Moderator: Junior Moderator
Czmyś jak zwykle ma etap "zwieję przed nim i oleję, może sam zniknie". Ale nie wkurza się póki co 
Śpij spokojnie, szczurasku [*]
To był cudowny, niesamowity szczur. Że był piękny to nawet nie wspomnę, bo nie tym sprawił, ze go pokochaliśmy... ech, niesprawiedliwe to życie... Panowie wylądowali w nowej 3-szczurówce. Póki co śpią, każdy w innym miejscu, ale Węgielek zdążył już parę razy wyiskać Czmysia. Został też opiszczany przez Mlekołaka za niekulturalne obsikanie mu głowy. Jednak Łaś to Łaś - sierść zjeży, piśnie, ale nic więcej. To nie jest żaden agresor Trzymamy kciuki:) 
)
Stąd najczęściej piszę, kiedy coś się dzieje. I to raczej coś wesołego, jak dołączanie nowych szczurów, bo o smutnych rzeczach też pisuję, ale nie wrzucam na fora z powodu zbyt osobistego charakteru tych wynurzeń... a przy wesołych sprawach mogę napisać coś z poczuciem humoru, a uważam, że właśnie tak powinno się pisać o szczurach - lekko, wesoło, czasem wzruszyć, czasem przemycić jakąś ukrytą mądrość (jak to robi Eve w swoich opowieściach). Bo takie szczury właśnie są Jako małe dziecko pytałam mamę, po co tatuś chodzi do pracy, skoro ma pieniądze Nie ogarniałam, że jedno jest powiązane z drugim, brałam to za dziwne hobby albo masochizm Stąd właśnie moje wyobrażenie o szczurzym podejściu do naszych zawodowych spraw. Ludziom to się nie dogodzi... Piękne jest to, że każdy jest niepowtarzalny i nie ma dwóch takich samych szczurów. Ja tam się cieszę ilekroć powącham Wąglika i Mikroba... Ja lubię delikatnie głaskać, nie macać Aguty jak sobie upatrzą "ofiarę", to latają po całej klatce, osaczają. Nie żeby gryźć, one lubią straszyć. Paskudy z charakteru 
