szczury.org

Gratuluję mądrej dziewczynki! Ucałuj ją ode mnie!

Ludzie... Ale kanapa pogryziona...

witaj w klubie poszkodowanych...........heheheheh!!!
moj maz nawet nie wie,ze siedzi na pocerowanych dziurach,inaczej by mnie chyba wypisał z rodziny :lol:

Ja nie mam tak dobrze... To właśnie on pokazuje mi wszystkie dziury... Jak mi wczoraj pokazał poduchy od kanapy (obie z obu stron :!: :!: ), to nie wiedziałam, gdzie się schować... Cola ma zakaz wstępu na kanapę, muszę ją intensywnie pilnować - to jest męża warunek. Próbuję ją oswoić z podłogą kuchenną - ma pootwierane drzwiczki klatki, od nich idą drabinka i gałąź, a na podłodze przy klatce jest rozłożony materiał, z którego ma zrobiony hamak. Z klatki wyjdzie na razie tylko przy mnie i to zdecydowanie po materiale. Jeśli już wyjdzie kawałek dalej, to jest naprawdę tylko kawałek i zaraz szybciutko wraca do klatki. Tak, wiem, tak będzie tylko na początku, potem będę przeklinać, że mi się pod nogami pęta Pozdrowienia dla wszystkich

douchee, a nie lepiej byłoby przykryć na czas biegania kanapę na przyład jakims starym kocem? Ja tak chronię swoje meble, bo 4 mordki potrafią narobić naprawdę paskudnych szkód.

Wiesz, początkujące małżeństwa, zaczynające od zera i to 200 km od domu raczej nie mają takich rzeczy... Już o tym myślałam, ale naprawdę nie mam nic takiego...

OK, rozumiem, ale możesz spróbować poszukać w sklepach z odzieżą na wagę, ja kupiłam ostatnio ogromny polarowy koc za 3 zł, oczywiście wszystko dla mordek moich kochanych.

Koc kupiony i kanapa zabezpieczona :!: Jutro wyjeżdżamy na trzy dni do naszych rodzin i doszłam do wniosku, że za nic na świecie nie zostawiłabym tu Coli (nawet, jeśli miałaby być pod czyjąś opieką), więc muszę ją zabrać. Kupiłam transporterek, do którego niestety, jeszcze się nie przyzwyczaiła i zrobiłam na szydełku coś w rodzaju torebki-kieszeni, którą można trzymać w dłoni (jak mini wersja torby dla psa) lub powiesić na szyi. Wygląda lepiej niż się spodziewałam, a Cola chowała się do tego podczas zabawy (z tym, że nie było jeszcze wykończone). Przed chwilą z tym walczyła, ciągnęła za tasiemkę i próbowała skraść. Zrobiłam pare fotek, ale nie umiem zmieniać kabli i nie przerzucę zdjęć na kompa... Może jutro się uda, a wtedy Wam tu pokażę (Ale mam nerwa przed tą podróżą, przecież mała dostanie nerwicy - pociąg, pełno nowych ludzi, nowe otoczenie, zwierzęta takie jak kot i pies myśliwy... Dlatego zrobiłam tą kieszeń - nie będę jej w ogóle odstępować na krok, podejrzewam, że ona sama nie będzie miała ochoty ze mnie zejść...)

Tylko się nie zdziw jeśli wyskoczy ci na kark i zacznie wszystko obwąchiwać Moja tak miała podczas jazdy autobusem - ma-sa-kra. Za nic niechciała usiedzieć na miejscu, jechałem ze znajomym to nawet próbowała na niego przejść O_o
Jeszcze jakieś stare babcie obok mnie siedziały ... " Fuj! co to za ochydztwo ! " itp. itd. A ja im jeszcze siedzenia ustąpiłem :evil:
Powodzenia w podróży

O w morde... Mimo wszystko się spodziewam, że będzie siedziała w tym kuferku, który zrobiłam i zostanie pod kurtką. Ona się nawet boi zejść z klatki na podłogę w kuchni (aczkolwiek powoli zaczyna po niej spacerować), a co dopiero w pociągu... Poza tym jest jeszcze transporterek :-D

jak wrocisz to dokladnie wszystko nam opowiedz!
ciekawa jestem czy jej sie spodoba podroz?
no i relacja ze spotkania z "dziadkami i babciami"....heheheehh co powiedzieli na twoja coreczke?????????? :twisted:

Wyjazd nie przeszkadza mi w tym, żeby informować Was o wszystkim na bieżąco :-) Otóż, Colutka nie siedziała w kieszeni, którą dla niej zrobiłam, chyba dlatego, że (przyznaję się) trochę na siłę próbowałam ją tam zamknąć, gdy wychodziliśmy już na pociąg... Wyszła sobie po prostu spod kurtki i oglądała Elbląg (za nic nie chciała się całkowicie schować...), a w pociągu, rozłożyła się (w dosłownym tego słowa znaczeniu) jak księżniczka pod moim swetrem i szczurka nie było. Całą podróż przespała. W Tczewie, gdzie czekaliśmy na pociąg do Elbląga, włożyłam ją do transporterka, ale potem się okazało, że tam strasznie zimno się zrobiło, ogonek zmarzł i gdy tylko usiedliśmy w przedziale, zaraz ją zabralam pod swetr :-D Teraz śpi w transporterku na szafie (pojadła kocich chrupek, napiła się i się piznęła). Tymczasem, teściowa boi się szczurów, szwagry nie reagują specjalnie, ale pies strasznie się ekscytuje! Patrzy na mnie z taką radością, jakbym miała mu dać kawałek mięska. Uśmiecha się i się oblizuje... Straszne. Zobaczymy, jak pójdzie noc, a jutro jedziemy do moich rodziców

A oto kilka fotek :-)

Aaaa, zapomiałam o tej "sakiewce" dla małej. Przydała się, bo gdy transporter miał wypadek i wypadło z niego wszystko, co tam było i nie miałam skąd wziąść trocin i siana, to na żwirze położyłam właśnie to coś. Tam Cola spała i łatwiej było ją wyciągać, bo razem z "łóżeczkiem". Teraz leży to w klatce :-D

[img=http://img166.exs.cx/img166/9748/aa0rj.th.jpg]

[img=http://img229.exs.cx/img229/528/bb3fq.th.jpg]

Tutaj postanowiła mi to zabrać (w końcu to dla niej było)

[img=http://img229.exs.cx/img229/3410/cc8zm.th.jpg]

[img=http://img232.exs.cx/img232/8044/dd8fz.th.jpg]

Całkiem fajny pomysł z tym szczurzym nosidełkiem, ale u mnie to by chyba nie przeszło, nie mogę ogonów zamknąć w transporterku a co dopiero w takim cudeńku Gratuluję pomysłu.