szczury.org

Mam mały problem. Dzisiaj do naszego domku przyszedł Maluszek, bo w dwójkę zawsze raźniej. Dzieciak z kinderniespodzianki.

No i jak wspomniałam wcześniej jest z nim niewielki problem: po włożeniu do klatki zauważyłam że kuleje na prawą przednią łapkę, po dokładnych oględzinach okazało się że jest ona jakby słabsza, jakby było w niej mniej mięśnia (wiecie o co chodzi?).
Stara się na tą łapkę nie stawać, mniej jej używa kiedy się myje, i zdecydowanie nie opiera się na niej żeby umyć boczek (wykorzystuje do tego drugiego Ciurka albo klatkę). Kiedy je, normalnie trzyma żarełko w obu łapkach i nie wygląda żeby sprawiało mu to jakiś ból. Tak samo jak wyciągałam go na biurko, a on jak najszybciej chciał się znaleźć w klatce, to stawał na wszystkich 4 łapkach i wszystkich łapek używał żeby się wspiąć do drzwiczek, przy czym przy chodzeniu nie stawał na prawej łapce całym ciężarem i tak jakby praktycznie nie rozczapierza paluszków. Z wspinaniem się po gałązkach w klatce dużych problemów nie ma, radzi sobie chociaż taki trochę niezdarny jest...

Dzwoniłam do dziewczyny od której wzięłam malucha, powiedziała że ona nie zauważyła u niego żadnych problemów "ale mogła coś przeoczyć, bo wiesz jak to jest". Cóż niewiele mi ten telefon dał...

Jak myślicie co to może być i co z tym robić? A, i jeszcze: łapka nie jest ani opuchnięta ani zasiniała. Tylko tych mięśni jakby mniej...

Weż jutro malca do weta. Mozliwe, ze taki się urodził, albo np. łapka sie źle zrosła po urazie.

To może być neurologiczny niedowład. Wizyta u weterynarza powinna wiele wyjaśnić. Z szczurkami z chowu wsobnego niestety różnie bywa - o ile nie cierpi przy tym, myślę, że może przeżyć radośnie swoje szczurze życie z jedną łapką słabszą.

Stawiam na niedowład aczkolwiek zerknę na to jutro jeszcze. Obserwuj malucha bo ciocia WilQ martwi się. Jeśli chodzi o weta to sprawdzonego już mamy...

Dzisiaj do weterynarza raczej nie dam rady iść (cały dzień zawalony nauką i robotą,dobrze że część w domu to będę miała czas poobserwować malucha), ale w najbliższym czasie się przejdziemy. Mały nie wygląda jakby mu ta łapka przeszkadzała w czymkolwiek, ale nie widzę u niego typowego dla ogoniastych w jego wieku ADHD, może się rozkręci jak poczuje się pewniej, w końcu jest w nowym miejscu z dość natrętnym szczurem (o podejściu "no chodź się pobaw, no chodź wyliże Ci całe możliwe futerko, wyiskam karczek, no chooodź!"). Na razie rozdzieliłam Ogonki, niech mały zadomowi się w klatce na spokojnie i zobaczymy jak sie będzie zachowywał. Będę zdawać relację na żywo jak się sprawa rozwija (;

No i sprawa rozwija nam się pięknie, maluch się zadomowił i bryka bardziej niżeli Tygrysek z "Kubisia Puchatka" (;

Najważniejsza dla nas sprawa (szczególnie w tym temacie) czyli łapka malucha: jest lepiej, powiedziałabym ze nawet dużo lepiej. Mały już praktyczni nie kuleje, "tupta" na 4. nie na 3., wspina się po go gałązkach w klatce, i nie unika już stawania na prawej łapce. Chyba dotknięta doświadczeniem zrobiłam odrobinę zbyt wielką panikę, ale wole dmuchać na zimne

Swoją drogą, nawet nie wiecie jak mi użyło gdy tylko zobaczyłam poprawę!