W piątek 11 kwietnia po przyjeździe do pracy doszła do mnie wiadomość, że w stajni mamy białe myszy. Białe myszy? W stajni? Byłam bardzo zdziwiona. Wpadły podobno do wiaderka i tam siedzą od rana/może nocy? (była godzina 16.00). Poszłam z ciekawości sprawdzić i co zobaczyłam? Cztery około 3-tygodniowe szczurki, trzy nieprzytomne albinoski, oddychały bardzo płytko były lodowate i nie reagowały na otoczenie. Czwarty czarny ledwie chodził, ale był w zdecydowanie lepszym stanie. Nie mogłam niestety od razu zabrać ich do domu, ponieważ obowiązki mi nie pozwalały. Zrobiłam co na początek mogłam, wiaderko ze szczurkami wsadziłam do wiaderka z bardzo ciepłą wodą, jeden białasek po ogrzaniu zaczął ożywać i podnosić się. Próbowałam poić je ze strzykawki, czarne maleństwo piło z ochotą, ocucony albinosek również. Niestety dwa pozostałe maluszki nie odzyskały przytomności i nie reagowały na wodę w okolicy pyszczka... :c Zostawiłam je w cieple, w przerwach pomiędzy zajęciami poiłam i próbowałam karmić tym co było pod ręką. Wieczorem gdy kończyłam pracę żyły już tylko dwa maluszki. Czarny i biały. Zabrałam je oczywiście do domu gdzie wsadziłam do transportera i ogrzewałam dalej termosem. Czarny szczurek zachowywał się coraz żywiej i chętnie jadł. Biały ledwie trzymał się na nogach, wypił dużo wody z miodem i udało mi się namówić go do zjedzenia białego serka. Później zaczął chrupać również kocie chrupki. Noc spędziły w dogrzewanym transporterze, wstawałam co jakiś czas sprawdzać jak czuje się białasek i zmieniać wodę w termosie. Było lepiej, rano szczurki już były ogrzane i trzymały same ciepło, czarna – jak się okazało samiczka była już całkiem rozbrykana. Biały chłopczyk był słabszy ale jadł i pił sam. Teraz po paru dniach szczurki są nie do poznania. Wczoraj byliśmy kontrolnie u weterynarza. Będą za dwa tygodnie odwszołowione i odrobaczane (na razie są z młode). Do adopcji więc po 28 kwietnia. W tym czasie dołożę wszelkich starań by maluszki jak najbardziej przyzwyczaiły się do życia w domu i stały się pro ludzkimi szczurkami. Nie są bardzo dzikie, nie boją się ręki, nawet same na nią wchodzą, ale każdy nowy dźwięk, ruch czy ja zbliżająca się do klatki wywołuje u nich jeszcze strach.
Warunki adopcyjne to oczywiście odpowiedź na ankietę, w razie wątpliwości co do przyszłego opiekuna (osoba nieznana na forum np.) również wizyta przedadopcyjna. Podpisanie umowy adopcyjnej.
Moja koleżanka studiuje w Poznaniu więc ewentualny transport do tego miasta nie będzie problem.
Kilka zdjęć:
Pierwsze zdjęcia 11 kwietnia po przyjeździe do domu:
Chłopczyk
Dziewczynka
3-dniowa metamorfoza białaska - nie do poznania
Ciężko było zdjęcie zrobić ; )
I czas na dziewczynkę
To najprawdziwszy selfik, czarna jak noc, nawet stópki ma ciemne
Prezentacja stópek bardzo niechętnie jej przyszła
No i wspólne zdjęcie, średnio udane bo za szybko się ruszały
przecież same raczej by tam nie wlazły.
Gdybym tylko mogła przygarnęłabym. Trzymam kciuki za chłopczyka. Dziewczynce już wybrałaś dom? 
Kciukam, że znajdzie dobry domek. Nieciekawą przeszłość ma, to niech chociaż cieszy się całym życiem w nowym, kochającym domu.
