W ośrodku Caritasu w mazurskich Rybakach stoją obecnie dwie klaczki: hucułka i kucka. Koniki są po przejściach, raczej bliżej kresu życia niż swojej młodości. Opiekuje się nimi Pan Benedykt o wspaniałym serduszku, problem jednak polega na tym, że kościół na konie nie da ani grosza. Wszystkie pieniądze, które udaje się zarobić na prowadzankach dzieci idą na owies i weterynarza, nie ma więc środków na zakup sprzętu. Siodła są, jednak niewiele ponad to. Nie ma ogłowi, czapraków, brakuje szczotek, uwiązów, kantarów, praktycznie wszystkiego. Potrzebne są także toczki, aby konie mogły na siebie pracować, nosząc przebywające tam dzieciaczki.
Gdyby ktokolwiek z Was wiedział o zalegającym komuś w piwnicy sprzęcie do jazdy konnej (poza bryczesami, butami itp, nie szukamy sprzętu dla jeźdźca a dla koni, wyjątek stanowi toczek) - będę bardzo wdzięczna za kontakt. Żeby nie było nieścisłości każda przesyłka (opłacona przeze mnie) może iść bezpośrednio do ośrodka Caritas, za każdy sprzęt osobiście podziękuje na pewno również Pan Benek.
Z góry dziękuję i pozdrawiam.
