Moją koleżankę zjadło sumienie i zabrała szczura, którym miał zostać nakarmiony wąż. Było mówione w sklepie, że to samica, więc bez problemu ją przyjęłam aby moja Zocha miała towarzysza. Oswajanie szczurasów nie wyszło mi przez tydzień, ale nie wątpiłam, że się uda- aż do momentu gdy Perełka okazała się... mieć męskie genitalia. Moja wina, że też od początku nie zwróciłam na to uwagi, ale wypełniająca mnie radość zagłuszyła rozsądek.
Po tym zadecydowałam, że nie mogę jej, a raczej go zostawić, bo nie chcę rozmnażać szczurów.
Szczur ma ok 2-2,5 miesiąca, wygląda na zdrowego, zapobiegawczo dostaje vibovit, bo nie jestem przekonana czy kichał czy to były emocje. Jest kontaktowy i bardziej przytulaśny, ale ciekawski i to bardzo.
Chce tylko aby trafił gdzieś, gdzie będzie miał kolegów, a nie skończy jako pokarm (przed czym już został uchroniony).
Tylko Warszawa, nigdzie go nie wyślę- najlepiej to okolice ul. Saskiej, Dolny Mokotów, Metro Politechnika, Centrum, Powiśle.
