Moderator: Junior Moderator
normalnie cudeńka, pysiole do wycałowania Wygląda na to, że szczurki już chyba podjęły decyzję o tym, czy Pandzioch ma zostać u Ciebie 
Ale nie sprawdzałam jego interakcji z innymi szczurami, bo był u mnie tylko tydzień. No i u mnie by nie miał szans, bo ja mam strasznie wielkie szczurzyska. Fajnie, że sobie taką pozycję w swoim stadzie wyrobił Akurat w tej kwestii zawsze były z nim problemy. U nas też nie dawał się głaskać, jakoś nigdy nie załapał, że to może być przyjemne. W ogóle straszną męczarnią dla niego było siedzieć w jednym miejscu, jak brało się go na ręce, to i tak musiał latać po ramionach. Jego siostra też nie chciała się dawać głaskać, ale jak zobaczyła, że nasze dwie przygarnięte szczurki wprost kochają czochranie, dała się przekonać i teraz często zdarza się tak, że sama się nadstawiakatkanna pisze:Ale wobec nas oswojony jeszcze tak sobie. To znaczy męża się nie boi, ale przed moim głaskaniem się raczej uchyla. Pracujemy nad nim powoli. Na razie mam sukcesy w głaskaniu przez dziury w tunelu, bo często tam śpi.
Teraz jest postęp, bo jak siedzę spokojnie, to on podbiega, ociera się, czasem wskoczy na kolano albo na ramię, ale zaraz ucieka. Głaskać się da 3 sekundy, najczęściej, gdy zaspany - ale po chwili gdzieś leci.
Apetyt ma, więc kibicujemy mu po cichu, może jeszcze wyrośnie tak ładnie jak szare mutanty?Co zrobić, mały ale BYK:D
ale to dobrze, bo jego krucha sylwetka bardzo nas martwiła (tak, wiem, nadgorliwa kwoka).
