- pamiętam tak było na początku...
Tak właśnie wczoraj mówiliśmy, że Noreczek wybrał sobie taki dzień, gdy wszyscy byliśmy w domu,nawet mój brat, który mieszka w Polsce. I to jest jedyny plus, że mogłam być przy nim, przytulić i tulić do końca
Właśnie dzisiaj o tym pomyślałam - przecież Ogoniasta zrobiła nam hamaczki, wyszyła jego imię... i on już ich nie zobaczy, nie wypróbujeOgoniasta pisze:Tak strasznie mi przykro
a one miały być dla nich, dla niego, to nie tak miało być... Nie mam już siły... czy te łzy kiedyś się skończą... czuję taką ogromną pustkę... boli, boli...
Najgorsze jest to, że mam lecieć do Polski za parę dni. Nie wiem co mam zrobić. Nie chcę zostawiać PJ'a samego, boję się, że coś się stanie. A jak mnie nie będzie przy nim
Mojego chłopaka nie ma prawie całe dnie i PJ będzie sam, bo Młodego bałabym się zostawić w klatce. Nie wiem co mam robić? Nie lecieć?Martwię się o PJ'a bo ostatnio chudnie. Wiem, że już jest prawie staruszkiem, ale martwi mnie to.
Źle, wszystko nie tak...
, ale ja się nie dziwię, że Młody biedny nie wie co ma robić. Wzięłam ich obu na podłogę, Młody na początku nie wiedział co robić, ale po chwili idzie do PJ'a a ten od razu się na niego rzuca, oczywiście Młody jak najszybciej uciekł od niego. Tak więc nie dziwię się, że Młody do końca mu nie ufa i nie wie o co mu chodzi.
,ale mile się zdziwiłam. PJ zaczął się skradać i myślałam, że się zaraz rzuci na niego, ale on tylko wszedł do pudełka i tyle. Nawet Młody był zdziwiony 
