Na forum jestem od jakiś paru miesięcy, a jeszcze nie zdążyłam się przedstawić - wybaczcie
Na imię mam Emila, mam 19 lat i mieszkam od niedawna w Kalwarii Zebrzydowskiej w Małopolsce.
Szczurami fascynuję się od dawna- zaraziła mnie tym moja ciotka, która sama hodowała do pewnego czasu ogonki.
Na szczęście nie mieszkam już z mama, i wynajmuje dom z chłopakiem, to pozwoliliśmy sobie na małe cudeńka do domu. Przynajmniej mam się do kogo odezwać jak jestem sama, podrażnić, pobawić, pozaczepiać
Nie raz się sama z siebie śmieję, że chyba wariuję, skoro normalnie gadam do szczura tak, jakby sam był człowiekiem no nic, ma to jakiś swój urok
Jednak bywają takie momenty, kiedy mam ochotę wziąć moją szczure i dosłownie ją udusić
, najczęściej w nocy, kiedy słodko sobie śpimy i nagle czuje jak coś się porusza pod kołdrą, dobiera się do stóp , albo łazi po głowie! Chyba muszę jej klatkę w końcu sprawić.. Chociaż nie wiem, czy jej się to spodoba, bo mieszka sobie w narożniku, i buszuje na dolnym piętrze - które jest całe jej (kuchnia, przedpokój salon w jednym).I tak przy okazji- szukam jej towarzyszki , bo jedna odeszła a druga szczura ma zapalenie mózgu i niestety nie mogą być razem. Także jakby ktoś miał szczurke do oddania, to proszę o kontakt.
Pozdrawiam, miłego dnia
Wstaw jak możesz jakieś foto szczurasków. Ja do oglądania swoich "dzieci" zapraszam do mojego wątku (link w podpisie). 
. Pozwól jej na nowo tulić się do drugiej szczurci i napisz, jak ona się teraz czuje, i wygłaszcz obie