Duecik Bez Siostrzyczek: Trochę inne uszka - RENIA :)

[Babli]

hłyyy.. ja mam małe uchi, i za włosami najczęściej

[unipaks]

Babli , no to mamy sprawę wyjaśnioną
Bo chyba jedynie mały dumbolek mógłby nastroić mnie przychylnie do perspektywy trzeciej szczury skaczącej mi w nocy z szafy na twarz

[unipaks]

Deli , dziękuję- też ją lubię ,a filiżanki to taka moja słabość i lubię sobie skądś kolejną przywieźć.
Co do palców i tak dalej...
Feralnego poniedziałku ciąg dalszy.
Wczoraj , chcąc zrobić panienkom frajdę , zawieźliśmy je do lasu ,aby nacieszyły się zielenią . Jazda była krótka ale i tak nie czuły się w aucie najlepiej . Może też dlatego nie były w najlepszym nastroju i najpierw wcale nie chciały wyjść z klateczki, potem biegałam za czarną Pląsawicą nie mając nawet szansy zrobienia jej fotki , tak żywotnie była zainteresowana w zniknięciu gdzieś w ścianie zieleni dookoła. Dżuma natomiast wyraźnie była przestraszona i po prostu biegła przed siebie , czego bałam się jeszcze bardziej.



Tak więc przyszło mi postawić górę od klatki na trawie, a i tak wyglądały nadal na zestresowane, osłoniłam panny od słońca i owadów i próżno czekałam na zainteresowanie otaczającą je zielonością. Siedziały w środku, a Dżuma to nawet zaszyła się po uszy i nawet tak zaszyta jadła- koniczynkę i chlebek.



A los bynajmniej nie zapomniał , że tydzień jeszcze się nie skończył. Jadąc polną drogą i omijając głębszą kałużę wpakowaliśmy się prawą stroną w rozmiękłą ziemię "podle maciejowej kukurydzy", tak więc wracaliśmy poniekąd traktorem .
Z nadmiaru emocji znieczuliłam się na wszelakie inne przygody i pojęcia nie mam , kiedy i jak , ale załatwiłam sobie kolejny palec. Najwyraźniej mój żart o palcach los potraktował jak wyzwanie, nie wiedziałam tylko , że te u nóg też się liczą .
Palec zmienił kolor i nieco spuchł do powrotu , po wymoczeniu dziś wygląda nieco lepiej , choć nadal boli.



A dziś rano Dżuma sięgnęła łapkami do mojego talerzyka z kanapką i zwaliła go na podłogę , ja zaś , co już zakrawa na szyderczy żart losu , uharatałam sobie skorupą wskazujący u prawej…
Jeszcze mi ich trochę zostało a część nawet się podgoiła , ale...
Na dziś , czyli do końca tego tygodnia , niczego już nie planuję – raczej poczytam sobie i posłucham muzyki.
Nue , my też im wszystko wybaczamy .
Jak się gniewać na coś takiego:

?

[ol.]

Hu hu, zwierzaki w lesie ! te to mają ! tu jagodę skubnąć tam na świerszcza zapolować - la vida e bella !
Może wielość leśnych zapachów je trochę onieśmieliła, ale one przecież światowe i oblatane są dziewczyny. W każdym razie nie rezygnuj z takich eskapad, tylko pilnuj ich pilnuj; zresztą do kogo ja to mówię, sama wiesz najlepiej na co stać twoje dwie panny.
Pewnie wkrótce zobaczymy je także i nad morzem ... Ciekawa jestem zdjęć szczurków na piasku.

Palce czym prędzej pakuj w grubą rękawicę BHP, do końca dnia zostało już tylko kilka godzin - wytrzymasz

A nogi w obówie BHP oczywiście !

[Nue]

Nue , my też im wszystko wybaczamy .
Jak się gniewać na coś takiego:

Zaiste, niemożliwe to jest
Pilnuj palców, bo jednak czasem się przydają. Chociażby do miziania

[odmienna]

... chyba jedynie mały dumbolek mógłby nastroić mnie przychylnie do perspektywy trzeciej szczury skaczącej mi w nocy z szafy na twarz

No, poniekąd to rozumiem, takiemu dumbolkowi, jest przynajmniej co natrzeć . Skakanie na twarz, to jest ten ułamek sekundy, w którym się zastanawiam po com ja te bestie pod swój dach wpuściła....
Co do palców... skądinąd wiadomo mi, że niedziela jest pierwszym dniem nowego tygodnia...ale, nie trać ducha.

[unipaks]

Koniec tygodnia spędziliśmy …yyy…ostrożnie .
Dużo czytaliśmy:

,

a w przerwach jedliśmy,


,

piliśmy:

,

i dogadzaliśmy sobie:

.

Czarna Pląsawica miała pieczę nad wszystkim:

.

I pewnie dlatego prócz swędzącej wysypki nie przydarzyło mi się już nic więcej.
Odmienna , ten podsunięty przez ciebie „uszaty” aspekt sprawy chyba sobie przemyślę…
Co do początku ( końca) tygodnia , to czemu Stwórca przez 6 dni stwarzał świat , a siódmego dnia odpoczywał ?
No i co w takim razie z week – end-em ?

[RattaAna]

śliczne przytulaczki i tyle i popijają z filiżanki w koty

a moja Andarielka niestety taka przymilna nie jest - wszystkie 3 łaciate siostry to małe dzikusy, złapać je można tylko na siłę, bo same nie dadzą się nawet spokojnie pogłaskać (cały ten miot jest ponoć taki, nie wiedzieć czemu);

[marlena91]

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/36b ... 5896c.html świetna fotka, miło spędzony wieczorek chyba był

[Nue]

Ależ one śliczne obie !
Czyżby w filiżankach była kawusia z mleczkiem? Moje też dałyby się za to pokroić
Uszatek... hmmm, i my ostatnio intensywnie myślimy

[odmienna]

No toż tym siódmym dniem w którym Stwórca odpoczywał, sobota była . Szabat. A ze „po szabacie pierwszego dnia z rana’ zdarzyło się Coś, co zupełnie nowy porządek rzeczy zainicjowało… w każdym razie, leniuchować należy w ostatni oraz pierwszy dzień tygodnia (to zresztą absolutne minimum ) i dopiero to jest po chrześcijańsku. Aleś Ty ostrożność w pierwszy dzień zachowała- będzie dobrze . Zresztą, wyżej zamieszczone zdjęcia dowodzą, żeście tak godnie ów święty czas spędzili, że…że mnie zazdrość bierze i idę sobie podogadzać we czwartek.

[unipaks]

Ratta , Nue dziękujemy , panienkom ogonki uniosło z radości , że tak zostału skomplementowane.Ale fakt - i śliczne , i przytulaczki .
Nue, one dałyby się pokroić nawet za ....pierogi z jagodami! Nazrywalim trochę w lesie, była walka na zęby i pazury!
Marlena, wieczorek byłby jeszcze milszy , gdyby nie ataki intruzów!
To jedna z sytuacji , kiedy dałyby się za coś pokroić...

Odmienna , zabiłaś mi ćwieka – ale!
„I jeszcze jedno: jak świętować odpoczynek niedzielny? „A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął”
„Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym” (Rdz 2,3) O tym także pamiętać. Jest to dzień „błogosławiony” – z ustanowienia Stwórcy, przeznaczony na kontemplację Bożych dzieł – przede wszystkim misterium Wcielenia i Odkupienia dokonanego przez Chrystusa - dziękczynienie za nie, odpoczynek pozwalający oderwać się od pracy. Inność niedzieli jest więc określona nie ludzkimi kryteriami, a pewnym zamysłem Stwórcy.”

Dalsze zagłębienie się w dylemat doprowadziło mnie do konstatacji , że niedziela w podanym przez ciebie rozumieniu jest dniem i pierwszym , i …..ósmym! Uznałam , że bezpieczniej dla mnie będzie , jak zaniecham tematu.

Nasza Dżuma miała ostatnio inny dylemat.
Żebrząc u stołu o żółty serek dotarła do momentu , w którym zjeść go więcej nie mogła (była tuż po posiłku) , a zostawić było jej żal , więc kolejne otrzymane kawalątka poczęła składować za poduszką. Tak więc miała ich już ze trzy , kiedy postanowiliśmy to ukrócić.
Akcja:
Szczura bierze czwarty , w tym czasie mąż za jej plecami zabiera dwa. Dżuma biegnie ze zdobyczą za poduchę i chwilkę trwa , zanim pojawia się ponownie.
Dostaje piąty kawałeczek , jednocześnie ze schowka jeden znika . Ogonek długą chwilę nie wraca , by następnie ze zdwojoną energią robić dalsze zapasy .
Wyrywa mi z palców szóste kawalątko i pędzi z nim do schowka , nie mając pojęcia , że w tym samym czasie pan niecnie pozbawia ją poprzedniego . Zaglądam za poduchę – ogonek znieruchomiały pochyla się nad samotnym skrawkiem serka , nie wypuszczając z pyszczka dopiero co otrzymanego żółtego okrucha.
Czekamy.
Po dłuższym czasie przybiega , żebrze o następne kawałeczki i…. zjada je na miejscu na moich kolanach.
W schowku za poduchą – pusto!

Jeszcze coś – Dżuma też zaczęła pić kawkę .
Najwyraźniej nie mogła zdzierżyć błogostanu , z jakim siostra smakowała czarną ambrozję…
Nowych fotek na razie brak , ale wstawiam trzy nie takie stare i niech mi ktoś powie , co tam jest nad Dżumą na pierwszym .
Bo chyba raczej nie aureolka?

[Ogoniasta]

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/e24 ... 25d22.html Super!
...to raczej aureolka nie jest...diabełki podobno takowej nie mają..
To pewnie przebłysk geniuszu.. Wpadła na kolejny pomysł zbrojenia czegoś i się żaróweczka zaświeciła.

[Nue]

To pewnie przebłysk geniuszu.. Wpadła na kolejny pomysł zbrojenia czegoś i się żaróweczka zaświeciła.

Zgadzam się z Ogoniastą. To zapewne był kolejny chytry plan dorwania się do jedzenia szybciej, niż siostra

[odmienna]

zgadzam się z Szanownymi Przedmowcami z tym, że raczej nie tyle prosty przebłysk geniuszu a olśnienie żeby nie powiedzieć iluminacja!

Uznałam , że bezpieczniej dla mnie będzie , jak zaniecham tematu

- toż mówię właśnie: jedynym bezpiecznym wyjściem jest w szabat odpoczywać po pracy a w niedzielę odpocząć po sobotnim odpoczywaniu.