Miała być chłopcem, a okazała się dziewczynką, miała zostać oddana, a została do końca. Urodziła osiem ślicznych osesków, z których siedem obchodziło ostatnio swój pierwszy rok życia. Wielka osobowość w małym ciele. Prowadziłyśmy wieczną wojnę o kable, o jej miejsce do spania, o ubrania, o koce, które wiecznie gryzła, była pierwsza do sprzątania w szafie i do witania gości w drzwiach. Zawsze przybiegała domagając się smakołyków, kradła jedzenie z talerzy, wypijała herbatę z kubków, zawładnęła tapczanem biorąc go w wieczyste użytkowanie... uwielbiałam ją. Odeszła cichutko, po prostu zasnęła i zorientowałam się dopiero wtedy, kiedy sprzątałam, kiedy nie wpadła do szafy z zamiarem poprzestawiania kilku rzeczy
Blu'e. Jest moim czwartym ogonkiem, który przeszedł na drugą stronę tęczy, ale dopiero przy niej uświadomiłam sobie w pełni jak kruche jest życie naszych małych ogoniastych. Po raz pierwszy mam wątpliwości czy chce mieć jeszcze w przyszłości szczurki. W moim domu mieszkają jeszcze cztery ogonki, z czego Cosma, praktycznie rówieśnik Blu'e w tym roku będzie obchodził dwa lata... Tak bardzo bym chciała aby mogły być z nami dłużej.
