Venia odesz?a
: ndz lut 26, 2006 1:43 am
Witam,
Pisałam w innym poscie o chorobie mojej szczurci - chorobie zwanej starością i moich troskach z tym związanych i strachu przed stratą szczurci. Ten strach jest tym większy, że trzy tygodnie temu odeszła moja najukochańsza przyjaciółka Venia - Alaskan Malamute (19.10.1994 - 04.02.2006). Venia była ze mną od zawsze. Nie pamiętam już jak było zanim się pojawiła w moim życiu. Była dla mnie wszystkim, nadal jest. Nie umiem się pogodzić z jej odejściem. Była bardzo chora, rak ją opanował tak potwornie, że nie było szans. To potworny ból, chociaż wiem, że jest jej już lepiej. Powinnam się z tego powodu cieszyć, że nie cierpi, że jest "tam" szczęśliwa, ale nie umiem. Wszystko straciło sens. Nie umiem się już cieszyć. Do tego choruje moja szczurcia, tak sie boję, że ją stracę. Szczurcia bardzo kochała Venię. To dziwne, ale uświadomiłam sobie, że jej objawy i cała choroba zaczęły się dzień po śmierci Veni. Modlę się za Venie i za moją szczurcię, żeby jak najdłużej była ze mną. Ja już nie umiem się cieszyć życiem, tak bardzo tęsknię.
Agata
Pisałam w innym poscie o chorobie mojej szczurci - chorobie zwanej starością i moich troskach z tym związanych i strachu przed stratą szczurci. Ten strach jest tym większy, że trzy tygodnie temu odeszła moja najukochańsza przyjaciółka Venia - Alaskan Malamute (19.10.1994 - 04.02.2006). Venia była ze mną od zawsze. Nie pamiętam już jak było zanim się pojawiła w moim życiu. Była dla mnie wszystkim, nadal jest. Nie umiem się pogodzić z jej odejściem. Była bardzo chora, rak ją opanował tak potwornie, że nie było szans. To potworny ból, chociaż wiem, że jest jej już lepiej. Powinnam się z tego powodu cieszyć, że nie cierpi, że jest "tam" szczęśliwa, ale nie umiem. Wszystko straciło sens. Nie umiem się już cieszyć. Do tego choruje moja szczurcia, tak sie boję, że ją stracę. Szczurcia bardzo kochała Venię. To dziwne, ale uświadomiłam sobie, że jej objawy i cała choroba zaczęły się dzień po śmierci Veni. Modlę się za Venie i za moją szczurcię, żeby jak najdłużej była ze mną. Ja już nie umiem się cieszyć życiem, tak bardzo tęsknię.
Agata
