szczury.org

: **pt paź 14, 2011 8:58 pm**

Wilk...[*]

: **pt paź 14, 2011 9:17 pm**

: **wt paź 18, 2011 9:38 pm**

[*] [*]

: **śr paź 19, 2011 3:20 am**

Pinky... [*]
Gzyk zabrał za sobą Trufla, Kubuś Wilka i Pinkiego...

czarny koszmar...

: **śr paź 19, 2011 7:42 am**

Tyle odejść ostatnio, niedobry czas...

Życzymy zapanowania spokoju i dobrych wydarzeń w Twojej brygadzie; trzymaj się, dziewczyno!..
[*][*][*][*]

: **śr paź 19, 2011 2:25 pm**

Tak szybko to wszystko się dzieje... za szybko.

[*]

: **śr paź 19, 2011 2:32 pm**

Trzymaj się tam xxx!

[*]

: **śr paź 19, 2011 4:36 pm**

Gdzie Im się tak śpieszy?

['] ['] [']

: **śr paź 19, 2011 10:24 pm**

śmierć Wilka - przerasta mnie, uciekam od niej myślami...nie potrafię nadal uwierzyć...
Pinky chorował, przyjechał już z daaawno niedoleczoną chorobą płuc i serca, ale...nie sądziłam ,że aż tak szybko

odzyskałam ich i utraciłam,przelecieli mi przez palce.

Często opisywałam tu leczenie, przypadki chorób...bo być może komuś to da jakąś wiedzę, bo coś z tego wynikało, jakieś doświadczenie...w przypadku śmierci Wilka- nie wynika nic, NIC !

Zaczęło się od niedowładu , z początku myślałam ,że zwichnął sobie łapkę, ew. nadwyrężył staw biodrowy,bo szalał w klatce i raz wyskoczył z niej.... w domu szczur któremu co 4 godziny trzeba podawać furosemid, Imbirek-prawie go utraciłam...z partnerem - źle...nie mogłam zostawić Imbirka na 5 godzin by jechać z zadupia na RTG....nagle niedowład poszedł dalej, dwie tylne łapki zaczęły siadać,dziwnie leciały do środka, nadal jadł i pił, byłam pół przytomna wartami przy Imbirku, do tego kłótnie z partnerem... nie zauważyłam że Wilk nie sika, miał polarki wszędzie, sądziłam, że wsiąka no bo jak ma widnieć na wierzchu... i nagle przestał jeść i pić... wszystko leciało z godziny na godzinę, oczywiście był cholerny późny wieczór, a potem noc...rano zabrałam go do Wawy, po drodze jego brzuch zrobił się lodowaty...gdy dojechaliśmy, prawie już nie oddychał dr. Kacprzak orzekła, że to może być zator, po kastracji lub zupełnie bez związku...żył tylko dzięki rurce z tlenem...Zostawiałam jego ciałko na sekcję, dr Rzepka nie wykryła w sumie nic, poza lekko obluzowanymi paroma kręgami kręgosłupa... NIC ! cholerne nic... być może to był obrzęk kregosłupa...taka naciągana teoria, rozumiem, że świerć jest nieunikniona, cierpienie też, ale do cholery, dlaczego to musi czasem być takie ? takie bez sensu...bez wyraźniej przyczyny, bez odpowiedzi, bez nauki, bez wskazówek co jeśli komuś to się zdarzy ? takie puste...
i jemu, szczurowi który bał się wszystkiego, a przy tym miał taką dziecinną ciekawość i radość...jasne jest, ze nie dało mu się pomóc, bo jak pomóc gdy nawet sekcja nie wykazuje przyczyny śmierci...ale tak bardzo żałuję, że nie poświęciłam mu wtedy więcej uwagi..tak bardzo mi przykro i czuję, jakbym nie mogła mu spojrzeć w oczy, uciekam od tej smierci...

Wilk po kastracji..tak bardzo przeżywał ten kołnierz, a ja mówiłam mu, że to tylko na chwilę, a potem czeka go cudowne życie...spędził w nim 1/2 czasu który mu pozostał...

;

Pinky...

;

: **sob paź 22, 2011 2:03 am**

Kruszynek [*] myszek, nawet wet. go chwalił za grzeczność...a ja, nigdy nie spotkałam tak spokojnej i kochanej myszy, tyle przeszliśmy, urósł u mnie, wyleczył się z zap. oskrzeli... był jeszcze malutki, siedziałam w nocy przy Imbirku i nagle Kruszynek zaczął się dusić... pobiegłam do kuchni rozcieńczyć furosemid, bo najmniejsza kreska insulinówki to za dużo... gdy wróciłam, Kruszynek już nie żył. zawsze w miarę dobrze radziłam sobie z chorobami, ze śmiercią...ale ostatnie zdarzenia zmieniły moje mniemanie o tej części mnie, nie, nie radzę sobie ze śmiercią, nie nadążam z przetwarzaniem uczuć i emocji, zanim wejdę w konfrontację z jedną utratą, pojawia się następna utrata... więc uciekam, klatka Pinkiego stoi w dużym pokoju, nie mogę na nią patrzeć, nie mogę tego wyrazić, uwolnić, duszę się tym.

10 szczurzych tymczasów pojechało wreszcie do cavuni...i Szyszka do manta Zostały 3 kastratki,wiekowe, co rusz guzy, więc pewnie już zostaną.Sukcesem będzie jeśli uda mi się połączyć Matyldę i Tosie z Buniem (kastrat) na dołączenie tej 3 do stada bab- nie bardzo widzę nadzieję :/ wiec będzie klatka 7 bab, klatka 9 chłopaków, klatka Rozalki, klatka Gangesa i klatka Bunia i M&T....5 klatek, nadal sporo i nie powiem by mnie to cieszyło, no ale cóż, dalej już pewnie nie da rady.To już tylko 5 wybiegów, już mniejszy strach, że coś przeoczę... Dziś Rosa dała pokaz, dosłownie ciągnęła Shakti za futro po klatce

i... być może pomogła jej w ten sposób, bo zwróciła na nią moją uwagę o 12 w nocy, Shakti lekko przechyla głowę na bok, dałam jej steryd i baktrim + memmotropil, mój wet i tak nic lepszego nie wymyśli, ech, takie realia... naprawdę chciała bym mieszkać w Wawie, nie martwić się gdzie do weta, nie jeździć 6 godzin w jedną stronę na operacje i nie dodawać do tego ponad 100 zł na podróż ... ruletka w Toruniu- mam dość. Zresztą, wielu rzeczy mam dość, przelało się.

Anyżek i Imbirek ( labki) co rusz odkaszlują na mokro, ostatnio Imbirek prawie odszedł, bo zebrało się tego tyle na raz, że nie mogło przejść, przez tydzień miałam go na biurku i wstawałam do niego co 2 godziny, albo wcale nie szłam spać, bo oczywiście duszenei zawsze zaczynało się koło 1-2 w nocy...odpukać, obecnie jest w miarę stabilny, aż boje się to pisać... czarna seria wpędziła mnie w posępny pesymizm. Wrócił do klatki, a ja śpię obok niej na karimacie. Dostałam jakiejś obsesji w nasłuchiwaniu czy grucha, czy mu się to nie zbiera, po tym co było z Dżordżem to dość logiczna "obsesja".

Shakti 3 godziny temu dostała leki, oczywiście chciałabym już widzieć poprawę, tak bym chciała by to było tylko ucho...nie mogę jej stracić, nikogo nie mogę już stracić, to się musi skończyć.

Imbirek w czasie biurkowym, oczywiście nauczył się złazić ;)ale zajęło mu to tydzień.