Dlaczego szczury powinny byc trzymane razem?

[Elbereth]

[quote="kaief"]Moje szczurki nigdy nie były samotne - fakt, że nie miały kolegów tego samego gatunku nie znaczy, że nie miały towarzystwa - wiem, że nie dorównam szczurzemu kompanowi, ale, jak mi się wydaje, na moje towarzystwo również nie narzekają, zwłaszcza, że podobnie jak szczurze moje życie zaczyna się nocą [/quote]
kaief, mój pierwszy szczur też był sam. Prawie cały dzień spędzała siedząc na moim ramieniu, albo biegając po łóżku, oprócz mnie miała jeszcze kontakt z moim tatą, królikiem i psami. Wydawało się, że była szczęśliwa. Teraz mam 8 szczurów, w dwóch stadkach po 4, i widzę, że szczur żyjący samotnie nie może być szczęśliwy. Moje szczurasy cały dzień spędzają ze sobą i gdy widzę, jak się iskają, jak biegają razem po pokoju, jak Franz zasypia wtulony w futerko brata, to mam straszne wyrzuty sumienia, jak mogłam być taka okrutna dla Norci, nie zapewniając jej szczurzej koleżanki :sciana2: . Nie popełnij tego samego błędu co ja.

Jest przyklejony temat http://szczury.org/viewtopic.php?t=8541&start=0 "Dlaczego szczury powinny być trzymane razem". Przeczytaj go, a dopiero potem zastanów się, czy naprawdę chcesz, żeby Twój szczurek był do końca życia nieszczęśliwy przez to, że nie chciałaś zapewnić mu towarzysza.

[czukukkcza]

[quote="Elbereth"]o mam straszne wyrzuty sumienia, jak mogłam być taka okrutna dla Norci[/quote]

to tak samo jak u mnie...
najpierw Pablo był sam,na szczęście[dla niego ] tego samego dnia,którego go kupiłam zalogowałam się na forum,poczytałam i kilka miesięcy później dołączyli do niego Axl i Stachan[który musi być trzymany oddzielnie:(]
trzymać szczura samego?okropne nieporozumienie i okrucieństwo-widzę to po tym jak Axl i Pablo śpią wtuleni w siebie

[kaief]

Ok, ale tak czy inaczej uważam, że lepiej będzie u mnie w pojedynkę, niż w (bodajże) siedemnastkę u takiego SKRa czy dziecka, które chce je rozmnażać, prawda? Tak czy inaczej - Syriusz młody już nie jest, kolegi może nie zaakceptować i co potem? Co ja zrobię z drugim szczurkiem, jeśli się nie zgodzą? Wolę nie ryzykować. Kiedy będę mieszkała sama na pewno nie będzie jednego szczurka, ale teraz... no cóż. Nie - nie jestem egoistką. Wiem, że to nie to samo, ale jednak - lepiej, żeby jeden szczurek żył w miłości niż całe stado np. do celów hodowlanych. Dociera do mnie to, co mówicie, tępa nie jestem - po prostu nie mam warunków, a wy nieco demonizujecie trzymanie szczurów w pojedynkę. Tak mi się wydaje.

Ale wiecie, że za chwilę oberwiemy? Bo to nie taki był temat? Sądzę, że można skończyć rozmowę - rozumiem wasze zdanie, ale nic w obecnej sytuacji nie zmienię - dlaczego - o tym powyżej. Pozdrawiam wszystkich i dziękuję mimo wszystko za tę dyskusję - chociaż chwilami chyba nie do końca się nawzajem zrozumieliśmy, to miło wiedzieć, że jeśli czytam na forum rady to od prawdziwych miłośników, a nie od hodowców

P.S.
Blue napisał/a:
nie fair, tez mam takie zdanie... ten kogo szukasz to black


Noooo... SYRIUSZ black
_________________

[ Komentarz dodany przez: limba81: Sro Wrz 13, 2006 12:01 am ]
---------------------------------------------------------------------------------

Prosze o uzywanie opcji edytuj. Dziala ona do 60 min od napisania posta.
Polaczone.
limba81 mod

[mataforgana]

[quote="kaief"]lepiej będzie u mnie w pojedynkę, niż w (bodajże) siedemnastkę u takiego SKRa czy dziecka, które chce je rozmnażać, prawda? [/quote]

kaief, a czy widzisz różnicę w tym co ty mówisz a co my mówimy?
nikt cię tu nie namawia do trzymania niewiadomo jakiej ilości szczurów. więc to jest mimo wszystko kiepski, a nawet - żaden argument...

i jest egoizmem trzymanie jednego szczura.
a ty możesz go sobie usprawiedliwiać jak chcesz, twoja sprawa...

zapytaj limby, ona ma ogonka, ktory wiekszosc zycia byl sam. zreszta, chyba nawet opisywala ta w tym temacie. moze jej wypowiedź da ci do myslenia.

[violet]

Przykra jest dyskusja z osoba, ktora za nic w swiecie nie chce dac sie przekonac...
kaief, przeczytalas ten temat od poczatku? Czy wolisz nie wiedziec co w nim jest, by dalej moc sie usprawiedliwiac? Ja tez jak przyszlam na to forum, mialam jednego szczurka Dropsa i myslalam ze na wiecej nie mam szans, mowiac szczerze, nie chcialam miec wiecej.. Myslalam ze Dropsik, tak jak poprzednio Nalewka, bedzie szczesliwy nawet sam.. Przy tym wszystkim nie wiedzialam ze szczury to zwierzeta stadne.. Mnie jednak wystarczyl poczatek tego tematu - a dokladnie post ESTI, do podjecia najsluszniejszej w zyciu moich ciurkow decyzji... Przeciez nie bedziesz spac obok niego w klatce, ani siedziec z nim przez 24 cgodziny na dobe? Bedziesz go iskac, a moze on ciebie? Czy moze chcesz biegac z nim po klatce lub po pokoju? Nie wiem w jaki sposob masz zamiar zastapic mu szczurzego kompana, ale watpie by to sie udalo... Dopiero jak zobaczysz dwie szczesliwe mordki spiace obok siebie na hamaku, zrozumiesz ze trzymanie szczurka samego jest wyrzadzaniem mu krzywdy i wypaczaniem jego psychiki - to tak jakbys ty przez cale zycie byla trzymana z dala od innych ludzi...

[Asiu]

Ja myślę, że kaief jest tak naprawdę przekonana do tych wszystkich argumentów. Jak rozumiem, jedynie ze względu na sytuację domowo-rodzinną na razie nie bardzo może mieć więcej niż jednego szczura.
To tak jak czasami padają argumenty, że mama absolutnie nie zgadza się na albinosa, bo czerwone oczy. Jeżeli nie żyje się całkowicie na własny rachunek, z rodziną też niestety trzeba się liczyć. A jak rodzina idzie w zaparte...
No, ale w sumie to jeden wielki off się zrobił.

[mataforgana]

kaief ma 20 lat.
ja mam 19.

4 młodszego rodzeństwa, rodziców, babcię - pod jednym dachem.

na podwórku 6 psów. stado kotów. w pokoju siostry jakieś rybki.


szczura pierwszego wziełam półlegalnie, i na tym jednym miało się skończyć.
względy domowo-bursiano-rodzinno-współlokatorkowe.
i co?
dzisiaj 6ogonowe stado.


i nikt nie wmówi mi, że względy rodzinne to jakaś straszna przeszkoda, z którą nie można sobie poradzić... jeśli tylko się chce :roll:


...a samotny szczur to nie w pełni szczęśliwy szczur.
i tyle.

[Asiu]

[quote="mataforgana"]4 młodszego rodzeństwa, rodziców, babcię - pod jednym dachem.[/quote]
Nie wszyscy rodzice są tak fajni jak Twoi. Wystarczy poczytać w dziale Zwierzaki: ostatnio kilka szczurasów do oddania, bo mama/tata kazali, albo kazali się wyprowadzić razem ze szczurami. Nawet jak ma się 19 lat nie zawsze można sobie pozwolić na to, żeby się wyprowadzić razem ze szczurami. Smutne, ale prawdziwe.

Edit:
A tak poza tym absolutnie też uważam, że szczury powinny być razem. Widzę po swoich. Tylko życie nie zawsze jest tak zupełnie czarno-białe.

[Chesti]

[quote="Asiu"]Nie wszyscy rodzice są tak fajni [/quote]

Owszem, zgadzam się. Moi rodzice do jakichś super hiper miłośników zwierząt nie należą.
Ja mojego Bakusia dostałam od faceta na imieniny, potem wiadomo, weszłam na forum, poczytałam, popytałam i zdecydowałam "DRUGI SZCZUR MUSI BYĆ" - nie dla mnie... dla Bakusia. Bałam się reakcji rodziców, bo już na pierwszego szczura kręcili nosami. Ale w moim domu tak czy tak pojawił się Toffik. Gdybyście widzieli moją mamę :roll: - "Po co drugi szczur??? Jeden Ci nie wystarczy??? Przecież ten duży go zje!!! Aaaa!!! Dlaczego on ma czerwone oczy??? itd.). Spokojnie zaczęłam mamie tłumaczyć... i przyjęła do wiadomości. Trzeci szczur pojawił się ponad 9 miesięcy później... i co? Rodzice stwierdzili, że jest świetny... siedzieli przy klatce i patrzyli jak maleństwo bawi się ze starszymi kolegami. Na koniec zapytali się tylko ile jeszcze szczurów przytacham do domu :hihi:
A dlaczego tak się stało? Dlatego, że wiedzą, że jestem odpowiedzialna... że nie muszą się w żadnym stopniu zajmować moimi zwierzakami, jeśli wyjeżdżam to zabieram je ze sobą. Żarcie, ściółkę kupuję sama... albo mój facet kupuje. Na klatkę też ich nie naciągałam, kupiliśmy ją razem z moim lubym. DLA CHCĄCEGO NIC TRUDNEGO! I nie mówię, że zawsze tak może być, bo rozumiem jak jakaś 13/14 latka nie jest w stanie utrzymać gromadki szczurów, ale osoba mająca 20 lat??? kaief, powiedz po prostu, że nie chcesz drugiego szczura, gdybyś chciała to na pewno dałoby się to jakoś załatwić z rodzicami. Dwa szczury to tyle samo obowiązków co jeden szczur.

Cieszę się, że znalazłam to forum, że mnie uświadomiliście i że dałam się przekonać (a nie brnęłam w zaparte tak jak niektórzy). Cieszę się, że moje szczury mogą być naprawdę SZCZĘŚLIWE.

[mataforgana]

Chesti, popieram.

Asiu, a kto powiedział, że moi rodzice są fajni...?
owszem, pod pewnymi względami są - bo podobnie jak w przypadku Chesti, wiedzą, że jestem odpowiedzialna, a szczury to moje szczury i nie zwalam obowiązku na ich głowę.
w roku szkolnym większość czasu spędzam poza domem, najpierw liceum, teraz studia. szczury jadą ze mną. kiedy gdzieś wyjażdżam, moje stado również ze sobą zabieram. nie wołam od rodziców kasy na utrzymanie zwierząt, leży ono w mojej kwestii - tak dzielę miesięczną 'pensję' od rodziców, żeby spokojnie nam wszystkim starczyło.
poza tym w domu zawsze zostają 2 szczurzyce mojej siostry, bo Triss i Falka są jej, reszta, czyli 4 ogona - zupełnie moja.

ostatnio, kiedy wyjeżdżałam nad morze a siostry w domu nie było, mama zaproponowała, że ona ewentualnie nawet się zajmie szczurami, żebym nie narażała ich niepotrzebnie na tak długą drogę...


ale kto powiedział, że są 'fajni' jeśli chodzi o zwierzęta...? bezskutecznie namawiam ich na sterylkę kocic - które chcę sfinansować w listopadzie z własnego stypendium, bezskutecznie namawiam na sterylkę psic -i co, grochem o ścianę.
poza tym szczury w przekonaniu rodziny to szkodniki - przecież ja mieszkam na wsi... tu niestety często jest w pewnych sprawa zupełnie inna mentalność ludzi... i często słyszę, że mogłabym się wreszcie tych paskud pozbyć.
uważają też za moją kompletną fanaberię zabranie ze sobą szczeniaka do miasta.

i co?
nie mam już 13 czy 14 lat, i moi rodzice zdają sobie z tego sprawę.
ja biorę zwierzęta, ja się nimi zajmuję, moja odpowiedzialność. i wiem, że w przypadku kiedy zabraknie mi pieniędzy na weta, to chociaż niby marudzą, nie odmówią mi pomocy.
.
.
.
w przypadku sczurów, mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że 1 czy 2 to naprawdę niemal żadna różnica w utrzymaniu.
bo co innego, kiedy stado to już 5-6 ogonów...

ale przecież nikogo nie namawiamy do posiadania bardziej pokaźnego stadka.


cóż, powiem jeszcze raz - dla chcącego nic trudnego.
ale oczywiście łatwiej zasłaniać egoizm pseudoszlachetnymi hasełkami

[czukukkcza]

a to w sumie takie dziwne jakieś...
trzymanie zwierzęcia to przyjemność,nie obowiązek.
za przyjemności się płaci
w tym przypadku naszą przyjemnością jest trzymanie szczura,który jest stadnym zwierzątkiem.
ponieważ pod swój dach bierzemy żywe stworzenie,trzeba mu stworzyć jak najlepsze warunki bytu-w przypadku szczura jest to towarzysz.
nie rozumiem postawy osób,które sobie założyły że będą mieć jednego,bo rodzice się na drugiego nie zgodzą-ja dla mnie w takim wypadku,nie brać szczura w ogóle...dla własnej przyjemności męczyć zwierzę?

[Elbereth]

[quote="czukukkcza"]nie rozumiem postawy osób,które sobie założyły że będą mieć jednego,bo rodzice się na drugiego nie zgodzą-ja dla mnie w takim wypadku,nie brać szczura w ogóle...dla własnej przyjemności męczyć zwierzę?[/quote]
Albo brać takiego, który nie może być z innym szczurkiem. Rzadko się takie pojawiają - ostatnio był do adopcji niebieski rasowy samczyk z Czech :zakochany: (link do tematu http://szczury.org/viewtopic.php?t=12192 ). Lepiej zapewnić dom takiemu szczurowi (który nie musi się wtedy męczyć u takiej beznadziejnej ofiary GMR jak np. ja :lol: ), niż skazywać normalnego ogona na samotność.

[pesa]

baaaardzo żałuję że taaak skrzywdziłam swoje samiczki skazując Je na samotność.. przyznam, że postąpiłam bezmyślnie i bardzo egoistycznie :sciana2: :sciana2: kolejny raz taakiego "wielbłąda" nie popełnię i jak mój Kubuś podrośnie to sprezentuję Mu ( i sobie jednocześnie) dwie słodkie samiczki, najlepiej siostrzyczki..nie mogę się już doczekać :zakochany: :sad3:

[czukukkcza]

[quote="pesa"]i jak mój Kubuś podrośnie [/quote]
...i zostanie wykastrowany [chyba że już jest:P]

[pesa]

[quote="czukukkcza"]...i zostanie wykastrowany [chyba że już jest:P][/quote] :lol: Kubuś to mój syn....i nie będę Go kastrować :lol: :lol: :lol: