szczury.org

Nue , mnie cierpnie skóra na kwiki , jakie wydają z siebie panienki , gdy choćby na ten przykład zabieram im świeżo ukradziony smakołyk (lub choćby jego część), wię rozumiem twoje odczucia
Chyba Kawusie potrzebują jeszcze trochę czasu , a malutka - więcej pokory
Buziaczki

Z tego co piszesz, faktycznie tragicznie nie jest.
Hmm skoro nie dochodzi do rozlewu krwi ( no bo zadrapanie sie nie liczy
To moze by sprobować i rzucic Piotrusia na pozarcie do jednej klatki ze wszystkimi naraz?
Mysle, ze wtedy by mialy okazje sie zhierarchizowac , a tymczasem łaczenie po kawałku niekoniecznie może być dobre?
To tylko sugestia, wiec nie bijcie... Ja bym chyba sprobowała i w razie jakis zamieszek ( tfutfu) interweniowała?

Hm, hm, coś w tym jest, Deli. Jednak dobrze, jak ktoś z boku popatrzy na sprawę chłodnym okiem, bo ja to wiadomo, wyhodowałam już dwie klapki na oczach w tym temacie: biedny Piotruś i ciężkie łączenie Mała ma już prawie 6 tygodni, urosła, strachliwa raczej nie jest, więc... może rzeczywiście to byłby dobry sposób? Bo szczerze mówiąc odnoszę wrażenie, że te wspólne wybiegi i łączenie po kawałku właściwie nic nowego nie wnoszą, jak było, tak jest. Wielkiego doświadczenia z łączeniem nie mam, Mokka I Frapciuś mieszkały razem jeszcze przed przybyciem do mnie, a z Neską poszło bardzo szybko.
Się spróbuje, oczywiście z zachowaniem środków ostrożności i rivanolem w pogotowiu

Zadrapania na pewno przypadkowe - jak się ma takie ostre zęby jak nasze gryzonie i jeśli te zęby służą niejako jako trzecia ręka, to wypadki przy pracy się zdarzają . Gdyby chciały malutką na prawdę poharatać na zadrapaniach by się nie skończyło.

Piski malucha przykre, tak by się chciało w tym momencie szepnąć napastowanej do uszka jakieś słowa pocieszenia, a atakujących poskromić. Pamiętam przy łączeniu jak obserowowłam każdy ruch nowego szczurka i jeszcze zanim coś zrobił, wiedziałam jaka będzie odpowiedź starszych, np. że jeśli w ten sposób do nich podejdzie, to na pewno oberwie. I tak było. Ale tej wiedzy nie szło przekazać, każdy nowy musiał sam pojąć na co może sobie pozwolić, a za co zostanie zrugany.
Zbyt długie wtrącanie się (o ile oczywiście wszelkie akcje i reakcje mieszczą się w normie) może tylko opóźnić ukształtowanie się relacji pomiędzy nimi. Myślę Nue, że robiłaś co mogłaś, najgorsze już za wami - one już się poznały ! Niech teraz jeszcze ustalą hiererchię i wszystko się ustabilizuje. Może to jeszcze trochę potrwać jeśli mała często zapomina udzielane "lekcje", ale na horyzoncie nie ma innej opcji, niż ta, że sobie poradzi Trzymam za Tchibo kciuki .

ja też trzymam kciuki, bo nawet rady żadnej udzielić nie mogę- no bo cóż poradzić na ściskające się serducho?

eee? Dlaczego mnie tu tak dawno nie było? Normalnie muszę nadrobić parę stron..

Do tej pory naiwnie myślałam, że takie rzeczy przytrafiają się innym, ale przecież nie nam Błąd.

Dziś wkładałam Neskę do klatki i poczułam coś pod palcami. Moja piękna, szczurza outsiderka ma dwa guzki pod prawą przednią łapką od strony brzuszka - jeden wielkości groszku, drugi mniejszy. Guzki są twarde, ruchome i umiejscowione tuż pod skórą - coś mi się kołacze po głowie, że to rokuje raczej dobrze i że prawdopodobnie nie jest to nic poważnego. Ale rozum swoje, a serce swoje - na samą myśl o tym chce mi się ryczeć ze strachu.
W poniedziałek jedziemy do weta...

O tak, znamy to zimne przerazenie chwytające za gardlo...
Ale jestescie w dobrej sytuacji, to na pewno gruczolaki a Neska to kobitka w sile wieku, bedzie dobrze!
Ale w tej sytuacji sprawa pewnie bedzie z dodatkową sterylizajcą.
Buziaczki, sciskam Was okropnie!! Nie martwic sie na zapas!

Oby to były łagodne zmiany, łatwe do usunięcia. Trzymam kciuki za Neskę. Młoda i silna z niej dziewczyna, będzie dobrze.

Nue, trzymam mocno za Kawusię, będzie dobrze

Na pewno będzie dobrze! Trzymaj się i koniecznie napisz jaka diagnoza!

Co tam u lekarza ?

Wróciłam dopiero wczoraj wieczorem. Zadzwonię do weta dzisiaj, powiem, jaka jest sprawa i ewentualnie umówię się od razu na zabieg. Pomyślałam sobie, że dobrze by było zrobić to w piątek po południu, albo w sobotę, żebym spokojnie mogła jej przypilnować przez weekend.
A Neska od wczoraj do mnie lgnie, wyraźnie ucieszyła się na mój widok, zupełnie jak nie ona, a mnie się serce ściska, jak na nią patrzę
Zmiany u nas duże, przede wszystkim Tchibo jest już w jednej klatce z dziewczynami. Dokonał tego mój TŻ, uprzednio przeprowadzając z Mokką pedagogiczną rozmowę (udała się dopiero za drugiem podejściem, bo za pierwszym razem szczura rozwaliła się rozkosznie u niego na rękach, tak ze zwisającymi łapkami, i nie mógł powstrzymać śmiechu). Po czym wpakował małą do dużej klatki - i już. Od czasu do czasu słychać jeszcze wrzaski, ale widać, że mała została całkowicie zaakceptowana. Przez te trzy dni urosła, sierść jej zgęstniała - robi się z niej śliczna panienka

Wkasnie Nue, co tam?

Idziemy z Nesią do Provetu, kliniki weterynaryjnej w Siemianowicach, dość chwalonej w internecie. Jest tam nawet wet od gryzoni, ale niestety aktualnie na urlopie, toteż wybieramy się dopiero w przyszły wtorek. Mogłabym iść już dzisiaj, ale nie chcę Neski oddawać w ręce jakiegoś konowała, tym bardziej, że tym razem nie chodzi przecież o katar, tylko najprawdopodobniej o zabieg usunięcia tych nieszczęsnych guzków.
Żeby tylko wszystko było dobrze...