szczury.org

Zastanawiam się co zrobić z moimi wstrętnymi szczurasami Oswoiły się ze sobą, razem jedzą i czasem razem poleżą ale to jest zawsze tylko na chwilę(mają jeden ulubiony hamaczek i obaj czekają aż któryś sobie z niego pójdzie rozpychając się nieziemsko) i najczęściej śpią osobno. Nawet się nie iskają, czasem tylko Stefan przez dosłownie chwileczkę poiska małego. Dzisiaj powiedziałam im że tak być nie może i zabrałam im piękne polarkowe domki zostawiając jeden co by musiały spać razem ale zastanawiam się czy to coś da. Starszy nadal wydaje się być samotnikiem, jak przyjdzie to tylko coś zjeść prawie nie chce wychodzić z klatki a jak wyjdzie to po malutkim obchodzie łóżka idzie spać pod kołdrą. W ogóle się nie bawi, nic go nie interesuje. Filipek z kolei jest odwrotnością. Kochana klusia budzi mnie rano bo chce wyjść, biega ta k długo aż go nie wrzucę spowrotem do klatki i mógłby w ogóle prawie nie spać Chciałby się pobawić ze Stefanem ale ten nie chce więc przestał o to zabiegać i albo gania sam ale goni moją rękę lub jakiś sznureczek. A co do tego koszyczka który obaj kochają... Maleństwo właśnie zrobiło tam piękną kupkę... Siusianie jest na porządku dziennym i ciągle wycieram Robi to na złość Stefanowi mając nadzieję że tamten nie wejdzie wtedy(oczywiście włazi i potem mam smrodkowego szczura a nawet i dwa). Nie wiem w czym jest rzecz bo panowie są ze sobą ponad miesiąc i od początku nie było między nimi konfliktów ale zachowują się jakby były sobie prawie obce a są w bardzo podobnym wieku bo mają 3,5 i 2,5 miesiąca i jak dla mnie to starszy Stefan powinien się zachowywać ja młody, czyli szaleć

Szczursy mało kiedy się nie lubią ale widziałam i takie przypadki. Zdarza się że jakieś szczurki nie przepadają za sobą ot tak po prostu. Niby żyją w jednej klatce czasem śpią obok siebie ale iskania i zabaw to nie widać. Czasami jest to kwestia charakteru (żywiołak i leniwiec) albo nieprawidłowego łączenia. W ogromnej większości przypadków szczurki lubią się bo są stadne i życie w takiej "rodzinie" to podstawa. Ja mam szczurka (po prawej na avatarze) który nie przepada za innymi (nie liczę braciszka po lewej). Traktuje mnie jak członka stada, iska wszędzie, jak zasypia to obok mnie/na mnie i woli moje towarzystwo i pieszczoty niż Bibsa (nowy maluch) czy czasem swojego brata rodzonego. Zdarzają się takie alieny samotniki

Ale dno XD nie ma to jak napisaćo chłopakach na avatarze a avatar mam jeszcze z Silverem świętej pamięci. Sorki za błąd

no z dwoma szczurami w klatce jest taki problem ze dwa to nie stado, tylko dwa szczury mieszkające we wspolnej klatce. nie mają zbytnio wyboru, czy lubią się czy nie, i kiedy wolą spac razem/osobno. ich potrzeby czesto mogą się rozmijać. gdy szczurów jest wiecej to widać ktore są ze sobą blizej związane, a gdy mają ochotę spac razem to zawsze sie znajdą takie które tez bedą chciały itp.
ideałem by było miec wiecej niz 2 szczury, ale wiadomo, ze nie kazdy moze, wazne tylko zeby było towarzystwo i juz. nawet jesli szczury nie pałają do siebie wielką miłoscią czy przywiązaniem to i tak potrzebują się wzajemnie

Adoptowałam dwóch chłopaków rocznych i teraz muszę ich ze sobą połączyć a póki co dwa podejścia dały kilka dziabów, dwie rany w tym jedna moja W piątek spróbuję wsadzić wszystkich do transportera i zobaczymy co będzie. Mam nadzieję że się dogadają a we czwórkę już będzie zupełnie inaczej.

No właśnie - czy szczury mogą się nie lubić? Po pewnych perypetiach (konieczność trzymania adoptowanej szczurzycy w oddzielnej klatce w tym samym pokoju przez jakiś czas) połączyłam Jackie i Hasz z nową koleżanką Puffiną. Próby łączenia na neutralnym terenie trochę nie wypaliły, bo laski powyskakiwały z wanny, a z każdego innego miejsca również się ewakuowały. Dziewczyny śpią w jednej klatce, jednak Puffina wyraźnie chce dominować - Jackie chyba zachowała swoją pozycję alfy, ale Hasz jest ciągle ustawiana i gnębiona. Biedna zawsze je ostatnia, bo boi się podejść do miski, poza tym jak tylko otworzę im klatkę, Puffina rozpoczyna pościg, biega za Hasz, tłucze ją i nie daje spokoju. Niedługo minie miesiąc, a ja już sama nie wiem, co robić. Czy macie szczury, które przyzwyczajały się do siebie wyjątkowo długo albo po prostu nigdy się nie polubiły? Ręce mi opadają, kiedy słyszę te piski, widzę kępki futra na podłodze etc. Łączyłam szczury kilka razy i zawsze wszystko przebiegało bezproblemowo...

A próbowałaś przetrzymać je jakiś czas w transporterze? To jest teren, z którego raczej nie da się uciec i chyba jedna ze skuteczniejszych metod łączenia
Ja mam taką sytuację, że dołączałam malucha do 2letniej i dwóch około 3 miesięcznych panien i chociaż się nie biły za bardzo, to starsza trójka traktowała małą jak powietrze i chociaż ona do nich przychodziła, to nigdy odwrotnie, a 3miesięczne siostry nie chciały się bawić z tą małą. Trwało to dość długo, na pewno kilka tygodni. Dopiero ostatnio zauważyłam, że zaczynają traktować ją jak członkinię stada. Więc moja rada - kilka godzin w transporterze i czas

Siedziały razem w małej klatce i w transporterze, ale widać za krótko...Spróbuję w takim razie kolejny raz .

Tak się zastanawiam...zamknąć całą trójkę, czy tylko Hasz i Puffinkę? Jackie ma ugruntowaną pozycję w stadzie, a bardzo nie lubi siedzieć w ciasnym transporterze w tłoku .

Ja mam dwa nowe szczurki. Maja kilka tygodni i zyly w szescioro. Dwa z nich zabralem i umiesilem w domu w klatce. Jeden jest troche zaczepny bo gdy tylko drugi znajdzie jedzonoo to tamten mu podbiera i dochodzi do walk tylko niewiem kiedy trzeba traktowac to jako zabawe a kiedy cos powaznego? Czasami sa lekkie popiskiwania jak jeden przewroci drugiego na plecy. Po chwili sie rozlaczaja i zajmuja swoimi sprawami. Ale co jakis czas dochodzi do takich utarczek. Nie wiem czy sie tym przejmowac?

Ja mam bardzo podobnie, szczególnie gdy chodzi o jedzenie piszczą i piszczą. Za bardzo się tym nie przejmuję, bo najpierw się chwilkę pobiją, a potem jedna iska drugą i już jest dobrze, najlepiej dawać jedzenie osobno w takich samych porcjach

Marcin, jeśli szczury są rodzeństwem (bo z tego co napisałeś, wnioskuję, że są) to nie ma co się martwić, czy się biją czy nie (tym bardziej, że są tak młode, więc non stop chcą się bawić). Wszyscy się czasem sprzeczają i nie oznacza to niczego złego. Generalnie w szczurze walki raczej nie należy ingerować, dopóki nie leje się krew. Widać jeden ze szczurów ma zadatki na alfę w stadzie, a takie są przywileje alfy, że może zabierać jedzenie reszcie
Piski też nie znaczą, że dzieje się coś złego - jeden drugiemu piska, że go za mocno gryzie albo bierze na litość (zwłaszcza ludzi )

No dzis byla ich pierwsza noc tak szalaly ze spac nie moglem

Moje dwa diabełki to też rodzeństwo zabrane z 5cio szczurkowego miotu. Bubuś jest ewidentnie alfą w tym malutkim stadzie;) Kładzie brata na plecy, iska go dość brutalnie (Alek bidny już ma strupki na ciele), potrafią się tłuc pół nocy, piski mi spać nie dają, a jak zaglądam, żeby je uspokoić - leżą wtulone w siebie jakby nic się nie działo. Nie ma się co przejmować, czasami jak przesadzają to głośno klaszczę, zazwyczaj odskakują wtedy od siebie.
Wczoraj mnie tylko zdenerwowały, Belzebub niewyżyty był i się znęcał nad bratem potwornie, to go zdominowałam w klatce, na oczach słabszego - obraził się na mnie śmiertelnie;x

Przeważnie szczury to przyjacielskie zwierzaki. Kiedyś zaprosiłam moje koleżanki razem ze swoimi ogonkami i zrobiłyśmy im wybieg. Od razu zaczęły iskać się, jeść razem z miski a nawet bić (po przyjacielsku). Nie spotkałam się jeszcze z "nie lubieniem"...