szczury.org

Witam.

Po wielu latach biernego przeglądania forum postanowiłem się zarejestrować, także witam wszystkich serdecznie z tego miejsca:)

Ogonkową miłością zaraziłem się będąc jeszcze w gimnazjum, prawie z 10 lat już będzie, aż niewiarygodne jak ten czas leci. Przez te wszystkie lata przeczytałem kilka książeczek o szczurach, milion artykułów, porad, czy zwykłych tematów zaniepokojonych o ich pupilki właścicieli.
W swoim życiu miałem już kilka szczurków, 6 jeśli dobrze liczę. Niestety wszystkie były ze sklepu kakadu bądź innemu tego podobnego, raptem polowa z nich dożyła sędziwej starości, 2 zabrał nowotwór, jeden zaś, wyjątkowy, którego nigdy nie zapomnę, dostał zawalu podczas powrotu od weta. Było to na tyle traumatyczne przeżycie, ze zajęło mi ponad rok aby zdecydować się na następne szczurki, ogonek zmarł mi na kolanach kiedy serce nie wytrzymało. Cichy pisk i torsje. Do tej pory, a mam już 24 lata ciężko mi to wspominać i wciąż tak samo mocno przezywam tamte chwile.

Dlaczego uważam go za wyjątkowego? po części pewnie z powodu, ze był to mój pierwszy ogonek, ale tez wyróżniał się na tle pozostałych, nawet większości tych, o których czytałem na forum - niezwykła wręcz socjalizacja. Szczurek mieszkał sam, nie miał towarzysza, ale mimo to zawsze przy nim ktoś był, jak nie ja, to tata, mama czy brat, wszyscy akceptowali ogonka i ochoczo spędzali z nim czas, tak się pookładało, ze rzadko kiedy dom stal pusty, także szczurek można powiedzieć był integralna częścią naszej rodziny i towarzyszył praktycznie w każdych domowych czynnościach, niejednokrotnie nawet jechał z nami w kieszeni czy na ramieniu do Tesco czy na zwykły spacer. Był to jedyny labek, który potrafił trzaskać fikołki, reagował na imię, przyjść i rozwalić się na pleckach na kolankach albo wcisnąć w róg kanapy i również na pol siedząco uderzyć w kimono, ze smakołykami nigdzie nie uciekał tylko zajadał prosto z reki, z ręka bawił się jak szalony, skakał po niej, wciskał się pod nią, jak przestrzeliwa przez położona dłoń to robił wyżej wymieniony fikołasek i na pleckach wciskał się miedzy łózko/kanapę a dłoń cały czas przy tym lizać jak oszalały na wpół zamkniętymi oczkami, nigdy nikogo nie ugryzł, nie sikał gdzie popadnie czy "tańczył" w rytm muzyki. Mógłbym tak wymieniać Jeszce długo. Nie mniej myślę, ze już i tak przegiąłem trochę z opisem.

Wracając do meritum. Po kilku latach przerwy chciałbym na nowo przygarnąć pod swój dach szczurka.
Szukam jak najmłodszego acz już samodzielnego samczyka, zależny mi na tym aby był z zaufanej hodowli. Czy to będzie dumbo, rex, american blue, himalayan czy dove - bez znaczenia. Aczkolwiek niechętnie bardzo to mowie, ale Dalmatyńczyki wolałbym ominąć:)


Pozdrawiam serdecznie
Patryk

Jako doświadczony i szczuroześwirowany jak my wszyscy szczuromaniak powinieneś wiedzieć, że minimalną ilością szczurków w hodowli jest liczba 2 . To zwierzęta stadne (bardzo stadne!) i trzymanie ich w pojedynkę jest wielką krzywdą. Nawet 24 godzinna obecność ludzi nie zastąpi szczurkowi towarzystwa drugiego ogonka. I z tym się nie dyskutuje . Na naszym forum raczej adoptujemy niż kupujemy szczuraski i w większości to zwykłe (najfajniejsze) szczurze kundelki a nie rasowe szczury. Ogłoszeń o oddaniu do adopcji nawet ostatnio pojawiło się kilka (zobacz dział adopcje). Transport nawet z odległego miejsca często da się zorganizować.

Vitalogy (Wawka Włochy) kilka postów niżej dała ogłoszenie o oddaniu do adopcji 2 panów.

Musisz wiedzieć, że szczurki to zwierzęta silnie stadne i nie powinno się ich trzymać pojedynczo. Dlatego nikt nie wyda Ci tylko jednego samczyka, należy przygarnąć co najmniej dwa szczurki tej samej płci. Szkoda, że do tej pory tego nie doczytałeś w tym milionie artykułów, ale zapewniam Cię, że zauważysz różnicę w zachowaniu szczurków w ministadzie, w porównaniu do szczura samotnego Na plus dla tej pierwszej sytuacji oczywiście. http://www.youtube.com/watch?v=cDy3bMRuobE - polecam filmik. Nawet, jeśli spędzasz ze szczurem całe dnie, to zawsze pozostają jeszcze samotne noce.

Zaufane hodowle - to te zrzeszone w Stowarzyszeniu Hodowców Szczurów Rasowych w Polsce. Pozostałe działają nielegalnie i nie powinno się kupować z nich zwierząt, ponieważ nie mają udokumentowanego pochodzenia. Tak więc albo adopcja za darmo (a szczurków do wzięcia jest mnóstwo, rozejrzyj się w dziale Oddam tu i na http://forum.szczury.biz ), albo kupno w hodowli SHSR

Nie twierdze, ze będę mieć jednego szczurka:) przyglądanie sie ich ekscesom to przecież czysta radość:)Sytuacja wygląda tak, że po poprzednich szczurkach oddałem klatkę potrzebującym, młody człowiek z Warszawskich Włoch trzymał 2 szczurki w klatce dla chomika.. Nie mniej ja sam teraz mam nie wiele wieksza, jedno poziomowa klatkę, także przez 3-4 tygodnie zanim zbuduje piętrowiec nie chce kisić 2 szczurków na tak malej przestrzeni. A mając już małego przyjaciela przy boku na pewno będę mieć dużo większa motywacje aby zrobić im szczurzy zamek:)

@smeg

nie do końca wiem jak się edytuje tutaj post dlatego odpowiem w następnym.

smeg pisze:Szkoda, że do tej pory tego nie doczytałeś w tym milionie artykułów, ale zapewniam Cię, że zauważysz różnicę w zachowaniu szczurków w ministadzie, w porównaniu do szczura samotnego

Mi również przykro, ze nie doczytałaś mojego postu, szczura samotnika miałem jednego tylko, pierwszego, reszta tworzyła już stadka. Nie mniej jest w tym ziarno mojej winy, ze nie uwzględniłem moich planów co do hodowli. I proszę, nie pisz następnym razem oskarżeń/docinków na podstawie tego co Ci się wydaje, tylko na podstawie swojej wiedzy. Jeśli miałaś wątpliwości co to moich intencji wystarczyło delikatnie zapytać bądz jedynie napomnieć jak koleżanki wyżej:) Na spokojnie wszystko.

Nie miał to być przytyk, tylko ubolewanie nad tym, że nie natrafiłeś na odpowiednie artykuły mówiące o stadności Wiem, że jest sporo książek o szczurach, napisanych np. 20 lat temu, które nie zawierają odpowiednich informacji na temat opieki, i jeśli korzystałeś z nich, mogłeś nie znaleźć wiadomości o konieczności trzymania szczurów w stadkach. Ale rzeczywiście nie doczytałam, że kolejne szczurki jednak miałeś w liczbie mnogiej, mój błąd.

Co do poprzedniego Twojego posta, polecam najpierw się dobrze przygotować - kupić odpowiednią klatkę, wyposażyć ją, a dopiero wtedy przygarniać zwierzaki. Znalezienie szczurków, załatwienie formalności i transportu trochę trwa, więc w tym czasie można się zająć przygotowaniami A przy okazji przygarnięcie braci z jednego miotu ma wiele zalet - będą w podobnym wieku, unikniesz konieczności łączenia ich ze sobą, trzymania jednego szczurka przez jakiś czas samotnie lub w małej klatce.

klatka juz zalatwiona, lekko przerobiona z klatki dla szynszyli, dzieki czemu jest wieksza i szczuraski beda mialy gdzie pobiegac w czasie jak nikt nie bedzie sie nimi zajmowac.

Teraz tylko pozostaje znalesc odpowiednie maluchy^^

Hej:)
do oddania mam 8 samczyków urodzonych 4.07 br. Mamuśka i tatuś znów uciekli z klatek co zaowocowało 15nastką młodych. Jeśli nadal szukasz malucha to moze ktorys z moich urwipołciów bedzie odpowiedni:) maluszki sa od białego do ciemnoszarego. zdjecia mogę przesłac mmsem gdyz mam popsuty laptop

tak jesli to nie problem to mozesz mi wyslac mmsa na email:) na priv Ci wysle adres