szczury.org

Ostatnio u mojej Czarnuli zauważyłam dziwne zachowanie. Zaczęła bardziej brykać, jakby miała jakieś ADHD. oO' Kuwete mam całą w dziurach, raz nawet mi wyżarła taką dziurę, że uciekła (a wybieg ma codziennie po parę godzin. Są wypuszczane zaraz, jak wrócę z pracy i zamykam dopiero, jak idę spać.). A swoje siostry non stop goni i nie daje im spokoju. Moja Ania nawet nie może w spokoju sobie zjeść, bo ta się na nią rzuca od razu. Kiedyś już dawałam post, bo zagryzła nowego ogonka na neutralnym gruncie, gdy na sekundę odwróciłam wzrok. Nie wiem co robić, wydaje mi się, że jest coraz bardziej agresywna. A teraz mam dwa nowe ogonki, na razie jestem na etapie wymiany ściółki, ale strasznie boję się późniejszych etapów, jak widzę jej coraz gorsze zachowanie... Jeśli chodzi o jej zachowanie w stosunku do mnie, to nie mam żadnych zarzutów. Kochana, jak zawsze.

Up.

W jakim wieku jest Czarnula ?
Zdecydowanie rzadziej niż u samców, ale i u samic zdarzają się zawirowania hormonalne. Takie szczurki są bardziej humorzaste, agresywne od innych, mają tendencje do "gniazdowania" - znajdują sobie jakieś miejsce - domek, hamak, jakiś kąt, w którym się okopują i napadają na innych którzy chcą tam wejść. W takich wypadkach kastracja ładnie uspokaja szczura i nawet jest wskazana, bo nadmiar hormonów w młodym wieku może powodować, że w przyszłości szczura będzie bardziej podatna na gruczolaki sutka i przysadki.

Inną możliwą przyczyną (mam nadzieję, że to nie to, ale warto być świadomym) jest guz. Uciskający na mózg albo nerwy może wywoływać takie zachowania agresywne i obsesyjne. Tego zdiagnozować za życia się nie da, tym niemniej warto byłoby, żeby szczurę zbadał dobry wet gryzoniowy - pouciskał w możliwych miejscach bólu, sprawdził odruchy.

Możesz też spróbować podawać szczurce Kalm Aid - preparat na uspokojenie, wyciszenie. Co najmniej przez miesiąc, czasami daje zadowalające efekty, choć gwarancji nie ma. Warto go spróbować przed planowanym łączeniem, chociaż jeśli to zachowanie ma podłoże hormonalne, to kastracja jest lepszym i pewniejszym rozwiązaniem.

Ma 9 miesięcy. Też myślałam o tym, że to może mieć podłoże hormonalne, ale wolałam zapytać tutaj.
Mam nadzieję tylko, że to nie guz.