szczury.org

Moze w koncu mój szczur sie do mnie przekona Byłam z nia dzisiaj rano na podwórku i wypusciłam ja na trawke a ze rano trawa jest jeszcze mokra to jej sie nie bardzo to podobało za to wiedziala gdzie ma wrócic z nieprzyjemnej mokrej zieleniny Przydreptala do mnie mimo ze oddaliłam sie troszeczke by ja poobserwowac :hihi: Postanowiłam wiec zabrac moja szczurke dzisiaj do parku mam nadzieje ze jej gdzies niezgubie :roll:

Hmm zabierasz nieoswojonego szczura na dwor, kiedy samo przebywanie z toba jest jeszcze dla niego moze troche stresujace - a na dworze, kolejna porcja stresu... Nie wspomne juz o knajpie - glosno, dym, obce, ostre zapachy - to jest cala fura stresu dla szczura i na pewno kojarzac twoj zapach z takimi "atrakcjami" nie nabierze do ciebie zaufania..
Poza tymprawie kazdy na tym forum ma stadko skladajace sie z kilku szczurow lub kilku szczurzyc, co oznacza, ze sie da.. Jak łaczylam Dropsa ze Speedem, mieli obaj po ok 3 miesiace, a malutki Beepek dolaczyl do nich duzo pozniej - bylo troche klotnie, ale stadko jest zgrane, hierarchia ustalona a ciury szczesliwe - nie wiem kto ci wczesniej udziela rad, ale wierz mi ze te ktore na tym forum znajdziesz sprawdzaja sie - sama sie o tym niedawno przekonalam

co do laczenia. Ja polaczylam dwa dorosle samce i teraz wyglada ich zycie mniej wiecej tak , a wczesniej byly walki i pogryzienia.

Nie mozna szczura zabierac do knajpy... To znecanie sie nad nim. Poza tym nieoswojony szczur nie powinien biegac nawet po domu, a co dopiero po dworze... Jak Ci ucieknie to bedziesz plakac... Nie wiem, co Ci do glowy wpadlo...

mój szczur był od małego źle traktowany...W ciasnej klatce z rodzeństwem, ciągle podgryzany...Z oswojeniem było ciężko...na serio ciężko....czasami po nocach nie spałem z myślą że go nigdy nie oswoję... No ale udało się !!! teraz biorę go normalnie na ręce, on zasypia mi na kolanach, pod koszulką. Pozwalam mu nawet podgryzać się za ucho bo mu ufam...wiem że nie zrobi mi krzywdy. Ja pamiętam o nim zawsze a on o mnie <teraz się umył i próbuje mnie też umyć heh trochę przesadza>

Miałam tak samo z Tequila,teraz po prostu mogę ją nawet głaskać gdy JE co było po prostu NIE MO ŻLI WE kilka tygodni temu...;]

wow naprawde gratuluje cierpliwości i sposobu:) napewno wielu osobom dałaś tym dobry przykład:)

Z moją Luną też miałam problem :/ bała się ręki jak diabli. Minęły dwa tygodnie ciężkiej pracy zanim zanim przestała się jej bać.
Najlepszy efekt uzyskałam poprzez zabawę. Na początki gdy przysuwałam do niej rękę uciekała gdzie pieprz rośnie, tak się bała że próbowała nawet zeskakiwać ze stołu . Bidulka. Korzystałam ze wszystkich znanych mi metod: z wanną, szczurek pod koszulką(było ciężko zrealizować itd. Nic nie pomagało a mi zabrakło już pomysłów. Na początku drugiego tygodnia, do oswajania postanowiłam wykorzystać swoją drugą szczurkę Lucię. Puszczałam je razem na wybieg i zachęcałam do zabawy moją Lucienkę. Zaczepiałam ją ręką, bawiłam się z nią w ganianego (nasza zabawa ) czochrałam futerko, i wszystko to na oczach naszej ,,przerażonej''. Minęło kilka dni i Luna przyzwyczaiła się do mojej ręki, nawet pozwoliła się poganiać . Dzisiaj wszystko jest już ok

Dawno tu nikt nie pisał no ale może mi pomożecie bo mam bardzo podobny problem moja księżniczka strasznie boi się ręki codziennie biorę ją na łóżko co wcale nie jest łatwe każde wsadzenie ręki do klatki kończy się krwawym ugryzieniem i strasznym piskiem więc wyciągam ją rękawem wtedy jest spokojna. Biega po łóżku a kiedy się wystraszy to ucieka mi pod nogi, brałam ją pod bluzę do kaptura i siedzi spokojnie. Boję zbliżać do niej rękę bo od razu się rzuca do gryzienia próbowałam ją zdominować ale to też nie pomaga piszczy przeokropnie siusia i robi kupki pod siebie już nie wiem co mam robić pokazuje jej także że mój straszy szczur się mnie nie boi ale to też nic nie daje bo on sobie po prostu idzie pochodzić, bo nie potrafi przy mnie wysiedzieć 5 minut, gdy jest na wybiegu siedzi cały czas przy jej klatce widać że chce się z nią bawić (ale nie chcę młodych, a kastrować się go boję ze względu na wiek 3 lata) jakoś pod koniec lutego jadę dla niej po koleżankę z wpadki mam nadzieję że będzie mi łatwiej. Wcześniej gdy miałam dwa szczury od razu (bracia) bardzo szybko się do mnie przyzwyczaili i oswoili z dotykiem głosem nie miałam takich problemów teraz jeden został sam i można powiedzieć że pomaga mi w oswojeniu księżniczki... chciałabym ją zacząć wypuszczać ale boję się że gdzieś mi się schowa i jej nie wyciągnę ze strachu przed jej bolesnym ugryzieniem. Macie jakie jakieś rady ?

Miałam taki sam problem ze swoją Migotką. Też na początku gryzła dłoń przy wyciąganiu. Po prostu jak to już ktoś napisał na forum nie cofałam ręki kiedy dziabała, wyciągam pewnym, płynnym ruchem i pod sweterek. Nauczyła się w ten sposób, że agresją nic nie zdziała Ręce trochę 'dziurawe' ale było warto
P.S. na wybiegi bezpieczniej jest puszczać kiedy szczur przestanie się bać rąk, uniknie się dzięki temu stresujących dla niego (i siebie też) sytuacji.

Neo... Życzę osobiście powodzenia , ja nie posiadam szczurka ale będę miała )
Na pewno się oswoi z tobą oraz z twoimi dłońmi, wpadłaś na super
pomysł aby zaśpiewać kolędę ! Heh ja tam jak bym zaśpiewała no to by się działo
Powodzenia .

les odkopała...

Mam mały problem. dosłownie mały. uf pisze tu po raz pierwszy, dwa dni temu zmarła milośc mojego życia Edwarda- szczurzyca aguti. bylysmy ze soba niesamowicie zwiazane. spała ze mna, zawsze sie we mnie wtulala. pamietam ze kiedy zobaczylam to byla milosc od pierwszego wejrzenia, kiedy wyjezdzalam na studia oczywiscie edwarda czmychnela ze mna, wracala ze mna do miasta rodzinnego, nigdy nie zostawialam ja sama, wakacje rowniez spedzalam z nia, byla łagodna i od poczatku mialam wrazenie ze byla oswojona. niestety po 2.5 roku odeszla. nie wiem dokladnie co bylo przyczyna, po prostu zasnela i juz sie nie obudzila, dwa dni po dostalam dwie male szczurzyce- Ryśka i Franka. Problem w tym ze Franka do mnie nie ma zupelnie zaufania, kiedy chce klade ja na sobie, ucieka jak wariatka, nie czuje sie bespiecznie. z rysia tego problemu nie ma( sa kupione z jednego miotu i od poczatku byly razem), wchodzi mi na reke, jest ciekawska. nie chce jej faworyzowac bo to niezdrowe. w klatce maja domek, ale wpadlam na pomysl i biore je do transporterka, ktory jest wylozony reczniczkiem, sciagam gorna przykrywe, klade go nakolana i kiedy male sie zmecza telikatnie je glaszcze, nie chcialam wsadzac reki do domku zeby nie byly przerazone. tu je mam na oku widze co robia a one widza mnie, nie wiem co robic z franciszka, nie wiem czy juz jestem przewrazliwiona bo od zakupu minely dwa dni i patrze z perspektywy edwardy. pomozcie mi oswoic tego dzikuska. z gory bardzo dziekuje. ojj ale sie rozpisalam:))

kiedy chce ja wziac na rece*, bezpiecznie*

proponowała bym poczekać kilka dni aż mała się oswoi z nowym otoczeniem

Też uważam, że w tej chwili to najlepsze rozwiązanie.