Najpierw był PIgi...zmarł przy pełnej miseczce,spokojnie,nawet nie wiedzieliśmy kiedy...tylko moja siostra zawołała "piguś nie zyje!!!!!!!!!"nie wierzyłam ale...tak musiało być
Potem odszedł Pyszczek...wprawdzie był młodszy od Swirka ale zmarł na zawał...pozatym miał od zawsze coś z hormonami
był bardzo duży...pamiętam że dzień przed jego śmiercią biegał jak oszalały po całej klatce chcąc się wydostać...Następnie przekroczył TM Świrek...jego smierć byłą najgorsza...był juz stary...miał prawie trzy lata...powodem jego śmierci był ogromny guz na nerkach i paraliż...robił pod sebie...nawet umyć ani nic zjeść nie mogł
musieliśmy go uśpić...pamiętam że tylko pisnął gdy wet wbijał mu zastrzyk a potem przytulił się do mojej ręki...wtedy czułąm ogromny żal do weterynarza...nie rozumiałam tego...PO smierci trzech szczurkow dostałam całkiem czarnutkiego Kiszona ...
Był zawsze sam...potem miałam dwa psy (zresztą dalej mam) i już nie biegał tak jak poprzednei po całym mieszkaniu tlko po pokoju...Odszedł spokojnie...na świerzutkim sianku,czystej klatce...dzień przed był baaardzo spokojny wręcz przymulony :(nie mogłam mu towarzyszyć w ostatnich jego godzinach życia...musiałam jechać do szpitala bo dostałam coś podobnego do rwy kulszowej :/ nastęnego dnia już nie zył...
:'(:'(ech...taki ich los ...pomyśleć ze jezcze tydzień temu pisałam do szkoł wypracowanie o szczurkach i o tym że mam obecnie jednego ogonka...
To takie przykre...każdy z osobna znał moje tajemnice...byli moimi najlepszymi przyjaciółmi
teraz gdy mam jeszcze psy to w zaszadzie nie widze żadnej roznicy pomiędzy nimi a szcurkami 
