szczury.org

Cześć! Byłam już tutaj ale zapomniałam nicka więc założyłam nowe konto.
Ogólnie historia taka: miałam jednego ogonka i chciałam to naprawić więc wzięłam dwa maluszki. Niestety ku mojemu załamaniu jedna mała zdechła. Weterynarz stwierdził, że był to jakiś wirus ponieważ i drugie maleństwo było strasznie osłabione, ale udało mi się ją na szczęście uratować. Więc zostały dwa szczury. Oddzielnie. Podejmowałam wiele prób łączenia i w wannie i pachniłam ogony, ale za każdym razem po jakimś czasie kończyło się to wielkim piskiem i drobnymi rankami... Więc teraz mam dwa samotne szczurki w oddzielnych klatkach... Nie wiem już co robić. Może być tak, że po prostu się nie polubią? Flora dość długo była sama, teraz ma jekieś 1,5 roku, a Lawenda ma ok. pół. W tym problem, że młoda wiecznie wskakuje na Florkę i chce się bawić, a ta z kolei wtedy jest strasznie nerwowa. Zawsze była trochę niedotykalska, lubi chodzić własnymi drogami. Macie dla mnie jakieś rady? Bo ja teraz się już boję... Nie chcę ich męczyć ciągłymi bitwami, ale chciałabym żeby były szczęśliwe czyli nie same.

Ze szczurkami, które długo były same jest trudniej, ponieważ nie są nauczone do kontaktu z innym ogonkiem. Piski i bitwy przy łączeniu to norma. Jeśli nie leci krew ani sierść nie ma się czym martwić.
Szczur, który nie lubi towarzystwa i jest typem samotnika też się zdarza. Szczury, który nie lubi drugiego też może się zdarzyć.
U mnie był taki przypadek. Miałam dwa szczurki Oskarka i Maksia. Nie lubiły się już od małego. Nie spały ze sobą, nie bawiły i ogólnie omijały się szerokim łukiem. Gdy troszeczkę podrosły (3 miesiące) Oskar pogryzł Maksia.... Efekt był taki, że Maksiu miał dużo i głęboką rankę na grzbiecie.... Stwierdziłam, że trzeci szczurek może scalić stadko (tak też proponowali mi inni na forum). Jednak nowy maluszek przyłączył się do Oskarka i było jeszcze gorzej. Oddałam Maksia koledze, który także miał już wcześniej szczurki. Od tego czasu Oskar (najstarszy ze stada) zrobił się spokojniejszy. Teraz mam w sumie 6 samców i nigdy Oskar nie przejawiał agresji wobec innych szczurków.

Morgana, jeszcze za wcześnie na taką diagnozę w przypadku szczurów Damroki.
Damroka, może poproś kogoś doświadczonego ze swojej okolicy, żeby Ci towarzyszył przy próbie łączenia? Pomoże ocenić intencje szczurków, a także może wyłapie, co im przeszkadza?
Może trochę litujesz się nad tą mniejszą i za szybko interweniujesz?

Wspomniałam o różnuch opcjach.
"Piski i bitwy przy łączeniu to norma. Jeśli nie leci krew ani sierść nie ma się czym martwić. "
Poczytaj o reakcjach i zachowaniu szczurków przy łączeniu. Może poprostu jesteś za bardzo ostrożna. Mała sprzeczka i bitwa jest potrzebna aby ustalić dominacje w stadzie. Jeśli podczas tego Ty rodzielasz szczurki to wielki błąd. One tak czy siak muszą to zrobić.

Chodzi właśnie o to, że z takich bitew "mała" (już jest praktycznie rozmiarów większej) zawsze wychodzi z powyrywaną sierścią i drobnymi rankami. Fakt, zaczepia, ale to ewidentna chęć zabawy, a Flora po prostu w końcu się wkurza, że "coś" za nią łazi, zaczyna wąchać i coraz bardziej agresywnie szarpać małą, aż wychodzi w tego bitwa.

Mniejsza szczurcia jeszcze jest w wieku gdzie lubi się bawić, nie ma w stadzie innego szczurka więc do zabawy zachęca 1,5 roczną koleżankę. Starsza jest w takim wieku, że ma już gdzieś zabawy i widocznie nie podoba jej się to, że młodsza ją zaczepia. Po kilku próbach namowy poprostu traci cierpliwość. Może adoptuj szczurcię, która jest w wieku tej młodszej? Ogonek będzie miał się z kim bawić, a starsza szczurzyca będzie miała spokój.