szczury.org

Nadszedł ten dzień, kiedyś w końcu musiał nadejść... Mój kochany mały Misio przegrał walkę z nowotworem. Od pół roku codziennie powtarzałam mu jaki jest dzielny i wspaniały, tyle cierpienia a Antoś, najukochańszy, najbardziej zżyty z całej gromadki, dalej jest ze mną. Walczyliśmy, ale guzy wracały, operacja, amputacja, nawroty, aż w końcu nic nie dało się zrobić... Pozwoliłam Tosiowi usnąć, moja kruszynka tyle w życiu wycierpiała, że to było najlepsze co mogłam zrobić. Usnął na rękach, spokojnie, choć w lecznicy, której tak bardzo się bał.





Dziękuję Ci Słoneczko, kocham Cię i zawsze będę Cię kochać.
Biegaj za TM, tam już czeka na Ciebie Stefanek, szczurki mają po 4 łapki i nigdy nic nie boli.

tak strasznie mi przykro
leć aniołku, dogoń mamusie i reszte rodzeństwa, których już z nami nie ma

[*] [*] [*]

Leć...(*) Moja chomiczka Jumi też żyła na trzech łapeczkach... (*) Tyle,że ona straciła nóżkę podczas zabawy kiedy była mała... nie było mnie przy tym, bo byłam w tedy w szkole... jak przyszłam, miała już tylko 3 nogi... no cóż... ważne że przeżyła

Żegnaj kochanie... Ciocia zawsze będzie tęsknić za Tobą i wspominać, jakim byłeś dzielnym i odważnym chłopakiem.. Pełnym energii i chęci do życia. Żyj sobie szczęśliwie, razem z resztą braci i Franiem. My tu wszyscy bardzo tęsknimy za Wami i nigdy o Tobie nie zapomnimy.

Pa kochanie...