szczury.org

Biscuit nie żyje... Miała guza... Nawet nie wiem co napisać... Była małą indywidualistką... Uwielbiała przesiadywać w szafie...zjadać plecaki, do kabelków czuła silny afekt... Była piękna... Kiedy weterynarz dawał jej zastrzyk maleńka przytuliła się do mojej dłoni... Jak mi ciężko.... Miała dopiero 14 miesięcy...

ja po prostu nie wierze.. nie moze byc.. nie da sie to jest jakies..chore nie nie nie... Maly kochany Rudzielec...


['][']['] dla Bis na droge..trzymaj sie Maluszku...Ty tez sie trzymaj Madziu..

['][']['].....

Bardzo mi przykro Wiem co znaczy strata młodego ogona, niestety... Moja Heidi też była za młoda by odejść...

Dla rudzinki [*]
A Ty sie trzymaj :*

Zdjęcia słoneczka...

Dziękuję wszystkim...:* To jest takie ciężkie....

jaka ona piękna! boże..
strasznie mi przykro..
trzymaj się cieplutko..

['] dla Biscuit... przykro mi, kolejny szczurek za TM

współczuję bardzo magda 
to takie przykre, gdy musimy pożegnać się z naszym pupilem
magda trzymaj się jakoś i pamiętaj, że Ty i Biscuit byłyście szczęśliwe, chociaż ta chwila, nie trwała długo, to Biscuit na zawsze pozostanie z Tobą

[ * ] dla aniołeczkla, ślicznego rudzielca

Dziękuję wszystkim...:* Nie wiem co bym bez was zrobiła...nikt inny tego nie potrafi zrozumieć...

Dla przeslicznej Biscuit [']['][']...

bardzo współczuję straty
[*] za śliczną kremówkę Biscuit

Magduś, piszę dopiero teraz bo długo nie było mnie na forum, ale pamiętam jak mi napisałaś o tym na GG... To był szok... Taka silna indywidualistka i dominantka, wydawać by się mogło, że będzie miała też silne serducho... Przypomina mi się moja Majka, nazywana przeze mnie "Siłaczką", najsilniejszy i najzdrowszy szczur z całego stada, jedyna która potrafiła otworzyć wszystkie drzwiczki w klatce, nawet odrutowane, była duża i pulchna, a gdy dopadła ją choroba jej serduszko poddało się w ciągu ledwie 3 dni...... To był dla mnie szok, miała przecież tylko 5 miesięcy... To niesamowite, że choć te istotki mają w sobie taki ogrom potencjału, są "opakowane" w tak kruche i delikatne ciałka...

Łączę się z Tobą w bólu i zapalam światełko nadziei dla tej pięknej biszkoptowej indywidualności...
Biscuit (*)(*)(*)

Biszki potrafiła otworzyć sobie drzwi od szafy...wspinała się na meble i zwisała głową w dół. Pamiętasz jak się śmiałam, że ma w sobie coś z nietoperza? Albo jak na szczurzym spotkaniu spała ze Zdrapką w transporterku... ehh, moja indywidualna ciasteczkówna ['] Dziękuję Ci Asiu:* Wiesz, że rozmowa z Tobą bardzo mi pomogła..? Nie sądziłam, że odejście Ogonka będzie dla mnie aż tak ciężkie do zaakceptowania...

Magduś, nawet nie wiesz jak mnie tym ucieszyłaś, że rozmowa ze mną Ci pomogła... Jak to przeczytałam to poczułam takie ciepło w sercu... Ja wiem doskonale co to za ból tak w nagłej chwili stracić życie swojego małego przyjaciela, o którego życie tak się walczyło ze wszelkich sił... To potworny ból, żal, niezrozumienie dla losu...
Biszkopt, choć miała trudny charakter, to jednak poczuła u Ciebie prawdziwe ciepło i miłość, którego być może nigdy by nie zaznała... Dałaś jej tak wiele... Swoją opiekę, troskę... Teraz biega za Tęczowym Mostem z moją Majeczką (być może swoją młodszą siostrą ), Lolą i Żabką...

Pamiętam ją dokładnie z naszych poznańskich spotkań, szczególnie właśnie tą scenę jak spały wtulone ze Zdrapką... Pamiętam Twoje opowieści o jej "nietoperkowych" skłonnościach ;] Z naszej pamięci ona nigdy nie odejdzie... Ściskam jeszcze raz...

(*)...