chciał być sam. Budziłam się w nocy kilkakrotnie, aby go pogłaskać, a on wpełzał na moją rękę i wdrapywał się na mnie jak na tratwę ratunkową. W końcu wzięłam go do łóżka; leżał na mojej szyi i konwulsyjnie łapał powietrze, a ja płakałam, jego agonia rozdzierała mi serce. Chciałam skrócić mu cierpienia, lecz zanim zadzwoniłam po taksówkę, zgasł sam.
Obawiam się, że to był mój ostatni szczurek.
Gdzieś niezmiernie daleko, aż za Tęczowym Mostkiem
Szczurza moja kompania prowadzi życie beztroskie.
Każdy ogon tu zdrowy, niestary i pełen werwy
Hasa wśród młodej trawy, jedząc specjały bez przerwy.
Ret, Kangus, Urodzinka (jedyna dama w tym stadku),
Skrawek i mały Flipsik (ofiary strasznych wypadków),
Najukochańsi moi Yeti i gruby Okruszek,
Settimo (dzikus), Skierka - nie skaczą sobie do uszek,
Żyją w wielkiej przyjaźni, mocują się dla zabawy.
Iskanie - znak czułości, a bójka by nie wyjść z wprawy.
W Krainie Wiecznych Dropsów wielkie nastało dziś święto:
Choć dziewięcioro - dużo, nowego członka przyjęto.
Tęczowym Mostkiem bowiem Chochliczek strudzony drepcze,
Gdzie kres szczurzej niedoli, gdzie życie i dropsy wieczne.
Skierka, braciszek luby, już biegnie mu na spotkanie,
A reszta popiskuje: "Witaj husky'usiu nam w klanie!"
[*]