Związek między wyglądem a chorowitością

[Alessa]

Pewnie ameryki nie odkrywam ale zauważyłam spory związek między wyglądem szczura a jego podatnością na choroby.Otóż szczurki drobniejszej budowy tj.mniejsze ,węższe lżejsze , zdeformowane etc. częściej chorują.Wniosek przyszedł do mojej głowy na podstawie obserwacji moich szczurów ,oraz szczurów znajomych.Za przykład podam moje dwa szczurki.Pierwsza Zuza-bardzo mała,lekka zdeformowane łapki/paluszki.Bardzo czesto chorowała ,przy czym bieg chorób prawie zawsze ciężki ,trudny do wyleczenia.Niestety przegrałyśmy z chorobą Obecnie jeden z moich chłopaków Bazyl-mniejszy od brata (lżejszy jakby drobnokościsty) juz drugi raz na antybiotyku,non stop coś .W stadzie dziewczyn jest Cleo ze związku matki z synem i też jest bardzo drobna choć odpukać jeszcze nie chorowała.Myślę że jeśli sczurek jest ze skojarzenia kazirodczego ,to jest bardzo duża szansa na chorowitość.Jak jest u Was?

[gadoola]

U mnie jest to samo, moja Dafi tez jest malutka i tez jest z takiego zwiąsku. Do tego dochodzi jeszcze jej przedwczesna ciaża.

[Ogoniasta]

...taka jak sama napisałaś "ameryki nie odkryłaś" Normalne jest, że osobniki drobniejsze, chudsze, mniejsze są zazwyczaj jednocześnie słabsze i bardziej podatne na choroby...zwłaszcza jeżeli, jak piszesz, dochodzą do tego deformacje
Jest to jeden z głównych powodów dlaczego kategorycznie odradza się bezmyślnego krzyżowania i rozmnażania zwierząt przez ludzi nie mających pojęcia o genetyce

Nie wiem o czym tu dyskutować

[Paul_Julian]

A ja sie wyłamię. Duże szczurki bez nadwagi równiez chorują. Być moze są mniej podatne, ale nie ma reguły.

[Alessa]

Oczywiście ze i duże osobniki zdawałoby się zdrowe chorują.Mnie się rozchodzi o związek małych szczurków z podatnością na choroby.
A o czym dyskutować Ogoniasta? Poprostu wymiana zdań Zreszta ktos kto po raz pierwszy ma ogonki może np. dzięki takim rozmowom bardziej dbać, zapobiegać ,wzmacniać odporność.

[Afera]

Z obserwacji moich wszystkich szczurów, tych co teraz mam i tych co miałam kiedyś kilka lat temu wynika, że słabsze są też osobniki albinotyczne, ogólnie jasno ubarwione z czerwonymi oczami. Miałam dwie szczurzyce champagne hooded pink eye i obie non stop kichały, prychały, cały czas na lekach, potem u jeden wyszedł złośliwy nowotwór z przerzutami a u drugiej problemy skórne. Obie nie miały łatwego życia z choróbskami. Miałam też samca z laboratorium albinosa i również zdarzało mu się kichać, po kastracji bardzo szybko odszedł w wyniku zapalenia otrzewnej w młodym wieku. Teraz mam samicę champagne husky hooded pink eye i cały czas mam z nią problemy. Co chwilę kichanie, prychanie co chwila dawanie leków.... chwila przerwy i znów to samo. Mam też samca albinosa z laboratorium, brat tego co odszedł na zapalenie otrzewnej. Podczas oddychania, a w szczególności spania sapie. Zdarza się do rzadko, ale jednak zdarza się. Jest pod stała kontrolą weterynaryjną i drogi oddechowe ma czyste zarówno górne jak i dolne. Po kastracji zrobił mu się ropień - odczyn na nici rozpuszczalne. Dobrze, że ten ropień "wyszedł do wierzchu", bo jakby się rozlał w środku to byłoby po szczurze, a tego ropnia w ogóle nie było widać a tym bardziej czuć.
Natomiast wszystkie moje "kolorowe" szczury są okazami zdrowia, przechodziły tylko przeziębienie.
Czy ktoś jeszcze zaobserwował taką tendencję? (Może też Ameryki nie odkryłam, ale lepiej się dzielić takimi informacjami.)

[Paul_Julian]

Albnosy - tak , chorują strasznie i to niemal reguła. Zapewne związane z chowem wsobnym. Poza tym , ogólnie osobniki albinotyczne w przyrodzie to ułomne. Zapewne brak lub wadliwośc pewnych genów.

No i często chorują tez szczury z laba , niekoniecznie białe:
http://szczury.org/viewtopic.php?f=11&t=26693&p=693960&
http://szczury.org/viewtopic.php?f=11&t=24567

[tahtimittari]

Z labkami to jest tak, że mają wyselekcjonowane genetycznie te szczury, właściwie między nimi są tylko minimalne różnice, są tak hodowane, bo dobrze odnieść do jednakowych stworzeń wszelkie wyniki badań,a z czym takie podobieństwo genetyczne się wiąże,to już wszyscy wiemy niestety

[Alessa]

Ja nie mam labka, lecz beżową Fibi z czerwonymi oczkami i musze przyznać(odpukać tfu tfu) że jest odporna i raczej niechoruje
Ciekawa jestem czy ktoś miał małego szczura i był on nie chorowity ?

[tahtimittari]

Mój Ven był mały.. Miał w wieku zaledwie 10 miesięcy nowotwór od którego umarł.

[Afera]

Ja mam maleńką szczurzycę Maję. Ma rok i waży 286 g. Jest zdrowa, bardzo energiczna. Nie jest podatna na przeziębienia i inne świństwa... mam nadzieję, że jak najdłużej...

[Nakasha]

A ja się wyłamię: miałam sporo małych szczurków, które nie chorowały częściej ani poważniej, niż te duże. Tak samo szczury z rozjaśnieniem. Nie wiem, czy ktoś kiedyś prowadził statystyki pod tym kątem...

Ale na pewno mniejsze i drobniejsze ogony mają cięższy start, w przypadku licznych miotów gorszy dostęp do mleka matki, a to może wpływać negatywnie na odporność i ogólny rozwój.

[Alessa]

To czywiście to nie reguła,a jedynie powód do baczniejszej obserwacji. Wiadomo nie każdy szczur z laba będzie chory od mniej sterylnych warunków niż w laboratorium i nie każdy mały będzie chorował non stop.Jednak wymiana zdań to dobra rzecz..choćby np. jakie leki pomagały.Pamięt5am że przy mojej małej szczurzycy enro zupełnie nie szła,nawet w połaczeniu z ronaxanem.Studiowałam prawie całą tabelke leków.Dobre rezultaty były przy:tylozynie,Amikacynie,i sterydach.Choć najwazniejsze to rozpoznac chorobe,i nie poddawać się.

[Nakasha]

Jakie leki pomagają, to zależy głównie od choroby i jej przyczyny, a nie wrodzonego upośledzenia odporności, które wcale nie zawsze wiąże się z wielkością. Przy słabej odporności generalnie stosuje się normalne leki, tylko np. nieco większe dawki i sterydy + leki na podniesienie odporności - bakterie i wirusy są te same, tylko szybciej się namnażają i ciężej je zlikwidować. Ale tu już musiałby się wypowiedzieć wet.