Fart to szczur z adopcji, którego wzięłam z towarzyszem Kazikiem, obaj mieli ok. 8 mies. tak więc szczur jest u mnie od ponad pół roku. Te dwa szczurki były razem z moim haskaczem Donem. Niestety miesiąc temu Kazik od nas odszedł, a on ustawiał w tym wszystkim porządek, Fart od początku sprawiał problemy - był nieufny, płochliwy, ale byłam wobec niego spokojna, żadnych gwałtownych ruchów itd. i był z niego naprawdę fajny szczur. Ale od kiedy nie ma Kazika po prostu oszalał! Rzuca się z furią na Dona, który ucieka w popłochu. Dodatkowo trafiły do mnie kolejne 3 szczurki - 3 mies. Mały i dwa miesięczniaki. Farta wsadziłam do oddzielnej klatki, bo po prostu gryzie do krwi i szczury i mnie. Wsadzam mu jedzenie do klatki cały się puszy i fuka, gdy chcę go dotknąć - furia. Wypuszczę go nie daje się złapać, gryzie jak szalony. Gdy on siedzi w klatce i któryś z ogonów podjedzie nawet nie blisko tylko będzie przechodził rzuca się na kraty.
Nie mam pojęcia co mu się stało... Wie, że nie zrobię mu krzywdy a jednak robi swoje, boję się o resztę szczurków a moje pogryzione ręce też juz długo nie wytrzymają
Wiem, że to trudne, bo gryzie, jest agresywny, ale izolowanie go od siebie będzie pogłębiało jego negatywne zachowanie.
Szczury maja swoje charakterki, to takie typowe drapieżniki, jak ja to mówię 
