szczury.org

Ares, Aresiu...
miał 2 lata i 5 miesięcy..

wczoraj zaczął bardzo ciężko oddychać, mieć duszności.. ale jadł troszkę gerberka, kaszki.
bałam się, że nie przeżyje nocy... przeżył. ale dzisiaj nie chciał już jeść..
zabrałam go do weta, zostawiłam na badania.
diagnoza - guz śródpiersiowy.. zabrało mi go cholerstwo, które uciskało tchawicę, serce i płuca..


Ares miał żyć wiecznie, pamiętam, jak dobre duszki z forum pomogły mi uzbierać na jego kastrację - miał iść do nowego domu, jak został sam w klatce.. ale nie dałam rady go oddać. dzięki temu został z nami na kolejne 9 miesięcy..
tak zgodnie żył z samiczkami.. spał z nimi, iskał, bronił swoim ciałkiem, kiedy któraś była atakowana.
będzie mi go brakowało.... zawsze.

leć, maluszku [*]

Jedna tragedia po drugiej.
[*][*]

[*]

Ehh ...

To nie taki zły wiek, jak na szczura. Chociaż mimo wszystko, przykro.

przykro mi, Klim
[*] biegnij za TM, Aresku...

Aresku,nie pobiegłeś sam z tym guzem...Razem z Angelem fruń...

[*]

Nie ma takiego wieku dla szczura do osiągnięcia, w którym jego odejście by nas nie bolało... Bądź szczęśliwy Aresku, tam z Ewosiem...

On już tam jest i jest mu dobrze, nic go nie boli... [*]

[*]

[*]

Trzymaj się klimku...

[*]

Mało pocieszające, ale teraz już nic go nie boli.

[^]

Za Tęczowym Mostem
Szczurze wspomnienia mieszkają
Ile by ich nie było
Zawsze bezbłędnie trafiają
Krok na ziemi jeden
W tysiąc u góry się zmienia
Zamiatają ogonkiem smutki
Co chcą na swiatło wyjść z cienia...
Ten smutek i żal i łzy
To każdy z nas - ja i Ty
I złość i wściekłość i niepogodzenie
Że ciemny czas sprowadził cierpienie
Zaczaruj je w myśli jeszcze dziś
Byś mogła z cierpieniem codziennie żyć
A gdy głowę powoli w górę uniesiesz
Przeczesując wzrokiem obłoczki na niebie
Znajomy kształt wyobraźnia podpowie
I zobaczysz swoje stadko jak macha ku Tobie
Ogonkiem, łapką czy wąsikami
Jeszcze tyle pięknych historii przed nami...

[*]