Rok temu adoptowalam dwie małe szczurze siostry. Nie było z nimi żadnych problemów. Aż wczoraj znalazłam jedną z małych w klatce nie żywa
nie mam pojęcia dlaczego tak się stało, bo szczurki nigdy nie chorowaly , dogadywaly się i były dobrze karmione. Ale nie w tym problem. Moja druga szczura jest osowiala i boimy się z mama, że po prostu zdechnie z samotności i tu mam pytania. W jakim wieku najlepiej zaadoptować jej kompana? Czy to dobry pomysł? Od razu czy może trochę poczekać? Samczyk czy samiczka? Mam możliwość przygarniecia parki rocznych ogonkow (samczyk kastrat). Co o tym sądzicie?
Z góry bardzo dziękuję za odpowiedzi
Sama mam dość duże stado, aktualnie 7 samiczek i przygarniałam je po kolei, więc zawsze było zgrane stado X szczurów + nowy szczur. Nie miałam większych problemów z zaakceptowaniem nowego przez resztę, po prostu łączenie może potrwać nieco dłużej, bo więcej szczurków musi się przekonać, że nowy jest fajny