Rano mąż wstaje, pacza, a tam Kluska wyplątała się z mojej genialnej konstrukcji. Pambuk jeden wie, jak tego dokonała, ale jej się udało. Nie dość jej było satysfakcji z wolności, kołnierz poszedł w drzazgi - rozprawiła się z dziadostwem, jak sądzi, raz na zawsze - i minę miała arcyzadowoloną. Cóż... zapakowałam rano pannę razem z Liwcią do towarzystwa do małego transporterka i torby, wzięłam kocyki, ręczniczki, poidła, karmę, gerberek, wafelki i wyżej wymieniony Pambuk wie co jeszcze, w drugą łapę transporter koci i pojechałam do pracy, objuczona jak wielbłąd. W pracy urządziłam koci transporterek, dałam paniom po wafelku, po obwąchaniu otoczenia zasnęły snem kamiennym. Obudziły się raz, podałam gerbera, i przespały do końca pracy
Wróciłam do domu, puściłam Liw z dziewczynami, a Klusce dałam Czarnuśkę do przytulania, niedługo Czarnuś poleci biegać, a dam Tulinkę
Pączka rekonwalescentce wolę nie, bo to wariat jest i nigdy nie wiadomo z nią 
Kluszon trochę tam pogmerała po przyjściu do domu, ale widzę, że klejona ranka nie rozłazi się tak jak po wyjęciu szwów, a może to dlatego, że brzuch się nie marszczy tak jak bok
Potraktowałam rano i wieczorem lidokainą i nie grzebie tak obsesyjnie. Jutro już zostanie w domciu, choć myślę, że jeszcze w dunie, żeby jej nie bolało w dużej klatce, jak będzie skakać z piętra na piętro.
Ale raczej nie ma potrzeby, minęła doba, nie rozłazi się, nie rozkleiła do końca, a nie gmera, śpią sobie z Czarną, a jutro już będzie zasklepione, jak znam Kluszona 
