Odp: Fredryk vel Król Szczurów już u mnie!

[krwiopij]

Bandytka i Fredryk właśnie śpią rozkosznie przytuleni w Fredryczkowym koszyku. Bandit była dzisiaj koło południa trochę zaspana, ale koniecznie chciała wyjść z klatki. W moim łóżku spały jamniki, więc nie mogłam jej wypuścić. Pomyślałam, że w takim razie pozwolę jej pospacerować po biurku i klatce Fredryka. Jak pomyślałam, tak zrobiłam. Bandit jednak, zamiast spacerować, wyjadła z miski wacika kilka najlepszych chrupek, wlazła do koszyka, ułożyła się na śpiącym tam Fredryku (który tylko ziewnął, spojrzał na nią, znów ziewnął i wrócił na przerwanej czynności) i sama po chwili usnęła. Są taaacy rozkoszni. Zrobiłabym im zdjęcie, ale nie chcę im przeszkadzać. W każdym razie cieszę się ogromnie, że na tyle się polubili.

[helen.ch]

Jeju... jaka cudowna wiadomość, dziewczyno ty to wydaj drukiem, plesae...

[Telimenka]

bosko ze juz sie dogaduja :-D sledze temacik i tak milasto sie czyta o "futrzastym frajerze". hihi wyczochraj Ogonki ode mnie. gratuluje udanego oswajania i laczenia zarazem

[odmienna]

niesssamowite :-D. Może nawet lepiej, że nie zrobiłaś zdjęcia- można przymknąć oczy i do upojenia wyobrażać sobie tę scenę....

[krwiopij]

Naprawdę dumna z nich jestem. Z Fredryka szczególnie (zrobił niesamowite postępy, odkąd trafił do mnie i wciąż się poprawia), ale i Bandit jest niesamowita - wcale się na obcego szczura nie złości, zachowuje tak łagodnie i nawet jak ten głupek złapał ją zębami za skórę na karku i próbował do swojej klatki zaciągnąć (jaskiniowiec jeden!), zniosła to ze stoickim spokojem. Właśnie się obudzili (a szkoda, bo Banduska spała na plecach, a Fredryczek drzemał z łepkiem ułożonym na jej brzuszku) i grzecznie zajadają gerberka ze wspólnej miski. Ciekawi mnie ogromnie, gdzie pójdzie dzisiaj spać - do siebie, czy jednak do Fredryka. A może to on przeprowadzi się do niej? To drugie wyjście byłoby w sumie lepsze, bo klatka Fredryka nawet na samą Bandytkę jest za mała... :>

[gryzaj]

krwiopij chyba bedziemy Ci oddawac kazdego szczura do oswajania przed adopcja

[krwiopij]

Nie wiem, czy z każdym równie dobrze pójdzie. :> Wiecie, w sumie recepta była śmiesznie prosta - spokój, łagodność i małe oczekiwania. To ostatnie pozwalało mi wyluzować się i nie czekać niecierpliwie na kolejne oznaki poprawy. Po prostu jakie by postępy nie były, takie były dobre. A Fredryk sam wykazywał chęć współpracy. Bo czemu miał chcieć wściekać się i nerwy sobie psuć? Załapał, że nikt nie chce go męczyć i w sumie życie u mnie jest fajne, to przestał się złościć i pokazał, że naprawdę fajny z niego szczur. :-)

Bandytka śpi jednak u siebie. Sama. Fredryczek znów upchnął się na swojej półeczce nad klatką. Dobrze by było, żeby jednak zamieszkali razem, bo wtedy będziemy mogli chociaż na kilka dni na działkę pojechać - świeże powietrze, niezanieczyszczone roślinki prosto z lasu i wakacyjna atmosfera powinny im się spodobać. Chociaż i tak trzeba poczekać, aż Bandusia będzie całkiem zdrowa. Teraz biedna jeszcze charczy chwilami...

[yss]

a wiesz, ostatnio śnił mi się fredryk, jakieś kilka dni temu. mieszkał u mnie razem z moim stadem. troszkę się bałam wyciągać go z klatki, bo w sumie zaskoczyło mnie, że w niej siedzi pozdrów go ode mnie.

[krwiopij]

Ciekawe, bo ja też z klatki bym go nie wyciągnęła... Pozdrowiony. Śpi na boku, zwinięty jak rogalik, ale jak mu powiedziałam, że ciocia ze Szczecina go pozdrawia, to nawet spojrzał na mnie jednym okiem i ziewnął. A jak na niego o tej godzinie to całkiem sporo.

[krwiopij]

Pochwalić się muszę. Fredryk i Bandytka od dwóch dni mieszkają razem.  Fredryk podjął męską decyzję (to jednak wciąż prawdziwy mężczyzna jest ) i po prostu się do Bandusi wprowadził. Ot tak, po prostu - zlazł ze swojego biurka, wszedł do jej klatki i już tam został. Obyło się bez pisków, kłótni i awantur. Już pierwszego wieczora zgodnie zajadali jogurt ze wspólnej miski, a drugiej nocy spali w jednym domku (pierwszej Fredryczek wolał nie ryzykować i nie wpraszać się do Bandytkowej sypialni). Strasznie są fajni. Bandusia ze spokojem znosi towarzystwo tego wariata, a on skacze, bryka, szaleje i wciąż poznaje klatkę - na dno jeszcze nie zszedł, ale dzisiaj wyraźnie do tego zmierza i pewnie zaraz zdecyduje się na ten odważny krok. Wychodzi za to na spacery na moje łóżko. Bardzo mu się tu podoba. Buszuje w pościeli, włazi mi na plecy, zwiedza, biega, podskakuje i w ogóle strasznie jest śmieszny.  Niedługo pewnie zacznie schodzić na podłogę - na razie tylko patrzy z wyrzutem na Bandytkę, która z łatwością zeskakuje z łóżka na parkiet i nie ogląda się na pełnego obaw przed nieznanym Fredryczka.

O, Fredryk właśnie zlazł na dno klatki. Powoli i ostrożnie, ale już poczuł się pewnie i wszystko z zapałem obwąchuje. Zaraz powieszę im na dole nowy koszyk, który czeka już od przeszło miesiąca. Powinien im się spodobać.

[gryzaj]

niedlugo pewno poczuje sie prawdziwym mezczyzna 

[krwiopij]

Dzisiaj Fredryczek pierwszy raz był u weterynarza (pierwszy odkąd jest u mnie). Nic mu na szczęście nie dolega, ale zabrałam go jako towarzystwo dla Bandytki. Przy okazji można było dokładnie obejrzeć jego uszy. I za wesoło nie jest... Biedne uszyska są tak zdeformowane, że nie nawet przepłukać ich nie idzie - jest obawa, że płyn miałby problem z wydostaniem się na zewnątrz. Fredryk sam nie jest w stanie czyścić tych uszu, więc już trochę na zapas się martwię. Teraz wszystko jest w porządku, nic złego się nie dzieje, ale boję się, że z czasem mogą pojawić się jakieś problemy. A wtedy nie będzie za wesoło... Ech, ale nie ma co teraz się nad tym głowić. Może będzie cały i zdrów i problem chorych uszu nigdy nie zaistnieje. Oby.

[krwiopij]

Czy ktoś mógłby wywalić post powyżej? Wysłałam go nie tam, gdzie powinnam...

Wróćmy jednak do tematu Fredryczka i Bandytki. Na początek coś miłego - nowe fotki. Zrobione przypadkowo, po prostu ktoś zostawił aparat w kuchni i zgarnęłam go do siebie do pokoju, kiedy szłam z kolacją dla ogonów. Fredryk i Bandusia żyją w zgodzie i harmonii, aż miło na nich popatrzeć. Fredryczek oczywiście przejął dowództwo (to urodzony władca w końcu ) i czasami można go przyłapać, jak iska rozpłaszczoną, całkiem nieruchomą i wyglądającą jak nieżywą Bandytkę. Prześmiesznie wtedy wyglądają. Zapewniam, że nikomu krzywda się nie dzieje.


Cudne gryzonie w oczekiwaniu na kolację. Zdjęcie z iskaniem niestety wyszło nieostre...


A to z dedykacją dla naszych wiernych czytelników...

Z mniej przyjemnych rzeczy - choroba bandytki zdaje się postępować. Przedwczoraj byłyśmy u weterynarza, bo podawanie dwa razy dziennie furosemidu nie przynosi oczekiwanych efektów. Mała wciąż dziwnie rzęzi przy oddychaniu. Niby jest aktywna, ma dobry apetyt i wygląda na zadowoloną z życia, ale od poprzedniej wizyty (czyli w ciągu 8 dni) schudła 21 g - do równo 300. Dostała deksametazon, to jedyne, co tutejsi weci mogą dla niej zrobić. Jutro dzwonię do naszej pani kardiolog, może ona coś poradzi. Bardzo chciałabym wyjechać w tę niedzielę na tydzień nad morze (czekam na to już od 3 lat, przygotowania idą pełną parą i naprawdę liczę, że się uda), ale jeśli stan Bandusi się pogorszy, będę musiała zostać. Jeśli jednak wszystko będzie OK, mała zostanie pod opieką mojego brata - będziemy w stałym kontakcie i gdyby działo się coś niepokojącego, wsiądę w pociąg i wrócę do niej. W ten sposób powinno udać mi się ukraść dla siebie chociaż kilka dni.

[merch]

Mimo wszystko cieszę sie ,ze połaczenie poszło tak ładnie- ja mam dwa szczurki do oswojenia chętnie ci je oddam na reedukacje

[gryzaj]

razem wygladaja po prostu super!!

a to zdjecie fredryka z jezorem - powala moznaby go uzyc zamiast emora 

za mala szczure czymamy kciuki. bardzo bardzo. twarda z niej sztuka - zadaje sie z takim brutalem, to i chorobe ulaskawi :]

no i pamietaj, ze musisz im pozwalac duzo imprezowac.