Jestem Dominika, mam 20 lat i mieszkam w Warszawie. Coby tu... Studiuję pedagogikę (II rok przede mną), mieszkam (jeszcze) z rodzicami, pracuję. Uznałam, że warto się przywitać, skoro chcę tu z Wami trochę posiedzieć.
Jak tylko moi rodzice i młodszy brat się wyprowadzą mam zamiar zaadoptować dwa ściury :3 Teraz z tym zwlekam bo mamy 3 koty... I nie czuję się na siłach brać i stresować teraz ogonków. I kotów, bo to gamonie.
Szczury były moim marzeniem odkąd dowiedziałam się, że moja mama je miała a ostatniego oddała pod koniec ciąży - że się tak wyrażę - ze mną. A jako, że trochę już podrosłam i stałam się bardziej odpowiedzialna to czas na tak zajmujące zwierzę jak ściury
Jestem na etapie intensywnego gromadzenia wiedzy, rozważania wszystkich za i przeciw, spisywania co ciekawszych rzeczy i przeglądania sklepów. Kusi mnie, żeby już przywieźć klatkę od babci (a zostały mi ogromne, po fretce - tak, pójdą do generalnego i dokładnego mycia.
pierwsza oraz druga. Zdjęcia sa stare, stąd ta jakość 
)Szczuraski będą - jak wspominałam - gdy tylko wyprowadzą się rodzice. Co jest jeszcze niewiadomą, ale na pewno do końca tego roku.
Wciąż mam jeszcze największą rozkminkę na świecie... Chłopaki czy dziewczyny?! Wszędzie tyle samo plusów i minusów. Yh!
Tak czy siak - WITAM! I mam nadzieję, że niedługo pojawi się mój temat ze ściurami.
Dominika
). Natomiast czy bardziej miziaści, nie wiem - miałam do czynienia z samiczkami, które nie schodziły z kolan i z samcami, którzy uciekali od człowieka. Moim zdaniem to cecha osobnicza, zależna od charakteru szczurka. Burze hormonalne faktycznie bywają problematyczne, ale na szczęście nie zdarzają się każdemu panu (a w razie czego kastracja nie jest aż takim kosztem i jest to prosty zabieg) - natomiast mnie przerażają problemy niewysterylizowanych panienek (ropomacicze, ciąże urojone i przede wszystkim nowotwory listwy mlecznej). Każda płeć ma swoje choroby, bo trzeba pamiętać, że to w końcu szczury...
