szczury.org

Mam pytanie do bardziej doświadczonych w temacie łączenia - jak rozpoznać, kiedy z łączenia nic nie wyjdzie? Mam dwóch dwulatków, a od niedawna - dwa 7-miesięczne. Pierwsza próba łączenia wypadła dobrze, jednak kolejna zakończyła się nocną wizytą w lecznicy na szycie rany, która okazała się bardzo głęboka. Po zagojeniu ponawiałam próby, jednak nie widzę żadnych postępów, wydaje mi się, że jest coraz gorzej, o ile na początku były obojętne, o tyle teraz wydają mi się coraz bardziej agresywne, ale tylko młode, a konkretnie jeden z nich; jest mocno dominujący i terytorialny. Drugi - wydaje mi się, że jego agresja wynika raczej ze strachu. Moje staruszki są mocno wycofane, wystraszone, porfiryna leje się strumieniami. Wiem, że stres i szczurze bójki przy łączeniu są normalne, jednak - być może jestem zbyt przewrażliwiona - wydaje mi się, że w naszym przypadku nic z tego nie będzie. Życie na dwie klatki, męcząca organizacja wybiegów na dwie zmiany i troska o sercowego seniora oraz duża agresja młodego każą zastanowić mi się nad tym, czy to się uda. Biorę pod uwagę znalezienie innego domu młodym, ale chcę jeszcze próbować, tylko nie wiem jak długo.

Jak łączyłaś szczury?
Dwa młodziki są akurat w czasie burzy hormonalnej. Bardzo prawdopodobne, że ich agresja spowodowana jest hormonami. Szczury w tym wieku nawet w stadzie nagle mogą stać się agresywne. Wtedy potrzebna jest kastracja.

Było kilka prób łączenia w wannie oraz w malutkiej klatce; za każdym razem szczury były smarowane tym samym zapachem. Wanna się nie sprawdziła, za duża przestrzeń, tworzyły się dwie drużyny, a młode z niej "wyfruwały". W klatce natomiast początkowo (kilka pierwszych prób) starsze zdominowały młode, ale z biegiem czasu młode coraz śmielej sobie poczynały i futro zaczęło latać... Starsze się tym coraz bardziej stresują, pojawiło się nawet coś w rodzaju duszności i dlatego proces łączenia został przerwany.

Włóż szczury do transportera i wyjdź z nimi na wycieczkę. Stres pomaga