Szczur jest OK, ale ten ogon.... tu chwalimy ogony!

[Anonimka]

Ja Pati dostałam na urodziny moja mama nic nie wiedziała moja przyjaciółka miała szczura Pucusia['] a jej przyjaciółka Pusie-Tusie['].
Więc były małe. Chyba nie muszę tłumaczyć jak to było :-).Dostałam razem z klatką. a gdy mama przyjechała było już zapóżno a teraz miała bym gdyby Pati Lolek i Bolek żyli 6 szczurów!!!

[Korlis]

I ja mówiłam czy sie zgodza na 5 szczurka?Ja juz mam ich 7!

[Mycha]

Czasem się dziwię...
Jak kilka dni temu...
Poczekalnia u weta (ostatnio mój drugi dom...) i się ludziska zainteresowały zawartością mojego transporterka.
nr 1 - Myszki?
ja - Nie, szczurki
nr 1 - Szczury...
nr 2 - To są bardzo mądre stworzenia (...)
nr 1 - A może pani wyjąć jednego? Chciałabym zobaczyć ten ogon...
ja - Nie chciałabym bo są chore. Ogonek i tak widać... (pokazuję)
nr 1 - O boże! Ogony to one naprawdę mają okropne!
nr 2 - He he he... wie pani, mnie też przeszły ciarki jak zobaczyłam...
I teraz tak miziam Gerwinkowy ogonek i zastanawiam się co w nim jest obrzydliwego? Dla mnie nic... Zupełnie nic. Traktuję go jak szczurze noski i łapki i dziwię się ludziom, którzy uważają ogon za okropieństwo

[ESTI]

Wiecie, ja w zyciu nie spotkalam sie z negatywna reakcja ze ztrony ludzi jak chodze z moimi milusinskimi. Zawsze jest duze zainteresowanie:
- ze takie ladne
- madre
- przytulasie
- tak pieknie sie kokosza do "panci"...

Nie wiem, chyba dobrze trafiam zawsze.

[Lulu]

[quote="ESTI"]Nie wiem, chyba dobrze trafiam zawsze.[/quote]

to nie jestes sama ja tez zawsze tak trafiam :lol: dlatego czesto mnie dziwi, jak czytam,ze ktos opisuje, ze ludzie tak nie lubia szczurow (zwlaszcza w sytuacji kiedy go widza, co innego powiedziec samo slowo 'szczur', a co innego jak sie zobaczy takiego slodziaka).

jeszcze mnie smieszy pytanie (czesto z takim zrozumieniem, ze to przeciez tak jest) jak uslyszy ktos, ze mamy osiem szczurow: co byla parka i sie rozmozyly? ja wtedy mowie, ze nie... i jest zdziwienie

[Korlis]

Niedawno spotkałam sie z bardzo miłą pania, kiedy szłałam z Speedym do weta.
Opowiedziała ile to w dzieciństwie miała szcurów,że teraz to bez nich żyć nie moze,że kiedyś to ich było nie wiele.
i dowiedziałam sie ze ta pani jest też szczurzym weterynarzem:)
Zostałwiłam u niej swój telefon, jak kupi nowy to do mnie sie odezwie.

[Lulu]

a wracajac do tematu ogona to mialam taka kolezanke. uwielbiala moje ciury i czesto chciala je glaskac... tylko ogona sie bala (sama nie umiela powiedziec czemu) i musialam uwazyc, by zadne nie dotknelo jej skory ogonem

[fafix!]

Ja przygotowywuje mame na to, ze jestem zdecydowana kupic szczurka, a po jakims czasie drugiego. Moi rodzice- mama: "To ja chce nowofunlanda.", a moj tato: "A ja chce motor.". ...Wiec stwierdzilam, ze niech sobie kupuja, a ja bede miala szczurki. ^^

Dzisiaj, np. moja mama do mojej babci: "Mamo powiedz, ze bije jej.", a moja babcia: "Co ci przeszkadza szczur. Przeciez zajmuje sie rybka i papugami.".
Czyli jednym slowem uwaza mnie za odpowiedzialna.

[ZiEloNa89]

u mnie było z zaskoczenia... co ciekawe nie tylko dla rodziców ale również dla mnie długo myślałam nad kupnem szczurka, rodzicom tylko tak wspominałam, że chciałabym kiedys go mieć, aż pewnego dnia mój braciszek kupił mi w prezencie śliczniutkiego maluszka rodzina przyjęła go początkowo hm... dosyć chłodno ale teraz- po 3 tygodniach - wydaje się być lepiej:) mama stara się nie zauważać "obleśnego" ogona tylko "piękne czarne oczka wyglądające jak koraliczki" ciekawe co powiedzą na drugiego?

[fafix!]

To chyba wszystkie mamy maja ogonowstret... Moja, np. sie zaklina, ze nigdy juz nie wejdzie do mojego pokoju, ale kto by sie przejmowal. :hihi:

[Lulu]

To chyba wszystkie mamy maja ogonowstret...

o przepraszam, moja nie ma! :lol: ale to w ogole fajna mama jest (ale to moge powiedziec dopiero po paru latach nie mieszkania pod wspolnym dachem ) :thumbleft:

[FeMiNi]

u mnie jest tak ze tata nie ma nic przeciwko, pierwszego szczurka to sam mi kupil
a mama napoczatku sie brzydzila ogonka teraz juz jej przeszlo i tylko jak przychodzi do mnie do pokoju to zaglada do klatki czy czegos brakuje i takie tam czasami czuje ze nawet teraz Tofik ma lepsza opieke ode mnie

[sechmet]

[quote="LuLu"]Cytat:
To chyba wszystkie mamy maja ogonowstret...


o przepraszam, moja nie ma! [/quote]
moja tez na szczescie nie ma, moi rodzice w ogole kochaja szczurki

[fafix!]

Moja mama juz sie przyzwyczaja do mysli, ze w domu beda szczurki, wiec dzisiaj(nawet jej o to nie posadzalam) popatrzyla na okladke ksiazki i: "A ten to nawet ladny jest.".

Pewnie przekona sie do nich jak juz beda w domu, musi- te piekne pyszczki.

[kasia...123]

ja wzięłam nie spodziewanie pierwszego szczura. Moja mama na początku nie była zachwycona...po kilku dniach też do domu trafiła Bazyl(a) a tamtego oddałam (był to agresywny, dorosły samiec a ja nie miałam pojęcia od czego zacząć przy oswajaniu, po za tym ugryzł mnie i się go bałam). No i to właśnie Bazyl(a) uszczurowiła moją całą rodzinkę. O nadejściu Dewi też nikt nie wiedział. Kupiłam dużą klatkę i z góry założyłam że będe w niej trzymać więcej niż 1 szczura. Jak przyniosłam małą szczurcie moja mama powiedziała "jaki śliczny" - zero komentarzy na to że kolejny szczur, ale teraz nie chce słyszeć o 3 Gadam jej praktycznie codziennie i próbuje żeby przywykła do tej myśli. Gorzej jednak z moją siostrą bo to z nią mam pokoj i to ona na mnie krzyczy jak szczury w nocy hałasują

Ja postawiłam na niespodziankę bo znam moją mamę...wiem że zgodzi się, ale nie każdy rodzic tak samo reaguje. Znam przypadek gdzie matka wystawiła córkę za drzwi z chomikiem.