Tequila… to od niej wszystko się zaczęło w kwietniu zeszłego roku. Koleżanka zapytała czy nie chciał bym zaopiekować się jej szczurem bo zmuszona jest wynająć mieszkanie ale nie bardzo może mieć zwierzaka. Długo musiałem prosić żonę aby się zgodziła…. jednak po godzinach rozmowy, tonie zapewnień że nie pogryzie naszych dzieci w końcu się zgodziła!
Dostałem szczura w terrarium, jedzącego suchą karmę no i przede wszystkim samego. W pierwszym kroku dużo, dużo, dużo poczytałem no i na pierwszy ogień poszła nowa klatka z piętrem, nowy domek oraz nowe jedzenie. Ciur szybciutko się zaadoptował do nowego mieszkania jak i nowego pana. Ciekawostką stało się to, iż po 2 tygodniach nawet moja żona pokochała długi owłosiony ogon a jej długie włosy stały się idealną kryjówką dla Tequili. Od tego momentu niemal wszystko robiły już razem…. Prasowanie, sprzątanie czy spacery na ramieniu stały się normą.
09 czerwca po ogromie czytania w domu naszym pojawiła się Papaja (mój ukochany czarny charakter).
Mimo dość dużego strachu jak to będzie i czy się polubią cała akcja skończyła się na złapaniu za kart, wciągnięciu do domku, przeciągnięciu do poidełka i…. koniec
Rano jedna spała na drugiej 
Warto dodać, iż różnica między nimi to ok. rok.Niestety ok. lipca Tequila dostała kataru i zaczęła ciężko dyszeć. Podawany antybiotyk powodował, że po 2 dniach było lepiej, zaczynała jeść i być żywsza jednak po kolejnych 2 dniach znów było gorzej. Ciur tak szybko jak zdrowiał tak szybko uodparniał się na antybiotyk. Walka trwała ponad dwa miesiące. Często w nocy brałem ją do siebie do łóżka bo słyszałem jak woda przelewa się po jej płucach. W pewną sobotę ukochałem ją mocno a pan doktor podał jej dwa zastrzyki… po pierwszym przestała się bać a drugi zabrał ją do krainy wiecznych dropsów.
Nauczony doświadczeniem wiedziałem, że szybko musimy postarać się o kompana dla Papaji. Samotność w klatce objawiała się apatią i zdezorientowaniem.
20 lipca do domu przybyła Chery. Jako kontrast to czarnego charakteru Chery jest biała. Warto dodać, że jest Dumbo
Dziś obie laski są już dorosłe i świetnie się ze sobą czują. Każdego wieczoru następuje wspólne iskanie i mycie się. Nigdy nie ma kłótni o jedzenie lub smakołyki. Lubią biegać po łóżku i kopać w kwiecie.
W planie na najbliższą przyszłość jest wymiana klatki na jeszcze większą i może przygarnę jeszcze jednego ogona. Co by się nie działo dziś mogę powiedzieć, że to najlepsze zwierzaki na świecie i nie wyobrażam już sobie życia bez nich.
)Niech się zdrowo i szczęsśiwie chowają! 
