szczury.org

Otóż to. Doszłam do wniosku, że moje ogony stanowczo zasługują na własny temat.

Oto Yksi, zdjęcie sprzed miesiąca, niestety jeszcze z noskiem upapranym porfiryną - dzisiaj już zdrowy. Mój zbójnik, moja freta i mój gronostaj w jednej białej osobie.
http://img225.imageshack.us/img225/8966/yksi0qz.jpg

Kaksi, klucha i przylepa, szczur poduszkowo-hamakowy z naciskiem na to drugie, miłośnik gerberowego kurczaka i moich paznokci.
http://img111.imageshack.us/img111/3545/kaksi9mf.jpg

Sindre zwany czasem Groszkiem - przyniesiony do domu jako dziewczynka, rośnie na pięknego, dużego chłopa o srebrnym grzbiecie. Łagodny i miły, upodobał sobie moje golfy i wcale nie sika do środka, wzięty na ręce rozpłaszcza się i wygląda jak broszka przylepiona do swetra. Na zdjęciu jeszcze jako dzieciak, przed pojaśnieniem - musze pstryknąć nową fotkę.
http://img111.imageshack.us/img111/4897/sindre9pl.jpg

Heike, Heikunia, Kunia (zgapiłam od Nisi;)), Heikuś - duży brązowy mysz z wyłupiastymi ślepkami, szczur niespodzianka, który miał gryźć, a jest nad podziw miły. Ma jedwabisty ogon i powoli zaczyna mu się rysować kapturek.
[url]http://imageshack.us]http://img111.imageshack.us/img111/2994/heike6oj.jpg[/url]

Ronja, jedyna kobita w stadzie, urzekła moje białasy przemiłym charakterem, odważna i zaczepna, wielka miłość mojej mamy, która mówi do niej "owieczko". Wsadza mi pyszczek do ucha, a czasem do nosa, i łaskocze wąsiskami. Uszata i wełnista, mój kłębuszek z białymi paluszkami.
http://img101.imageshack.us/img101/7884/ronja0uu.jpg

Napstrykam fotek, jak mi stado wymiecie Gerbera z misek, bo na razie nie mam serca ich odrywać od żarcia. ;)

[ Komentarz dodany przez: ESTI: Czw Kwi 13, 2006 11:04 pm ]
Prosze zamieszczac zdjecia zgodnie z Regulaminem, bo utrudniaja przegladanie forum.
ESTI adm.

Śliczniusie :thumbleft: Oby się dobrze chowały

No i czekam na kolejne fotki

Śliczne albinosy :zakochany: i pomyśleć, że na początku w ogóle mi się nie podobały :drap: . W ogóle Twoje ciurki wszystkie są śliczne, ale ja nie jestem fanką słodkich małych kluseczek, tylko wielkich wyrośniętych klusków a Twoje albinoski spore chyba są

przesliczne :zakochany:

fajnie, ze zalozylas nowy temat. bede zaglodac do mojej wnusi i jej kolegow

Wszystkie piękne, ale 'córcia zbójnika' po prostu rozbrajająca

Falka - tak, białasy są spore, w porównaniu z moimi łapami mniej więcej wyglądają tak -


...a w rzeczywistości są większe. ;)

O, jak ja lubię się chwalić ogonami, matko moja. Wybaczcie. Nie za zbyt wiem, co nalezy w takim topiku pisać poza niusami, a że na razie niusów nie ma, będę wklejać foty, ile wlezie.

Alez sliczne stadko
Ciesze sie ze Heike uspokoil sie ze swoja agrsja w stosunku do ludzi..
Bialasy sa boskie :flex:

aj, aj, aj i w końcu doczekałam sie temaciku o Twoich szczurzastych Śliczniusie one wszystkie :zakochany:

Ebuu, zdjęcia okazały się być za duże, za co przepraszam - a teraz klikając na link nie można ich wyświetlić (przynajmniej mi się nie wyświetlają). Czy jakiś mod mógłby mi, że się tak wyrażę, zrobić dobrze ;) żeby działały? Będę wdzięczna niezmiernie.

Ewentualnie wrzucę fotki na photobucket albo mfoto.pl, tylko nie mogę już wyedytować posta - i klops.


edit/ foty z pierwszego posta dostępne
TU ;)

Fea, ale chodzi o te zdjęcia co w pierwszym poscie były? Bo dziwne, wczoraj je widziałam, a dzisiaj nie widać :-(


Dodane po chwili : ups, no tak, tam jest komentarz ESTI... Gdzie ja mam oczy? :oops:

Obiecana fota - Sindre jaśnieje ;)

Fea, sliczne masz ogony :zakochany:

no i w koncu doczekalam sie temaciku o nich :hihi:

Zdjecia poprawilam, tak zeby dzialaly.
Szczurzaste sliczne.

Towarzycho mi się chwilowo powiększyło o cztery białe ogony. Ciekawskie, śliczne szczury z różowymi pyszczkami. Na razie leżą rozłożone na sianie i wyglądają jak wata cukrowa. Zaraz złapię za aparat i pójdę pstrykać.

W trosce o Heikego, który swojego czasu miał problemy natury ornitologicznej ;) postanowiłam go dziś ochlapać w letnim naparze rumiankowym, żeby sobie zamoczył to i owo. Wlałam ostudzony napar do wanny, zrobiłam sporą wyspę z piankowego dywanika, żeby ogon miał możliwość wyjścia na suchy ląd, i wpuściłam go do środka. Przez chwilę łaził tam i z powrotem po dywaniku, wreszcie postanowił wejść do wody - i dowiedziałam się w krótkim czasie dwóch ciekawych rzeczy:
1) Heike jest bezdyskusyjnie szczurem lądowym,
2) Heike potrafi bardzo wysoko skakać. ;)))

Skończyło się na szybkim osuszaniu ręcznikiem obrażonego szczura, ale ile radochy było przy wycieraniu brzuszka, trudno opisać. ;) Heike ma aksamitny, ciemnobeżowy brzuszek, który po wytarciu zrobił się cudnie puszysty. Teraz jest już suchy, siedzi w klatce i mam nadzieję, że zabrał się za banana, którym próbowałam go przekupić - dropsy się skończyły, muszę zamówić.
Idę obfotografować białasy.