moje szczupaki kochane

[alken]

no niestety ja też bym kotom nie ufała chociaż moi współlokatorzy jak jeszcze mieli szczury to wypuszczali je przy kotach. ja nie jestem taka pewna widząc jak polują na sznurówkę gdy wiąże się buty albo mordują muchy i komary. ale fakt, szczury się przyzwyczajają do widoku i zapachu kotów tyle że musi ów zapach do nich docierac...

[ol.]

Tuptaki, yeah! A czasem im mniejszy tuptak, tym głośniej tupie. Niektóre jeszcze umieją plaskać stópkami.

tak, te o dużej powierzchni

Zawsze mnie zachwycały tuptające a nawet galopujące szczurze platfuski,stawiane w szczególny sposób przez każdego z ogonków.

to fakt, do tego stopnia, że można je na podstawie samego odgłosu zidentyfikować ! chód odzwierciedla każdego ogona charakter i ... wagę

wycmokałam wszystkie, bardzo mi dziś humor poprawiły, nawet Miś latał na wybiegu, mam filmik, ale taki długi, że muszę więcej czasu przeznaczyć na jego załadowanie - jutro

a to Ur(uk-hai) coś Witkowi wykładała – tak żeby tamten zapamiętał

I słusznie - niech chłopak nabierze trochę ogłady, wszystkie baby po kolei mu to tłumaczą a ten się uparł
Ur(uk-hai) - mongolska pasterka owiec broniąca stada przed obcymi?

skąd wiedziałaś ? http://img812.imageshack.us/i/dsc00302q.jpg/

Dziś w nocy była zmiana, Hermana się nie doczekałam, przyszła za to Ulrika, a chwilę później Witalis.
I chyba znów coś zrobił nie po myśli księżniczki, bo go z widełkami goniła w prześcieradłach, a ten uciekał ! Dobrali się Potem Ur wróciła spać do siebie, a Wit został. Rano zastałam go zagrzebanego gdzieś w nogach pościeli. Nie łudzę się, że chodziło mu o zacieśnienie więzów ze swoim człowiekiem, raczej o ciepło, wygodę i święty spokój

no niestety ja też bym kotom nie ufała chociaż moi współlokatorzy jak jeszcze mieli szczury to wypuszczali je przy kotach. ja nie jestem taka pewna widząc jak polują na sznurówkę gdy wiąże się buty albo mordują muchy i komary. ale fakt, szczury się przyzwyczajają do widoku i zapachu kotów tyle że musi ów zapach do nich docierac...

Rozumiem o co chodzi, ale u mnie to się nie sprawdzi Jaki sens przyzwyczajać szczury do obecności kota, jeśli i tak ich nigdy w jednym pomieszczeniu nie zostawię. Nawet gdyby były w klatce – za duże odstępy, swobodnie włożę swoje pół dłoni, co dopiero Trudź. A pewna jestem, że chętnie zatopiłaby pazury na żywej, drżącej zabawce.
Bezpiecznego współżycie szczurów i kota, to chyba tylko w przypadku gdyby te pierwsze byłyby rozgrywającymi, a kot nieśmiały albo leniwy. Niestety szczupaki dotąd reagowały tylko strachem, a polowanie to żywioł Trucizny.


Wit kichał ostatnio dosyć często, po beta i witaminach jakoś nie chce mu przejść, a wręcz dopatrzyłam się wczoraj kataru. Byliśmy dziś u weta, na płucach nic nie ma, ale tchawicy lekarzowi nie udało się osłuchać, bijące serce wszystko zagłuszało. Będzie jednak dostawał doksyxyklinę, bo psikanie jest zbyt uporczywe, żeby je tak zostawić.
Ach te szczurze choroby, zawsze można na nie liczyć


Zęby Hermana trochę przydługawe, ale jeszcze ujdą. W sobotę piekę pieguski i niech grzmot sam nad problemem popracuje

[unipaks]

Tak dalej , Misiaczku, niech kondycja ciągle zwyżkuje! Podładuj mu baterie jeszcze paroma buziaczkami.
Witalis niech korzysta z piernatów ile się da, w ciepełku człowieka i własnym szybciej pozbędzie się kataru; może mu nosek nsmarować maścią majerankową, coby się Liskowi lepiej oddychało?
A Herman niech nad orzechem włoskim popracuje
Wygłaszcz wszystkie stworki ode mnie i panienek!

[alken]

A pewna jestem, że chętnie zatopiłaby pazury na żywej, drżącej zabawce.

nie doceniasz szczurzych zębiszczy (obojętnie czy szczur chojrak czy przerażony) zatopionych w kociej łapie, lekcja bezcenna w takich przypadkach
ale tak na serio, chodzi mi o sam zapach, nawet jak Truda nigdy nie będzie w szczupaczym pokoju współlokatorem, to w końcu bedziesz musiała funkcjonowac normalnie, chodząc w ubraniu przesiąkniętym kocim zapachem i głaskać szczupaki ręką, która wcześniej dotykała kota. kociszon zapoznany z tajemniczymi stworami też w końcu obojętnieje na ich uroki, nasze koty choć nie takie mocno powodowane instynktami łowieckimi się na początku wpatrywały w klatkę jak w telewizor, szczury zaniepokojone, a teraz jak im się zdarzy podejść, to szczury się z kolei ekscytują i próbują pochwycić kudłatego stwora a kot cofa się z wyrazem pomieszania i obrzydzenia na twarzy jak maluchy od merch przyjechały to na początku też zmartwiały gdy kot ośmielił się wsadzić nos między kraty i węszyć (u baboli się nie odważy ) a teraz kota mają gdzieś.
a jeśli chodzi o początki mieszkania z kotami to strach szczurów trwał dość długo (połączony z lękiem przed nowym miejscem zamieszkania) ale szybciej się oswoiły z sytuacją gdy pozwoliłam kotom przebywać w pokoju i szczurom czuć zapach kotów, niż gdy trzymałam drzwi wiecznie zamknięte, one i tak to czują, że coś obcego tam jest.

żeby nie było tylko że natrętnie namawiam, bo Ty lepiej znasz własną sytuację, po prostu dzielę się kocimi doświaczeniami

[tahtimittari]

Mój Ketonal, jak byłam z nim u rodziców to z kotem się wręcz zakumplował. Ven i Fentanyl też bez problemu, jeden kot był zainteresowany wyłącznie przytuleniem się do nich (kwestia wieku chyba), drugi natomiast powąchał i zupełnie olał. Mojej przyjaciółki kumpeli szczurki normalnie bawią się z kotem.
Mam nadzieję,że Twoje też się jakoś oswoją

I zdrówka dla Wita życzę

[manianera]

Potem Ur wróciła spać do siebie, a Wit został. Rano zastałam go zagrzebanego gdzieś w nogach pościeli. Nie łudzę się, że chodziło mu o zacieśnienie więzów ze swoim człowiekiem, raczej o ciepło, wygodę i święty spokój

ol., nie analizuj na zimno, tylko się raduj z bliskości! Co za różnica jaki pierwotny powód, ważne, że jest to kolejne doświadczenie dla Wita, mówiące mu dużymi literami, że przy człowieku jest ciepło, wygodnie i dobrze! Ja sobie nie zaprzątam głowy intencjami ogonka kiedy pakuje mi się za pazuchę, zwłaszcza jeśli to Nevin... Poza tym Lisek to w końcu bezjajeczny, ale jednak samcol - a kto rozumie tą dziwną płeć i co im po głowach chodzi !

Zdrówka dla wszystkich szczupaczków i Trudy, a szczególnie dla zakatarzonego!

[ol.]

ależ jasne że się cieszyłam ! wcześniej przychodził, ale długo nie zabawiał - coś w sobie przezwycieżył, jeśli nie nieufność wobec mnie, to strach przed ksantypami na pewno
(widzisz manianera, choćbym mówiła, że nie, to i tak będę analizować takie spaczenie umysłu )

Unipaks, dobrze, że mi przypomniałaś o maści, całkowicie mi z głowy wypadło

kusicie mnie, kusicie z tą Trudą ...

zastanawiałam się jeszcze czy można porównywać koci strach z tym, który budzi odkurzacz; szczupaki widocznie się boją, a jednak kiedy odkurzam wokół klatki podążają za rurą, gdyby Herman był psem z pewnością ujadałby na potwora śmiejącego wtargnąć na jego podwórko, jeden raz otworzyłam klatkę i czub następował na rurę, niewiele brakowało a dałby się wciągąć...

ale nie to chyba nie to samo

a niech tam, spróbuję ! następnym razem kiedy mimo środków ostrożności strach ich sparaliżuje, ale dopiero wtedy
póki co żal przerywać dobrą passę całej piątki
wczorajszy filmik

i trochę zdjęć



Herman ćwiczy żonglekę styropianem
Dżum ćwiczy wciąganie brzucha
- szczuplutki tu wyszedł
Wit

[Paul_Julian]

O jaaa, jaka luksusowa szuflandia!

A taką żonglerkę styropianem to ja też u moich czasem widzę, jak im zostanie na nochalku kropelka kaszki
A tu jak rozumiem komentarza nie ma ?
Jakie spanko i wylegiwanko!

[Anka.]

Urlika jest urocza w namiętnym dobieraniu się do słoika, a jakie wybiegi mają, własne kładki, pozazdrościć
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01620.jpg śliczne mordy

[Anka.]

Urlika jest urocza w namiętnym dobieraniu się do słoika, a jakie wybiegi mają, własne kładki, pozazdrościć
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01620.jpg śliczne mordy

[unipaks]

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01481.jpg słodziak...
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01636.jpg interesująca szczurza zjawa tam z tyłu...
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01833.jpg piękny pyszczek
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01854.jpg tylko wziąć w dłonie i wycałować!
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01821.jpg medytujemy?
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01843.jpg słodki sen szczurka...
Głaski dla wszystkich zwierzaczków!

[Jessica]

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01763.jpg mam Cie w ..... nosie

[zocha]

No tak Pancia najpierw daje smakołyki a potem zamyka słoik Wszystkie świetnie wyglądają, ale Wit mój ulubieniec przystojniak

ten http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01222.jpg nochalek cudny, sama słodycz... a tu http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01620.jpg jeszcze dwa jak ja uwielbiam takie noski wyglądające z zaciekawieniem
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01629.jpg ja mam po prostu słabość do takich zdjęć pięknie się prezentuje i jakaś nagroda by się należała za taką sztuczkę
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01298.jpg tak się zapatrzyłam na Wita, że dopiero później zobaczyłam,że obok towarzystwo ma i nie jest sam na zdjęciu
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01481.jpg
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01833.jpg
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01854.jpg http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01844.jpg śliczności
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01843.jpg o jaki słodziak
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01845.jpg ale fajne "zacisze"
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01828.jpg każdy znajdzie coś dla siebie

Wycałuj ode mnie szczupaczki słodkie i wymiziaj delikatnie

[tahtimittari]

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01222.jpg niczym mycha z kreskówek
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01073.jpg i kto tu się oprze postrzelaniu bąbelkami
http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01828.jpg prześwietne szuflady

[ol.]

http://i889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01763.jpg A tu jak rozumiem komentarza nie ma ?

jedyny komentarz który mi przychodzi do głowy, to że Ulrika urocza jest od stóp po sam czubek ogona

Urlika jest urocza w namiętnym dobieraniu się do słoika

Ur pomimo swojej delikatności kiedy czegoś chce, potrafi być bardzo upartą istotką

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01636.jpg interesująca szczurza zjawa tam z tyłu...

Wit bardzo często wychodzi na zdjęciach jako zjawa, bardzo często zachowuje się tak aby za samo zwidzenie go wzięto ...

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01763.jpg mam Cie w ..... nosie

No tak Pancia najpierw daje smakołyki a potem zamyka słoik

a tak żeby smakołyk nie spowszedniał, bo jaki mi później wabik na całe szczupakowo do kupy pozostanie ?

http://s889.photobucket.com/albums/ac94 ... C01222.jpg niczym mycha z kreskówek

na żywo jest dokładnie taki sam



I znów przez dwa dni nieistniejące szczury
Nie wiem czy to przez kota czy zimowy nastrój, ale po zjedzeniu obiadu wszystko szło z powrotem w polary ziewać, nóżki w piąstki zwijać i życie przesypiać.

W takiej atmosferze pozwoliłam Trudzie wejść i się poprzyglądać z progu.


Trudź chętnie podeszłaby bliżej, ale wystarczył dźwięk jej imienia a przywoływała startujące do przodu ciało do posłuszeństwa.
I tylko szukała wzrokiem tych małych intrygujących istot, innych niż znane jej przedmioty, bo nie potrzebują kociej albo ludzkiej ręki żeby wprawić się w ruch.
Rozhamaczkowane szczupaki jej nawet nie widziały. Aż do momentu, kiedy Dżum wytężył wolę i dźwignął się na jedzenie (na repetę rzecz jasna ).
Trudź postrzegłszy wyczekiwany ruch w klace nie ruszyła się, ale spięła bardzo. Byłam pewna, że Dżum nie jest świadomy jej obecności, nawet kiedy zatrzymał się na półpiętrze i zaczął niuchać. I to nie wzrok go zaalarmował, bo odległość była spora, Trudź nieruchoma, i nawet nie patrzył wprost na nią. Lecz naraz niuchanie przerodziło się w potężną dychawicę, głośną na cały pokój

uspokoił się dopiero na rękach


Już wiem, że nie chcę więcej, nie za taką cenę.


więc ze szczupaków z tych dni tylko hamaczkowo:





te z jednego wieczora, kiedy Herman oporządzał się w hamaku Dżuma, a ten przyszedł do niego dołączyć:



i dwie minki
Dżuma skwaszona
i Hermana zamyślona



i Trudź co została na lodzie