szczury.org

Mam 3 chłopakow którym chciałabym znaleźć ciepły i dobry domek. Urodziłam dziecko i przyznaje z ręką na sercu że nie mam czasu dla moich malutkich kochanych ogonków, nie poświęcam im już tyle uwagi i mam przez to wyrzuty sumienia. Pomyślałam czy nie lepiej byłoby dla nich gdyby trafiły do kogoś kto będzie mógł je wypuszczać na wybieg i miał czas je oswajać. Oddam za darmo z klatką, pokarmem, ściółką i wszystkim co potrzebne.

O szczurkach :

Dwa czarne dumbo (zdjęcie https://m.ak.fbcdn.net/sphotos-b.ak/hph ... 5654_n.jpg )to bracia, wzięłam je z zoologa, zrobiło mi się ich żal, gdyż były tam ponad poł roku same w akwarium na wystawie, można sobie wyobrazić jak sie tam czuły. Ok miesiąca zajęło mi oswajanie ich, były strasznie dzikie i widać ze nie znały brania na ręce, bały się. Są bardzo towarzyskie, ale jeszcze wciąż ostrożne, wystarczy troche cierpliwości i same zaczną wchodzić na ręce, tylko trzeba dać im czas i pokazać że mogą nam zaufać. Ogólnie to takie dwa wesołki, lubią pobiegać poza klatką ale jeszcze lubią mieć ją w zasięgu "oka" albo nosa:D Jest z nimi kupe śmiechu, takie dwa flip i flapki Są młode, mają 7 miesięcy.

Trzeci szczur, fuzz, nazywa się Adolf i nazwa ta nie wzięła się z powietrza. Lubi mieć "niemiecki porządek" w klatce, sam sobie przekłada i sprzata wszystko, wyrzuca nawet papierki poza klatke;) nie akceptuje innych włosiastych ogonków, w ogole zadnych ogonków, myślę ze wynika to z lęku bo nie widzi ( miał problemy z oczami, już wszystko wyleczone, niestety stracił wzrok) i po prostu sie broni i atakuje,dlatego mieszka od pol roku sam. Od urodzenia był ze swoim bratem Gapciem, który już odszedł za TM i tym sposobem Adolf stał się samotnikiem Nie należy on do pięknych osobników, jest ślepy, duży i łysy Ale w tym własnie cały jego urok Za to dla ludzi jest bardzo przyjacielski, nie boi się. Ma rok i 8 miesięcy. Fota http://zapodaj.net/2066c0b58976a.jpg.html .

Napisałam pw.

Adolf jest piękny! Może kastracja w jego przypadku coś by pomogła?

Papala, dzięki:) Fakt, jest świetny, ale na kastracje już chyba za późno, on już ma swój uporządkowany świat i tak mu dobrze. Stał się taki po śmierci brata i po tym jak wzrok stracił, mały gburek się z niego zrobił, wszystkie próby zaprzyjaźnienia go z jakimiś innymi ogonkami kończyły się krwawymi walkami, nawet ja oberwałam co mi się nigdy wcześniej z żadnym moim ogonkiem nie zdarzyło. Strach robi swoje, więc nie będę go już stresować.

Dawaj mi te dwa urocze czarnulce .

szkoda, że Adolf słobo się się integruje z innymi, stworzonko dla cierpliwego właściciela...

Chłopaki dumbiaki ,czarniaki będą moi .

czytałam że fuzz już tak ma i są takie nie przyjacielskie, inaczej trudne do wychowania

moja Łysinka temu przeczy, jest bardzo kontaktowa, uwielbia po mnie łazić, a w szczególności sprawdzać, co mam w staniku

Fuzz to najwspanialsza odmiana ogonków:) Lgną do człowieka chcąc czuć jego skórę i rozpływać się na niej Nie boją się żadnej żywej ludzkiej istoty

Kurcze, ile razy jeszcze pisać - odmiana szczura NIE WPŁYWA na jego charakter. Są i mizialskie fuzzy i agresywne, tak samo i z dumbo i z niebieskimi i z rexami...

Flaumel pisze:Kurcze, ile razy jeszcze pisać - odmiana szczura NIE WPŁYWA na jego charakter. Są i mizialskie fuzzy i agresywne, tak samo i z dumbo i z niebieskimi i z rexami...

No właśnie Flaumel ma rację, to że jest łysolem nie znaczy od razu, że jest trudnym szczurem i wszystkie fuzzy też są straszne... Nie wiem skąd to dziwne założenie bierzecie.
Moja siostra ma dwa łysole - dwaj bracia. Owszem, mają swój świat, są nad aktywne, ale w żadnym wypadku nie są agresywne.

A tak na marginesie, gdyby nie moje trzy kluchy to podjęłabym się opieki nad tym zbójem

Hej! Ja również mam łysolinkę i ona nie ma w sobie ani źdźbła agresji. Mieszka z 3 innymi szczurkami a na wybiegu ciągle siedzi na mnie i liże mnie jest po prostu cudowna i taka ciepła. Trzymam kciuki za jak najlepsze domki dla maluchów .

Mam nadzieję, że łysolek znalazł już dom

Nadal aktualne?

Jeśli znajdzie się możliwość transportu do Olsztyna, z ogromną chęcią przygarnę Adolfa. Wzruszyła mnie Jego historia. Jest cudowny, bo inny niż wszystkie, w dodatku samotnik... Uwielbiam takie 'dziwolągi'. Zakochałam się, szkoda, że taka odległość, niestety nie mam możliwości dojazdu, ale gdyby coś się znalazło z chęcią się zaopiekuję. Nie mam w domu żadnych innych zwierzątek (ani węży ).
Czekam na odpowiedź. Jeśli chodzi o warunki, na wszelkie pytania odpowiem na pw.