szczury.org

Witam, od ok tygodnia mam w domu szczurzycę, myślę, że ma ok 5-6 tygodni, bo jest naprawdę malutka. Kiedy do mnie przyjechała, wyciągnęłam ją (z trudem) z pudełka i chwilę trzymałam na rękach, ale była strasznie przerażona więc dałam jej spokój. Codziennie siedziałam przy klatce i z nią rozmawiałam, żeby przyzwyczaiła się do mojego głosu, a po 2 dniach starałam się ją zwabić, ale nic z tego nie było. Szczurzyca nie wychodzi z domku oprócz nocy, zaciąga do niego nawet miskę z jedzeniem, żeby nie musieć wychodzić . Nigdy jeszcze nie zjadła z mojej ręki jedzenia.. Na początku trzymałam rękę w klatce ze 30min, ale jedyne co zrobiła to mnie obwąchała, a jedzenia nie wzięła. Nie wiem co mam zrobić, czytałam na różnych forach, że czasami trzeba po prostu wyciągnąć szczurka, żeby troszkę posiedział, no więc wyciągnęłam ją (nie powiem żeby była chętna), ale zrobiło mi się jej żal jak ze strachu załatwiała się na mnie w dodatku na zielono.. i strasznie kichała, a na nosku pojawiała się porfiryna.. Uspokajała się trochę jak trzymałam ją pod bluzą, ale z każdym moim dotykiem strasznie się trzęsła.. Nie wiem co mam zrobić.. Miałam już wcześniej dwa szczury i każdy z nich dał się bez problemu oswoić po paru dniach.. Pomocy

Wiele jest tematów o tym na forum.... No ale cóż. Szczurki mają różne charaktery. Ty trafiłaś na strachliwego ogonka.
Po pierwsze Twój szczurek zmienił otoczenie, do tego jeszcze jest sam... Nic dziwnego, że się boi. Nawet nie ma kolegi do którego może się przytulić kiedy jest przerażony.
Po drugie - ogonek nie weźmie od tak od Cb jedzenia...Pierwsze musi Ci zaufać.
Po trzecie - szczurki kichają czasem przy zmianie otoczenia. Gdy kichanie nie minie do tygodnia należy skonsultować się z wetem.
Po czwarte - migiem adoptuj jej koleżankę. Nie zapewnienie towarzystwa szczurkowi powinno podchodzić pod znęcanie się nad zwierzętami....

Ja oswajałam moje szczurki metodą na siłę (wyciągnąć z klatki szczurka, często bez jego woli). U mnie trwało to 2-4 tygodni. Teraz gdy wybija godzina 20 (czas na spacerek) szczurki same otwierają sobie klatkę mimo, iż jest zabezpieczona drutami... Zmieniłam pracę więc często wracam o 22. Widok od 5 dni jest taki sam.... Czyli wszystkie szczuraski biegają po pokoju. Na szczęście kablami się jeszcze nie zainteresowali . Jeśli chodzi o łapanie to szczurki same do mnie podchodzą. Pomijając Elma, który uwielbia uciekać.... Bardziej dla zabawy.....

Im więcej szczurków tym więcej frajdy dla Cb i dla nich. Po za tym kiedy dwa ogonki się pokłócą mogą śmiało pójść przytulić się do innych ogonków.

I tu właśnie z kupieniem drugiego szczurka jest problem.. Domownicy mi nie pozwalają.. Nie ważne co bym powiedziała i tak nie wyrażają zgody.. Nie wiem co mam zrobić w takim wypadku, szkoda mi mojej szczurzycy..

Jeśli nie wiesz na 100%, że możesz mieć 2 szczurki to nie bierz do domu jednego i poczuciem " a nóż pozwolą na drugiego". To świadczy o braku odpowiedzialności.....

Dopiero po kupieniu szczura dowiedziałam się, że nie należy ich trzymać osobno. Wcześniej miałam już dwa szczury też trzymane pojedynczo i nic się nie działo, były do mnie bardzo przywiązane i nie miały oznak depresji itp, nie działo się nic podejrzanego. Kiedy kupiłam obecną szczurzycę to zaczęłam czytać, że powinny być trzymane w parkach, ale wcześniej nigdzie to nie było napisane iw sklepie też nikt o tym nie wspominał..

W sklepie rzadko jest ktoś kompetentny. Spróbuj pogadać z rodzicami. Dwa szczurki to jest minimalnie większy koszt utrzymania. Twoi rodzice nawet tego nie odczują.

Udało się! Będę mogła kupić towarzyszkę! Dzięki za komentarze, które bardzo pomogły w przekonaniu Jeśli ktoś ma do oddania szczurzycę to ja chętnie przyjmę

Gratuluję! Skąd jesteś? Mogę pomóc w szukaniu ogonka

Ja też gratuluję i trzymam kciuki za oswajanie i łączenie!

Dziękuję Jestem z Warszawy, jeśli ktoś ma do oddania szczurzyczkę to chętnie przyjmę

http://szczury.org/viewforum.php?f=163 rozejrzyj się tutaj

Mam już dwie szczurzyczki Zaprzyjaźniły się, ale teraz kiedy mam porównanie to ta pierwsza zaczęła mnie niepokoić. Druga jest bardzo energiczna, reaguje ciałem na każdy najdrobniejszy dźwięk i cały czas węszy i ciekawska biega wszędzie, jest ze mną dopiero drugi tydzień a już reaguje na cmokanie i sama lgnie do ręki (nawet nie mogę spokojnie postawić miski z jedzeniem, bo od razu włazi na mnie ). Cieszę się bardzo, ale teraz widzę, że pierwsza szczurka jest przy tamtej wręcz osowiała i ciągle śpi, do tego nie znika jej katar i czasami w nocy budzi mnie naprawdę przerażającym kichaniem..Czasami mam wrażenie że może być głucha, bo w porównaniu z drugą nie rusza tak uszami na wszystkie strony. Czytałam kiedyś o chorobach dróg oddechowych szczurków podobno nieuleczalnych przy których się strasznie męczą..czy to może być to?

Kup drugiego szczurka w tajemnicy przed rodzicami i postaw ich przed faktem dokonanym. nie wyrzucą przecież takiego małego stworzenia za drzwi

aa nie widziałam Twojego postu , że już masz szczurka drugiego .
o chorobach poczytaj tu:
http://www.szczury.org/viewtopic.php?f=11&t=30673
ktoś fajnie to opisał

Powinnaś iść do weterynarza, skoro kichanie jej nie przechodzi. W Warszawie najlepiej jeśli pojedziesz do PulsVetu, Medicavetu albo Ogonka - w tych lecznicach najlepiej znają się na szczurach. Poszukaj w internecie ich adresów.