Od niedzieli są już trzy ale najpierw trochę o najstarszej z nich, która jest ze mną najdłużej. Łatka ma już ok. 2,5 roku, jest kochaną milusińską kluchą. Urodziła się u mnie, to długa historia... Pierwszym moich szczurkiem była Rajka, kupiłam ją w zoologu, bo jak pewnie większość z Was na początku nie czytałam zbytnio o szczurach. Przemiły Pan sprzedawca przekonywał mnie, że Rajka ma tylko 8 tygodni i żebym ją kupiła. Pewnego dnia, wróciłam ze szkoły, zajrzałam do niej i zobaczyłam 8 różowych kulek wijących się koło niej... Była bardzo dzielna, widziałam, że jest zmęczona ale wykarmiła wszystkie i opiekowała się nimi. W 4tym tygodniu oddzieliłam chłopców od matki ale nie wiedziałam co mam dalej z nimi zrobić. Postanowiłam zatrzymać jedną samiczkę a resztę oddać do zoologa. Do tej pory mam o to do siebie żal i nie wybaczę sobie tego, ale nie wiedziałam nawet wtedy, że takie forum istnieje 
Więc poszukałam najdroższego sklepu, z nadzieją że w nim nie wykupią ich na karmę. Po jakichś trzech miesiącach znalazłam Rajkę nieżywą w klatce. Wyglądała jakby sobie słodko spała. Ryczałam potem przez dłuugi czas, nie mogłam uwierzyć, że nie zobaczę więcej mojego najukochańszego pyszczka... Okazało się, że Rajcia była już stara i nie wiadomo nawet ile porodów przeżyła 
Wtedy trafiłam na forum, poczytałam o szczurkach i postanowiłam zaadoptować Łatce koleżankę. I tak o to trafiła do mnie mała Sky, husky. Nie cieszyłam się zbyt długo. Jakiś czas później, po powrocie do domu malutka Sky leżała przy misce. Prawdopodobnie się udławiła Najbardziej było mi żal Łatki, która znowu została sama. Przez jakiś czas, nie miałam innych szczurków, bałam się. Opiekowałam się Łatką najlepiej jak mogłam, jednak smutno mi było, gdy widziałam jak leży sama w hamaku. Znowu nie zawiodło mnie forum W niedzielę przyjechałam do domu z dwiema pannami aż ze stolicy. Niestety na razie nie mogę ich połączyć z Łatką. Przed przyjechaniem dziewczyn, postanowiłam iść do weterynarza z Łatką, bo drapała się, i robiły jej się strupki na grzbiecie. Weterynarz powiedział, że to nie pasożyty, ale możliwe, że uczulenie, i że powinnam ograniczyć Łatce nabiał do minimum. Dostała zastrzyk i maść na rankę i mieliśmy przyjechać na następny dzień. W domu zauważyłam, że zrobił jej się guz w pachwinie, zdziwiłam się, bo wyskoczył jej w jednej chwili. Na następny dzień weterynarz powiedział, że ranka ładnie się goi i że Łatka się nie drapała. Sprawdził też guza. Powiedział, że jest twardy, i że to nie ropień. Spróbował go nakłuć, poleciało troszeczkę krwi. Dzisiaj mieliśmy przyjechać ponownie. Dostała ostatni zastrzyk. Weterynarz stwierdził, że guz sam się wchłonie, bądź zostanie taki jaki jest, i że nie mamy się na razie czym martwić, bo nie rośnie. Możliwe też że Łatka się gdzieś uderzyła i że to krwiak. Ulżyło mi. Niestety tak jak mówiłam, Łatka jest na razie lekko osłabiona i nie mogę łączyć jej z tymi dwoma łobuziarami, bo ją zamęczą. Przy pierwszej próbie latały za nią, skakały, szalały a Łatka uciekała do mnie. Tego się właśnie bałam, że będą za małe dla niej. Jednak gdy Łatka odzyska siły to będę je próbowała łączyć. Mam nadzieję, że wszystko się uda Się rozpisałam, podziwiam jeśli ktokolwiek to przeczyta 
Kilka zdjęć Łatki i maluchów, które poznaje tylko po tym, że jedna z nich ma końcówkę ogonka różową
I dwie wredoty. Ta z różową końcówką ogona, została ochrzczona przez młodszą siostrę jako Carly. Jest grzeczniejsza, i poddaje się drugiej nazwanej Pulpi, która jest odważna i dominuje Carly. Jednak obie lubią spać pod moją kołdrą, sikać do tunelu i próbować wszystko zjeść. W szczególności obudowę od mojego telefonu, staniki i guziki
Jak widzicie, też musiałam sobie zrobić pokój antyszczurowy i wszystko zostało pozaklejane
To by było na tyle, jutro pokażę może, jak dziewczyny mieszkają 
Carly 
Rajka, Sky , Łatka, Pulpi
[*] Alfred 