szczury.org

Aaa!Dawaj piłę, gdzie ją kupiłaś?

Aferson nieee, to zwykła piłka do pilatesu, nadmuchiwana
Frugo pierwszy sklep sportowy z brzegu i masz taką piłkę

renett zapraszam do miziania całego szczurzego stada W każdej chwili możesz odwiedzić swoją wnusię Fanaberię to ja czasami chętnie bym komuś oddała. Pomiot szatana mały, wszędzie musi wleźć, wszystko sprawdzić. Mimo wszystko kochana bestia z niej Chłopcy są zachwyceni nową koleżanką , Elmo tylko dziwnie patrzy na nią i nie wiem jak do niej podejść. Cóż, Haribo jest wielkości jego nogi
unipaks proszę bardzo

Patrzcie i podziwiajcie jakie cudeńko wczoraj u mnie zamieszkało

moniss,gdzie diabeł nie może tak Fanaberię wyśle A to cudeniko jak ma na imię ?

Furgo diabeł to już mnie ukochał zbyt mocno. Mam kota, który jest złem w najczystszej postaci i teraz jeszcze szczura, który nie wiem co znaczy być grzecznym i spokojnym ogonkiem Maleństwo nazywa się Haribo

http://images41.fotosik.pl/1448/e535ddccd55d17bcm.jpg piękna kruszynka
Ale te wieści czuć malizną ( i nie piję tu bynajmniej do Haribo )

unipaks no wiem, wiem nadrabiam już

Człowiek jest ograniczonym stworzeniem, zarówno w swym zachowaniu, jak i postrzeganiu innych.

Szarik przyjechał do nas w lutym, został odebrany razem ze swoją matką (nasze przypuszczenia) poprzednim właścicielom w ramach działań interwencyjnych TOZu. Ruda została oceniona na ok.12-14 lat, znalazła dom w ciągu kilku dni, wyjechała do Niemiec. Szarik został, skołowany, samotny, nie znający otoczenia. Zmiana miejsca jest trudna dla zdrowego, młodego psa. Jak wielki stres musi towarzyszyć takim zmianom psu, który jest całkowicie niewidomy?
Szaruś trafił do nas. Było mi go tak szkoda, litowałam się nad nim, obchodziłam jak z jajkiem. Uważałam na słowa, ton głosu i jego modulacje. Domyślacie się pewnie, że nie mogłam być głupsza Pies to nie człowiek, on nie wiedział jak to jest widzieć, nie miał za czym tęsknić. Nikt go nie uświadomił jak wiele traci i jak bardzo nieszczęśliwy być powinien. Szaruś doskonale odnalazł się w stadzie, pokochał nas i podwórko. Zdarzyło mu się kilka razy wpaść na ścianę czy lampę na podwórku ale otrząsał się i biegł dalej
Szarik był u nas ponad 10 miesięcy, na początku zwlekaliśmy z szukaniem dla niego domu. Nie wadził nikomu i był przeuroczy. Później odrzuciliśmy dwie rodziny. Pojawił się ON, człowiek tak wysoce świadomy odpowiedzialności, wszelkich trudów związanych z "kalectwem" psa, emanował pewnością i chęcią opieki nad psem do końca jego dni. Bez względu na trudności, choroby czy zawirowania życiowe. Pierwsze spotkanie u nas, drugie połączone z wizytą PA u Niego. Szaruś już nie wrócił do nas. Został. Lepszego domu dla niego nie mogliśmy sobie wymarzyć

Takie historie... Z happy - endem, są jak piękne opowieści do poduszki
Eh, żeby o zwierzakach tylko piękne opowieści mogły być... Pozdrawiamy Was serdecznie!

Enjoy



Bo czasem dobrze spojrzeć w przeszłość:



http://www.youtube.com/watch?v=ogNCiFjn4lw

edycjo!

http://images39.fotosik.pl/1490/0e800dd4fb0516dcm.jpg ile życiowej mądrości w jednym psim spojrzeniu... cały bagaż doświadczeń i wiedzy...
http://images42.fotosik.pl/330/8b9f74eae110f97bm.jpg piękna panienka na łące, pośród stokrotek... obrazek, który nastraja optymistycznie
http://images41.fotosik.pl/1489/52b4b17075bf2060m.jpg o rany nie mogę z tej rozwartej paszczy..! Jak do przeglądu uzębienia, rozanieliłaby każdego stomatologa!
Dobrze by było, gdyby niektóre zwierzęta mogły pamiętać tylko dobry czas, podobny, temu jaki dany im jest dzięki Wam
Wygłaszcz ode mnie wszystkie cudowne mordki i mordeczki!

unipaks pisze:http://images39.fotosik.pl/1490/0e800dd4fb0516dcm.jpg ile życiowej mądrości w jednym psim spojrzeniu... cały bagaż doświadczeń i wiedzy...

hahaha życiowej mądrości to on nie ma żadnej Chyba, że za mądrość uznać nagminne uciekanie przede mną, gdy chcę go zaciągnąć do domu. U nas jest od szczeniaka, jedyny bagaż doświadczeń to ustawianie przez alfę któremu z resztą do tej pory podskakuje, nic się nie uczy durne bydle
Mordeczki wygłaskane

E tam, uszczypliwa opiekunko Moim zdaniem jego wejrzenie ma znamiona mądrości i zrozumienia, jak u dalajlamy

Jak zwykle wpadłam do TOZu tylko w odwiedziny, przy okazji bycia w Szczecinie. Jak zwykle była jakaś bida. Jak zwykle do domu sama do domu nie wróciłam...

Sasha była przerażona, fukająca. Miała zaropiałe oczy i była niesamowicie wykończona stresem. Od urodzenia w ciemnej piwnicy, znając człowieka tylko krzyczącego, straszącego i rzucającego czym popadnie. Odłowiona, zabrana z jedynego miejsca, w którym czuła się bezpieczna. Cztery dni spędziła pod szafkami, nie wychodząc prawie wcale. Postępy były bardzo małe i długotrwałe. Teraz maluch sam pcha się do ręki, nadstawia główkę do głaskania i mruczy jak silnik sportowego auta

Masha przyjechał do mnie dzień po siostrze, równie przerażony, bardziej chory. Nadal jest troszkę nieufny ale domaga się miziania nie mniej niż siostra

Do jutra trzęsiemy portkami, czekamy na dostawę testów w kierunku panleukopeni. Kilka kotów z TOZu okazało się posiadaczami wirusa w okresie inkubacji.. Intensywnie również szukamy surowicy dla kotów zarażonych.

Cóż za śliczne maluszki... Jakie one są urocze! Trzymam więc kciuki, by testy były negatywne!

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/749 ... b2662.html czy to zdjęcie zostało specjalnie nazwane "S&M", czy to tylko moje kosmate skojarzenia ?

I jesteśmy negatywni! Ogromny kamień spadł mi z serca
S&M jako Sasza i Masza. Cóż za kosmate skojarzenia przyszły Ci do głowy? Bo ja myślę i myślę, i żadnego wymyślić nie mogę