Dziś w nocy ok 4:00 rano po operacji odszedł mój kochany Pączuszek Łakomczuszek.
Zaadoptowalam ją z tego forum, zimą zeszłego roku. Pamiętam, jak ją odbierałam w Poznaniu, w gigantycznym mrozie i tak się bałam, że się wyziębi. Imię zawdzięczała swojej masie, od maleńkości taka pulchna dziewczynka. Była alfą w moim stadzie, zawsze lała swoje koleżanki i kradła im jedzenie, jednak jak przychodziło co do czego, to wracała do nich potulnie, aby razem usnąć. Przez swoją wojowniczą naturę już prawie 2 razy straciła życie, ponieważ zarobiła potęznego dziaba (przy łączeniu), który w obu przypadkach przerodził się w krwiaka. Ale dzielnie walczyła i wychodziła z tego...
Trzeciej ciężkiej próby nie przeszła
To stalo sie tak nagle.. Jednego dnia wesoła i energiczna, jak co dzień, witała mnie z dachu polarkowego domku, drugiego dnia znalazłam ją bezsilną na dnie klatki. Ropomacicze zabrało moją królewnę tak nagle... Bardzo dużo zarzucam sobie, bo pewnie moglam wcześniej zauważyć. Na pewno były jakieś objawy, ja jednak nie potrafiłam ich dostrzec. Operacja zaczęła się wczoraj o 20:00, wydawało się, że będzie lepiej, bo po przebudzeniu wydawała się pełna woli walki...Nie będę ukrywać, że była moją ulubienicą. Najmłodsza, najsłodsza, najweselsza, najbardziej pro-ludzka, wszystko naj. I odeszła najwcześniej. Zdecydowanie za wcześnie. Miało być przed nami tyle wspaniałych chwil. Czuję się tak parszywie, jak naprawdę dawno się nie czułam, serce mam w kawałkach. Przepraszam królewno, że Cię zawiodłam.
Ostatnie wspólne zdjęcie:
taką chcę Cię zapamiętać, śpij aniołku :*
