szczury.org

Witam wszystkich forumowiczów!
Przyznam się, że przypadkiem tu trafiłam...a zaczęło się od tego, że moja 10-letnia siostrzenica- Dobrosława, dostała szczura z zoologa. Wg mnie nie był to najlepszy pomysł, bo ciąży nad nią tzw. klątwa Elmirki - czyli wszystkie żyjątka które dostaje- padają. Na początku się cieszy, a później obowiązki związane z utrzymaniem tego zwierzęcia przy życiu, spadają na dalszy plan, niestety . A ja jestem osobą, która kocha zwierzęta i żal mi jest patrzeć jak cierpią. Wracając do sedna sprawy... pojechałyśmy z siostra, no i oczywiście Dobrusią kupić szczurka. Kupiliśmy najstarszego z najmłodszych (ja osobiście zakochałam się w nim), bo tyle sama wiem, że nie powinno się brać maleństw od matki.
Wróciliśmy do domu, no i ten mały (nazywa się "Sweet") widać było że jest przerażony. Postanowiłam, w internecie nieco poczytać o szczurach, w szczególności o tym co mogą jeść, a czego nie powinny, na temat klatki itp... aż trafiłam na temat, że szczury są stadne i powinny być razem, co najmniej dwoje, bo inaczej są nieszczęśliwe. Więc 2 dni później namówiłam mojego narzeczonego abyśmy pojechali do zoologa, by kupić kolejnego. No więc kupiłam, tym razem sobie (Georga), od razu zauważyłam, że Sweet odżył (są w jednej klatce). Oswajam je do siebie i JA czuwam nad ich egzystencją
Co do tego, że oba szczurki są zoologa... wiem, wiem, lepiej adoptować...ale szczerze mówiąc, wole wyzwolić je z ciasnej klatki w zoologu i skończeniem w paszczy jakiegoś węża, niż myśleć o tym jak skończą (najlepiej wszystkie bym wykupiła, ale się na tyle jeszcze nie znam i nie mam tyle miejsca i pieniędzy by je utrzymać). Moim zdaniem tak czy siak będzie na nie popyt i sprzedawcy będą przyjmować szczury, myśląc tylko o kasie.
Ah... ale się rozpisałam... mam nadzieje, że nie zanudziłam.
Pozdrawiam gorąco

Trzymajcie za mnie kciuki i za szczurki...bo dopiero się uczę Jeśli chodzi o jakieś rady to chętnie od was "usłyszę"

Witaj na forum!
Miło widzieć ludzi, którzy na prawdę kochają te zwierzątka...
Sama mojego szczurcia kupiłam również w zoologu, ale teraz bardzo się z tego cieszę, nie zniosłabym myśli, że mój pieszczoch mógłby stać się posiłkiem dla gada lub zabawką dziecka. Faktycznie kupno zwierzaka ze sklepu nie jest najlepszym pomysłem, ale mając na uwadze dobro malucha cieszę się że dokupiłaś mu towarzysza. Mój maluch jest póki co sam, ale już nie na długo Drugi będzie zaadoptowany właśnie z tego forum. Jest tu na prawdę cała masa wspaniałych ludzi ratujących i odchowujących te cudne stworzenia... Aż się ciepło na serduszku robi
Jeszcze raz, witaj na forum, mam nadzieję, że zagrzejesz tutaj miejsce na dłużej! I oczywiście pokarzesz swoich chłopców.

Dziękuję za ciepłe słowa...
Oczywiście pochwale się moimi maluchami.
Nie mogę się napatrzeć jak szybko rosną.
Nie wyobrażam sobie, że poniekąd gdyby nie moja siostrzenica, nie miałabym okazji dowiedzieć się jak te maluchy potrafią być rozczulające i dowiedzieć się tyle rzeczy o tych wspaniałych stworzeniach. Nawet mój narzeczony zaczął się nimi interesować. Jesteśmy w połowie drogi jeśli chodzi o oswajanie, więc trzymajcie kciuki za dalsze postępy. Poza tym zauważyłam, że Sweet jest żywiołowy, bardziej odważny od Georga, ale Gregor wydaje się być rozważniejszy. Zmykam zajrzeć do moich chłopaków.
Pozdrawiamy!!

Szczurki to przecież najmądrzejsze z domowych gryzoni. Szybko się oswajają i każdy ma własną osobowość :-) Człowiek również szybko się w nich zakochuje ... choć czasem ich zapaszek sprawia, że jest to ciężka miłość

No i czekamy na fotki!!! :-)

Cześć
Mam zaszczyt chwalić kolejną osobę, która nie skazuje szczurka na samotność. Brawo! Pochwal się szczurkami w dziale "Nasi pupile". Wszyscy chętnie pooglądają zdjęcia.
Miziaki od Cioci Buby i jej bab