moje szczupaki kochane

[zocha]

Hugonku...
Tak bliski memu sercu.
Będzie Cię brakować, w mym sercu na zawsze zostaniesz...

[*] dla Hugonka

[Paul_Julian]

Śpij, kochany Hugonku. Jakos tak zawsze był mi bardzo bliski z tej gromadki..
Na pewno go nie zawiodłas, przeciez u Ciebie to każdy ogon ma najlepiej na świecie !

Trzymaj się mocno, będzie Hugonka brakowac Na szczęscie nie jest sam..

[unipaks]

Ol...

Hugonku, Twoja wyjątkowość sprawiała, że i w naszych sercach odciskałeś swój ślad, będziemy Cię mieć w czułej pamięci. Spokojnych snów, kochany. [*]
Oliwio, przytulam

[odmienna]

Nie wiedziałam wczoraj, że Hugonek odfrunoł....pracuję teraz niemal nad Bagrami (Krakowianie wiedzą), w pewnej chwili wstałam od biurka i obwieściłam: „muszę, MUSZĘ zobaczyć Bagry- czemuś wydaje mi się, że mogę już nigdy nie mieć takiej szansy” – wybiegłam....zobaczyłam coś takiego:
Obserwowałam przez kilka minut potrzebnych do pokonania kładki: najpierw było kilka ptakow, by – gdy doszłam do brzegu uformowało się takie piękne stado.... pomyślałam: „białe!....czemu same białe? Przecież tu powinno być też sporo ciemnych kaczek?! Same białe! jak Blessiu i Oksymoronek.... jakie Piękne Stado!” – nie wiem.... ja tam biegłam, bo czułam, że tam jest COŚ, co chcę, co muszę zobaczyć.... one w takim pięknym, czystym szyku.... skąd wiem, że mają różne barwy i imiona? Hugonku?

[ol.]

Woda lubi biel, ziemia - burości i czernie... Wystarczy że są...



Po utracie Hugonka, tak zawsze chętnego przytulaniu, Karliczek przywarł do przybocza Humbaka, który z mniejszym zadowoleniem znosi narzucające się towarzystwo niż brat, ale wobec stworka tak łaknącego kontaktu i cierpliwego jak malutka - od czasu do czasu kapituluje. Pokrzepieniem dla mnie jest, że choć jedno drugiemu Hugonka nie zastąpi, to ani jedno ani drugie nie zostało same - a Kaliś sprawić potrafi, że istotnie są razem.

Jednak trudno rozluźnić zaciśniętą, wydaje się że od miesięcy, szczękę...
Kichanie Karliczka nic a nic nie odchodzi. Gentamycynę wypadało już skończyć, nie wiem czy i ile jest sens ciągnąć marbocyl, bo i po nim nic się nie zmienia;/
U Humbaka powtórka z czegoś co już było, naczyniak podobny do tego który miał na szyi - teraz na linii kręgosłupa. Na razie maleńki, ale raczej do usunięcia w przyszłości, więc lepiej prędzej niż później;/
U Biesia na szczęście twór w jądrze okazał się fałszywym alarmem, po kilku dniach od znaleziska – przepadł (tfu tfu).
Za to w święta patrzyłam z rozpaczą na gniewnie wyrastający na nagim bezbronnym ciałku kolejny twór – w oczach przeistaczał się w postać tak wybujałą jak usunuęty guz... W piątek okazał się krwiakiem, kto wie czy nie najlepszą z najlepszą z możliwych opcji, o ile pozostanie tylko tym Po ściągnięciu krwi nabiegło jeszcze trochę, na co podaję Aescin i przykaładam kwas borowy. Wydawałoby się, że wychodzimy, a tu dziś nóżki Biesia - wszystkie jak baniaczki z wodą...
Podałam furosemid. Przypadek ? nerki ??
Biesiu... ma taki smutek w oczach... Zapewne zniechęcenie tym, że łapka choć jest, to zawodzi - stara się trzymać ją w górze, ale kiedy ciało instynktownie wymaga podparcia, stąpa i wtedy pewnie jest ból;( Nie jest w stanie pokonywać różnicy poziomów, asystuję mu w tym na wybiegu, a z klatki zniknęły półki, ale to pewnie nie jest taka swobda do jakiej wolna dusza przywykła;( Schudł, a dziś nawet jadło mu się trudno w tych popuchnięteych łapkach:(

Stanza rozchwiana oddechowo i trudniejsza do jedzenia, ale póki co dajemy radę. Ona daje – leciutki, drżący listek, który przetrzymywał już wichury...

Moira zrobiła sobie co już kiedyś (co?) i od tygodnia skacze na trzech, a od trzech dni ma nogę grubości dwóch... Spędziła biedna święta na zesłaniu w małej klatce, co nijak nie poprawiło stanu nóżki. Od piątku na antybiotyku i wypatruję jak odpowie nóżka (chyba odpowiada!), bo po obserwacji samej Moireny do żadnych kluczowych wniosków bym nie doszła – przez cały czas ogień w oczach i „do kroćset tysięcy fur diabłów, wypuszczaj !na wojenkę !”



Żeby choć zakończyć pozytywnym akcentem
- Stanza, Horpyna, Fronda:

[Paul_Julian]

Biedny Biesiu, koniecznie zapytaj wetki co to moglo być z tymi opuchnietymi łapkami

trzymajcie się mocno!

[Eve]

Smuteczki się wałęsają po moich ulubionych tematach , w ukochanych stadach .. cóż mogę? jeśli nie napiszę że z Wami ,myślami , kciukami czy będziecie wiedzieć ? .. mam nadzieję że i owszem będziecie .. że poczujecie jak ja wam tam w kartony pakuję te dobre myśli do walki .. choćby na tą wojenkę Moiry ..
nóżki malutusie dajcie użyć .. żeby i biegać i skakać dale było można !
A najważniejszy jest uśmiech, choćby tylko w oczach mały promyk ! choćby ze złości !
"Hej, kto szlachta - za Kmicicem!
Hajda na Wołmontowicze !"

[Nietoperrr...]

Hugonku,poczekaj chwilkę,już leci do Ciebie inny kapturek,z innego stada,ale też tak samo do ludzkiego serca przytulony w ostatniej chwili.Poczekaj,razem będzie raźniej...
ol.,wybacz,nic więcej nie jestem w stanie dziś napisać w Twoim temacie.

[odmienna]

Woda lubi biel, ziemia - burości i czernie... Wystarczy że są...

A biało-czarne szczurki ? komu przynależą? najbardziej pewnie temu, co pomiędzy ziemią, wodą i niebem błękitnym: sercu człowieczemu .

http://s889.photobucket.com/user/crroco ... 4.jpg.html to rzeczywiście, nie tylko pozytywny, ale i wybitnie urodziwy akcent....
ale, co z tymi łapulkami?
Kurczę.... czemu puchną? Biesiulkowe i Moirika?
Biesiu; serduszko!
Moiriczku! Wiem, że „gdyby nie skakała....” ale to tak nie może być....

Stanzik jak trzcina.... wichura straszna, ale trzciny nie złamie. Zegnie, starmosi- ale trzcinka trwa. Trwaj słońce! Wiosna daleko, ale upragniona tak, że .... doczekamy

[unipaks]

No cóż z tymi nóżkami, jak smutno czytać że bólu przysparzają, że cieszyć się beztroskimi szczurzymi radościami nie pozwalają... Niech prędko się to zmienia na lepsze, żeby można było jak najszybciej znów podążać przed siebie bez bolesnych ograniczeń
Przesyłam ciepłe myśli ku Wam i kciukam za chorutki - za trwanie Stanzy i lżejszy oddech, za to by sczezły wszelkie twory, za siły witalne dla wszystkich serc i łapinek, za dobrą pracę nereczek i wszystkiego w szczurzych ciałkach. I niech leki jak najszybciej pomogą! Wygłaszcz szczupaki od nas

http://i889.photobucket.com/albums/ac94 ... 959c64.jpg Trzy Gracje; Mają w sobie tyle wdzięku te panny

[ol.]

Wszystkim Wam wszystkiego najlepszego noworocznego !
I dziękuję, że jesteście z nami

U nas ostrożnie, ale trochę bardziej optymistycznie. Opuchlizna Biesia zeszła po kilku dawkach furosemidu i jak dotąd nie wróciła
Moira wróciła do swoich - stópka do Moiry - jeszcze lekka opuchlizna utrzymuje się na kostce i wyżej, ale nie ma to wpływu na rajdy Moireny
Reszta spraw wciąż czeka na pozytywny obrót.


Z innych wieści krótko: Asłan skończył dziś 2 latka

[unipaks]

Asłanku kochany, wszystkiego najszczurszego! Niech zdrowie sprzyja i humor dopisuje każdego dnia; gorące buziaki ślemy
Całusy także dla reszty szczupaków i ciepłe myśli z pozytywną energią, żeby te ważne sprawy przybrały dobry obrót jak najszybciej; wyściskaj wszystkich

[Entreen]

Asłanku... 2 lata? Nie wierzę, że jaszczurówka tyle ma !

Buziol wielki, jeszcze co najmniej 2 lat w zdrowiu... I innym szczupakom też - całuski!

[ol.]

Czekając na wiosnę:

[Entreen]

Sesja w szczupakowie - taka, jaką lubię!

Chłopcy jacy uśmiechnięci : http://s889.photobucket.com/user/crroco ... 9.jpg.html http://s889.photobucket.com/user/crroco ... 1.jpg.html

Wdzięczna łapinka: http://s889.photobucket.com/user/crroco ... d.jpg.html

A tu widzę okrągłości cudne : http://s889.photobucket.com/user/crroco ... 9.jpg.html