szczury.org

Chłopcy się bardzo często leją, a ja nie wiem co o tym myśleć. Nie wiem nawet, kto jest dominatem, gdyż siły rozkładają się po równo. Anton drze pyszczek, jak go Maestro wywraca na plecki i iska. Jak by go żywcem ze skóry obdzierali, takie wysokie: "piiii!"
Za to jak jest cisza to wystarczy spojrzeć pod kołdrę, a tam Maester na pleckach się wyleguje pod łapkami Antosia. I nie wiem kto tam rządzi. Jedzenie? Różnie. Choć wydaje mi się, że Anton czeka, aż Maestro zje. Oczywiście nie zawsze :I
Za to kiedy chcę go podnieść, a on sobie nie życzy i widać już, że cały się zżyma do skoku, ale ja już-już go mam, a on w tym momencie przeraźliwe "SKRZEEEEEK!!" więc go puszczam.

Nie wiem czy dobrze robie jak odpuszczam po jego skrzekach. To są takie niskie dźwięki, odczytuje je jako ostrzegawcze.

Jak Pumba mi tak skrzeczy jak go biorę, to go przytulam i głaszczę, a on zamyka oczka, przeciąga się i jest cały szczęśliwy Myślę, że warto spróbować w ten sposób. Inaczej może się wysprycić i za każdym razem, kiedy nie ma ochoty na podnoszenie, skrzeczeć, bo zapamiętuje, że dostaje to czego chce. A jak mu pokażesz, że krzywdy mu nie robisz, może się uspokoi.

Rany, 2 lata minęły - ile rzeczy się zmieniło. Anton odszedł we wrześniu 2008 roku - problemy neurologiczne. Maestro w maju 2009 - przyczyna nieznana. Po prostu znalazłam go nieżywego. Bez Antosia to już nie było to samo - Maestro był bardziej posępny, spał całymi dniami i udawał, że go nie ma. Nigdy nie był wyjątkowo energiczny, ale mimo to, różnica w zachowaniu była widoczna.
Teraz chciałabym zrobić sobie przerwę,a potem pomyślę o samiczkach:).

Jest u mnie na tymczasie urocza 1,5 letnia Zuza i nie mogę się nadziwić ile ona ma energii, jaka jest skoczna żwawa i wesoła. Jest esencją opowiadań o przyjaznych, wesołych szczurach. Moich chłopcy byli jednak bardziej stateczni i dostojni : P

P.S. Maestro do końca życia był szary i nie zapowiadało się na blaknięcie.

Zastanawiałam sie ostatnio, co sie z Tobą stało, że Cie nie ma...
[*] [*] Dla chłopaków


A samiczki są baaardzo fajne Zwłaszcza, jak zżerają mi łóżko ;>

ah:) przez ten czas często wracałam myślami do forum i tej przyjaznej atmosfery tu panującej:)

w międzyczasie około października dostałam uczulenia, które w miejscach zadrapań skutkowało bąblami jak od smagnięcia pokrzywą i dusznościami. szczurków nie ma, a duszności mam dalej czyli nie one były głównym czynnikiem [na szczęście]

btw właśnie wypatrzyłam w Anahata Rattery planowany miot 'F': dumbo fuzzy pod koniec września <3
oj wysyłam CV

(*) Dla chłopaczków.

Dumbo fuzz, łah

kurcze, aż mi się łezki w oczach zakręciły..
myślałam sobie o Was ostatnio, ciekawa byłam co u chłopaków, bo w lipcu kończyli by dwa latka.
strasznie mi przykro, że już ich nie ma.. nasza rodzinka..

Susu, widzę że Twoje stadko się powiększyło Natomiast zdziwiłam się, że Nina nie powiększała już swojego stada.
Dziewczyny, muszę poczytać Wasze wątki żeby wiedzieć co się dzieje

sophiya pisze:Natomiast zdziwiłam się, że Nina nie powiększała już swojego stada.

Ja nie powiększyłam? A na ilu sie zatrzymałaś? Bo mam 22 szczury Najwięcej było 27, ale teraz już tylko schodze z ilości Sporo ogonów sie wykruszyło, co widać w podpisie....


EDIT
Z tym czytaniem w naszym wypadku zajęłoby Ci to strrrasznie dużo czasu

Ah, zmylił mnie Twój podpis

[*] Heidi, Mafia, Him, Vanilla, Mysia, Kyoko, Milka, Solisia, Afera, Nessy, Deborka, Fuks [*]

i to ze spojrzalam na pierwszy post w Twoim temacie nie sprawdzając daty Okej, nie mam więcej pytań

sophiya pisze:Susu, widzę że Twoje stadko się powiększyło

ano, ostatnio się doszczurzałam
ale Pumba i Timon zdrowi, a za chwilkę stukną 2 latka, dlatego tym bardziej się zdziwiłam, że Twoich chłopaczków już nie ma..

Susu, też się zdziwiłam :I. Anton we wrześniu zrobił się mniej sprawny, okazało się, że tylne łapki nie pracują dobrze. Potem zaczął przechylać główkę, miał coraz większe problemy z poruszaniem się, schudł. BARDZO przykro było na niego patrzeć. Ale hm, już przedtem był bardzo wrażliwy na dotyk i piszczał często bez powodu i wet powiedziała, że może się okazać, że będzie miał problemy neurologiczne. [zresztą wydaje mi się, że prowadziłam dywagacje na ten temat w moim wątku]

A Maestro to naprawdę nie wiem dlaczego:I. Ponad tydzień leczyliśmy ropniaka i kiedy wszystko było w porządku - jemu się nagle zmarło. O ironio!

Ale wymiziaj ode mnie Timona i Pumbę, niech się zdrowo chowają [dalej] ^^

kurcze, nie strasz.. Pumba też jest bardzo wrażliwy na dotyk, piszczy praktycznie przy każdym kontakcie..

a jeśli chodzi o Maestro.. może tęsknota plus choroba i serce po prostu nie dało rady..
naprawdę strasznie mi przykro

wymiziam, wymiziam..

zajrzyj do nas czasem i powiedz co u Ciebie, co? bo tęsknimy!
a wyhaczyłam gdzieś ostatnio, że będziesz miała jakieś rasowe ogony.. :>

O! A myślałam o sophyi właśnie ostatnio..