szczury.org

Nakasha, o to właśnie chodzi, że to nie są kastraty.. normalne, pełno-jajeczne szczury, które są razem wypuszczane z samicami. Nie mieszkają razem ,ale ten 'kontrolowany' wybieg może doprowadzić do niechcianej sytuacji, ale przecież Izold jest dorosła, to co robi jest wporządku i wszystko jej w zoologicznym powiedzą .

Mycha pisze:A dlaczego nie mogą zamieszkać razem?

Nie mogą.Bura przyzwyczajona jest że 24h ma otwartą klatke i biega po szafach a ta mała tak nie umie,albo najprawdopodobniej by spadła. Burej nigdy się to nie zdarzyło.Szafy używa jako drugiego domku ^^
I wątpie czy dałabym rade przyzwyczaić Burą do takich warunków jakimi są siedzenie w klatce i czekanie aż ktoś łaskawie ją wypuści.Kiedy kupiłam Kwaska i Wirusa i musiałam odjąc jej z wybiegu dużą szafe to była załamana.(Chociaż zostały jej jeszcze 2 a jak na nią to bardzo duzy wybieg.)
Jeśli istnieją sposoby przyzwyczajenia to bym sie za to zabrała.
Boje się o jedno że Bura może zagryzć małą.Zawsze mieszkała sama,czasem dopuszczana jest do samicy kolegi ale czasem dochodzi do sprzeczek.
I gdybym teraz 2 samiczki walnęła do jednej klatki to czy by się nie czuła dziwnie że zawsze miała SWOJE poidełko,SWOJE legowisko,SWOJE gniazdo i SWOJE żarcie,a teraz musi je dzielić z kimś kogo nie zna zbyt długo?
Bo ja bym się wnerwiła.Koleżanka?Ok.Współlokatorka?Nie za bardzo

No to chyba są odpowiednie tematy o łączeniu... wystarczy poczytać...

Izold pisze: Boje się o jedno że Bura może zagryzć małą.Zawsze mieszkała sama,czasem dopuszczana jest do samicy kolegi ale czasem dochodzi do sprzeczek.

Nie wypuszczaj szczurów przeciwnej płci razem.

Izold pisze:I gdybym teraz 2 samiczki walnęła do jednej klatki to czy by się nie czuła dziwnie że zawsze miała SWOJE poidełko,SWOJE legowisko,SWOJE gniazdo i SWOJE żarcie,a teraz musi je dzielić z kimś kogo nie zna zbyt długo?

Ten cały temat dotyczy tego iż szczury to zwierzęta stadne.
Poczytaj o Fresce Limby. Ratowaliśmy młodą z allegro od terrarysty, ktory nawet nie potrafił określić płci dorosłego szczura (miała być samcem). Mała przesiedziała całe życie w małej klatce - była nieszczęśliwa i przerażona. Mimo, że nie była już małym szczurkiem to po dołączeniu do stada wreszcie odzyskała wszystkie siły i radość do życia.

Mój szczurzy nałóg, mimo, że od śmierci Feliza minęły ledwo dwie godziny, karze mi kupić kolejnego ogonka. Jednak widząć i czytając tematy na forum, stwierdzam, że muszę kupić dwa. A co za tym idzie, większa klatka, zabawki itd. Czy ktoś z Was może mi doradzić? Kupić dwa, czy w ogóle? Nie wiem, czy będę w stanie zajmować się dwojgiem samców/samic.

Dwójką zajmuje się nawet łatwiej, niż jednym, więc bez dwóch zdań brać dwójkę. Jak szczurki są razem, to potrafią same się sobą zająć i nie trzeba im poświęcać aż tyle uwagi. W związku z tym brać dwójkę, albo nie brać wcale, bez rozważania brania jednego.
Klatka na pewno będzie potrzebna dwuszczurkowa, porządna. Ale zabawek nie ma co kupować. Najfajniejsze są takie, robione z różnych rzeczy, które każdy ma w domu. Dla szczurka nawet tuba od papieru toaletowego jest super zabawką.

Silent, dasz radę. Zajmowanie się dwoma szczurkami, to mniejszy problem niż zajmowanie się jednym. Tylko trzeba je wypuszczać w jednym pomieszczeniu, tak aby oba mieć "na oku".

Nie kupić a zaadoptować.
Nie ma absolutnie żadnej różnicy między zajmowaniem się jednym szczurem a zajmowaniem się dwoma, poza tym, że potrzebują odpowiedniej klatki.
Poszukaj w ofertach adopcyjnych i przyjmij do siebie 2 ogony, dając im dom, którego nie mają.
Ważne, abyś odkaził klatkę Felixa - mogą tam być zarazki, na które on zmarł.

Ja mam trzy i wielkiej roznicy w opiece nie widze, bo zwykle wszyscy chodza razem

Ja mam 8 szczurów i potrzebują mniej uwagi niż 1, bo zajmują się sobą i mają "swój świat". Wszystkie są oswojone, lubią kontakt z człowiekiem nie uciekają i garną się na ręce. A to dlatego, że wszystkie były adoptowane z tego forum i od małego miały kontakt z człowiekiem, były brane na ręce i kompletnie nie boją się opiekuna. Co innego szczury ze sklepu zoologicznego - miałam kiedyś takiego - całkowity dzikus i wiele miesięcy ciężkiej pracy zajęło mi oswojenie go i przekonanie do tego, że człowiek jest dobry i nie należy uciekać od niego gdzie pieprz rośnie Jeżeli mogę doradzić - bierz 2 tej samej płci z naszego forum. Będziesz miał/miała super towarzyskie szczurki i do tego pomożesz potrzebującym domu

Cóż, po stracie Felixa, chciałbym przygarnąć kolejnego ogonka. Czy jest sens kupowania jednego? Zawsze miałem pojedyńcze szczurki, jednak czytając forum stwierdzam, że szczury muszą mieć kogoś do towarzystwa. Niestety... Nie mam możliwości przygarnięcia dwóch ogonków, więc pytam, przygarnąć jednego, czy wcale?

Pomóżcie

Nie chcę być niemiła, ale ja bym wtedy nie przygarniała wcale, lub ewentualnie przygarnęła szczura, który nie chciał się zaaklimatyzować w towarzystwie (czasem są takie).

W takim razie żadnego. Szczur samotny cierpi i skoro już to wiesz, skazywanie szczura na samotność byłoby celowym i perfidnym okrucieństwem...

Albo wybierz sobie zwierzątko, które może być same, np. chomik syryjski.

Ewentualnie możesz pomyśleć nad adopcją szczura, który jest mocno agresywny do innych szczurów i musi być trzymany sam, ale takowe rzadko się zdarzają.

Nie mam możliwości przygarnięcia dwóch ogonków, więc pytam, przygarnąć jednego, czy wcale?

nie rozumiem twojego braku możliwości? Proszę sprecyzuj. Skoro miałeś jednego szczurka spokojnie możesz mieć dwa, potrzebna tylko trochę większa klatka, lub obecna połączyć z nowa. Szczurki są naprawdę nieszczęśliwe kiedy nie maja drugiego ciura
http://www.youtube.com/watch?v=cDy3bMRu ... re=related sam zobacz dlaczego dwa
A jeśli nadal będziesz twierdził ze jeden albo wcale , to moja odp. jest WCALE

nie rozumiem twojego braku możliwości? Proszę sprecyzuj. Skoro miałeś jednego szczurka spokojnie możesz mieć dwa, potrzebna tylko trochę większa klatka, lub obecna połączyć z nowa.

Już mówię. Otóż na dzień dzisiejszy nie posiadam oszczędności aby kupić nową klatkę. Dodatkowo, dwa szczurki to dwa razy więcej czasu, który muszę im poświęcić. A ja niestety mam szkołe na dodatek egzaminy przed sobą. A jednak dwa takie malce to sporo pracy. Więcej biegania, jedzenia etc. Pozatym, moja mama nie chce mieć dwóch szczurków, bo kto się nimi będzie opiekował jak mnie nie będzie w czerwcu przez tydzień? Dotychczas zajmowała się jednym babcia, ale dwoma? W sumie nic się im nie stanie jak nie pobiegają ten jeden, jedyny tydzień.

Cóż, ja jestem mocno szczurnięty, i odczuwam potrzebe wypełnienia pustego miejsca w pokoju, ale nie wiem, czy dam radę utrzymać dwa ogonki.

Dlatego mam dylemat. Skoro nie może być jeden, trudno, chyba rozstanę się z ogonkami na jakiś czas.